Tłumaczenia dla hasła „klauzuli“ w niemiecko » polski słowniku

I . kla̱u̱en [ˈklaʊən] CZ. cz. przech. pot.

1. klauen (stehlen):

jdm etw klauen

buchnąć [lub zwędzić] komuś coś pot.

2. klauen fig (plagiieren):

klauen

popełniać [f. dk. popełnić] plagiat

II . kla̱u̱en [ˈklaʊən] CZ. cz. nieprzech. pot.

klauen

kraść

beim Klauen erwischt werden

zostać przyłapanym na kradzieży

kla̱u̱ben [ˈklaʊbən] CZ. cz. przech.

1. klauben poł. niem., austr., CH (pflücken, sammeln):

klauben Holz, Kastanien

zbierać [f. dk. zebrać]

2. klauben (entfernen):

sich C. die Kletten vom Ärmel klauben

oskubywać [f. dk. oskubać] sobie rzepy z rękawa

3. klauben fig (auslesen):

klauben Sinn

wyciągnąć pot.

Kla̱u̱sel <‑, ‑n> [ˈklaʊzəl] RZ. r.ż. PR.

Klausel

klauzula r.ż.

salvatorische Klausel

klauzula salwatoryjna

in arglistiger Absicht eingefügte Klausel

klauzula włączona za pomocą podstępu

eine Klausel in das Abkommen einfügen

wprowadzać [f. dk. wprowadzić] klauzulę do umowy

eine Klausel zurücknehmen

wycofywać [f. dk. wycofać] klauzulę

Klausu̱r <‑, ‑en> [klaʊ​ˈzuːɐ̯] RZ. r.ż.

1. Klausur UNIV:

Klausur

część r.ż. pisemna egzaminu

eine Klausur schreiben

pisać [f. dk. na‑] pracę egzaminacyjną

2. Klausur SCHULE:

Klausur

praca r.ż. klasowa

3. Klausur (Klosterbereich):

Klausur

klauzura r.ż.

in Klausur gehen

odosabniać [f. dk. odosobnić] się

4. Klausur bez l.mn. (Abgeschlossenheit):

Klausur

odosobnienie r.n.

Klausur

samotność r.ż.