Tłumaczenia dla hasła „herausstoßen“ w niemiecko » polski słowniku

hera̱u̱s|müssen CZ. cz. nieprzech. irr pot.

1. herausmüssen MED. (entfernt werden müssen):

herausmüssen

musieć zostać usuniętym [lub wyciętym]

dieses Organ muss raus

ten organ trzeba usunąć [lub wyciąć]

2. herausmüssen (gesagt werden müssen):

herausmüssen

musieć zostać wypowiedzianym

das musste mal heraus!

trzeba to było w końcu powiedzieć!

3. herausmüssen (nach draußen müssen):

herausmüssen

musieć wyjść na zewnątrz

ich muss hier endlich heraus!

muszę wreszcie stąd wyjść!

hera̱u̱s|lassen CZ. cz. przech. irr

1. herauslassen (nach draußen lassen):

herauslassen

wypuszczać [f. dk. wypuścić]

die Sau herauslassen pot.

dać się ponieść emocjom

die Sau herauslassen pot.

szaleć [f. dk. za‑ ]pot.

die Sau herauslassen pot.

dać czadu pot.

2. herauslassen pot. (mitteilen):

herauslassen

ujawniać [f. dk. ujawnić] [tajemnicę]

herauslassen

wygadać się pot.

so sehr ich sie bearbeite, lässt sie nichts heraus

mimo że ją tak urabiam, nie puszcza pary z gęby pot.

3. herauslassen pot. (weglassen):

herauslassen

opuszczać [f. dk. opuścić]

lassen sie bei ihrem Bericht bitte alle Namen heraus

proszę opuścić w swoim sprawozdaniu wszystkie nazwiska

4. herauslassen pot. (nicht einbeziehen):

herauslassen

nie włączać [f. dk. włączyć ]

herauslassen

nie uwzględniać [f. dk. uwzględnić ]

ich bitte euch, mich aus eurem Streit herauszulassen

proszę, abyście mnie nie wciągali w waszą kłótnię

seine persönliche Meinung aus einem Artikel herauslassen

nie uwzględniać w artykule swojego prywatnego zdania

hera̱u̱s|stehen CZ. cz. nieprzech. irr

[aus etw] herausstehen

wystawać [z czegoś]

I . hera̱u̱s|stürzen CZ. cz. nieprzech. +sein

herausstürzen

wypadać [f. dk. wypaść]

aus dem Zimmer herausstürzen

wybiegać [f. dk. wybiec] z pokoju

II . hera̱u̱s|stürzen CZ. cz. zwr.

herausstürzen

rzucać [f. dk. rzucić] się

herausstürzen

wyskakiwać [f. dk. wyskoczyć]

der Bankrotteur hat sich zum Fenster herausgestürzt

bankrut r.m. rzucił się z okna

I . hera̱u̱s|stellen CZ. cz. przech.

1. herausstellen (nach draußen stellen):

herausstellen

wystawiać [f. dk. wystawić]

2. herausstellen (hervorheben):

herausstellen Merkmale, Grundsätze

podkreślać [f. dk. podkreślić]

II . hera̱u̱s|stellen CZ. cz. zwr.

herausstellen (sich erweisen)

okazywać [f. dk. okazać] się

herausstellen (Unschuld, Wahrheit)

wychodzić [f. dk. wyjść] na jaw

sich als wahr/übertrieben herausstellen

okazać się prawdziwym/przesadzonym

die Vermutung hat sich als richtig herausgestellt

przypuszczenie r.n. okazało się trafne

es stellte sich heraus, dass ...

okazało się, że...

es wird sich herausstellen, wer/ob ...

okaże się, kto/czy...

das muss sich erst noch herausstellen

to się dopiero okaże