Tłumaczenia dla hasła „wegratzen“ w niemiecko » polski słowniku

wẹg|setzen CZ. cz. przech., cz. zwr.

1. wegsetzen (umsetzen):

sich wegsetzen

przesiadać [f. dk. przesiąść] się

2. wegsetzen pot. (ignorieren):

sich über etw wegsetzen

ignorować [f. dk. z‑] coś

sich über etw wegsetzen

nie przejmować [f. dk. przejąć] się czymś

er hat sich über meine Anordnungen weggesetzt

zignorował moje polecenia

vergrạ̈tzen* [fɛɐ̯​ˈgrɛtsən] CZ. cz. przech. REG pot.

vergrätzen

rozdrażniać [f. dk. rozdrażnić ]pot.

zerkrạtzen* CZ. cz. przech.

1. zerkratzen (Kratzer machen):

zerkratzen Möbel, Spiegel

porysować

2. zerkratzen (verletzen):

zerkratzen Haut

podrapać

eine Katze hat ihm das Gesicht zerkratzt

kot r.m. podrapał mu twarz

ich habe mir an den Sträuchern das Bein zerkratzt

podrapałem sobie nogę o krzaki

wẹg|räumen CZ. cz. przech.

wegräumen

usuwać [f. dk. usunąć]

wegräumen (im Schrank)

sprzątać [f. dk. sprzątnąć]

könntest du wohl deine Sachen wegräumen?

[czy] mógłbyś sprzątnąć swoje rzeczy?

wẹg|rennen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

wegrennen (rennen)

pędzić [f. dk. po‑]

wegrennen (Reißaus nehmen)

brać [f. dk. wziąć] nogi za pas

Zobacz też weglaufen

wẹg|laufen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. weglaufen (fortlaufen):

vor jdm weglaufen

uciekać [f. dk. uciec] przed kimś

vor einem Hund weglaufen

uciekać [f. dk. uciec] przed psem

das läuft dir nicht weg pot.

to ci nie ucieknie pot.

die Arbeit läuft dir nicht weg! pot.

robota r.ż. nie zając[, nie ucieknie]

2. weglaufen pot.:

weglaufen (verschwinden) (Katze)

ginąć [f. dk. z‑]

weglaufen (Mann)

odchodzić [f. dk. odejść]

von zu Hause weglaufen

uciekać [f. dk. uciec] z domu

ihm ist die Frau weggelaufen

żona r.ż. od niego odeszła

wẹg|reißen CZ. cz. przech. irr

1. wegreißen (aus der Hand):

jdm etw wegreißen

wyrwać komuś coś

2. wegreißen (abreißen):

jdm etw wegreißen

zburzyć komuś coś

I . wẹg|rücken CZ. cz. nieprzech. +sein

wegrücken

posuwać [f. dk. posunąć ][lub odsuwać [f. dk. odsunąć ]] się

mit dem Stuhl vom Kamin wegrücken

odsunąć się z krzesłem od kominka

II . wẹg|rücken CZ. cz. przech.

wegrücken

odsuwać [f. dk. odsunąć]

wegrücken

odstawiać [f. dk. odstawić]

kannst du die Couch ein bisschen von der Wand wegrücken?

możesz odsunąć tapczan trochę od ściany?

I . ạb|kratzen CZ. cz. przech. (entfernen)

abkratzen Tapete

zdrapywać [f. dk. zdrapać]

II . ạb|kratzen CZ. cz. nieprzech. +sein pot. (sterben)

abkratzen

wykitować pot.

verpạtzen* [fɛɐ̯​ˈpatsən] CZ. cz. przech. pot.

verpatzen Auftritt:

verpatzen

knocić [f. dk. s‑ ]pot.

du hast ihr den Abend verpatzt!

popsułeś jej wieczór!

wẹg|rasieren* CZ. cz. przech.

wegrasieren Bart:

wegrasieren

zgolić

sich C. etw wegrasieren

zgolić sobie coś

wẹg|rutschen CZ. cz. nieprzech. +sein

1. wegrutschen (ausrutschen):

wegrutschen

pośliz[g]nąć się

wegrutschen

wpaść w poślizg

2. wegrutschen pot. → wegrücken

Zobacz też wegrücken

I . wẹg|rücken CZ. cz. nieprzech. +sein

wegrücken

posuwać [f. dk. posunąć ][lub odsuwać [f. dk. odsunąć ]] się

mit dem Stuhl vom Kamin wegrücken

odsunąć się z krzesłem od kominka

II . wẹg|rücken CZ. cz. przech.

wegrücken

odsuwać [f. dk. odsunąć]

wegrücken

odstawiać [f. dk. odstawić]

kannst du die Couch ein bisschen von der Wand wegrücken?

możesz odsunąć tapczan trochę od ściany?

an|kratzen CZ.

Hasło od użytkownika

ankratzen cz. przech.

zadrapać

ankratzen cz. przech.

zarysować

jds Image/Ruf ankratzen fig

nadszarpnąć kogoś wizerunek/reputację