polsko » niemiecki

natron <D. ‑u, bez l.mn. > [natron] RZ. r.m. CHEM.

Natron r.n.

kationowy [katjonovɨ] PRZYM. CHEM.

natłok <D. ‑u, l.mn. ‑i> [natwok] RZ. r.m.

I . natopić <‑pi; cz. prz. ‑op> [natopitɕ]

natopić f. dk. od natapiać

II . natopić <‑pi; cz. prz. ‑op> [natopitɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

1. natopić (rozpuścić dużo czegoś):

Zobacz też natapiać

natapiać <‑ia; f. dk. natopić> [natapjatɕ] CZ. cz. przech. TECHNOL.

natrzeć [natʃetɕ]

natrzeć f. dk. od nacierać

Zobacz też nacierać

I . nacierać <‑ra; f. dk. natrzeć> [natɕeratɕ] CZ. cz. przech.

2. nacierać tylko dk. (utrzeć: chrzanu, marchwi):

II . nacierać <‑ra; f. dk. natrzeć> [natɕeratɕ] CZ. cz. nieprzech. (atakować)

III . nacierać <‑ra; f. dk. natrzeć> [natɕeratɕ] CZ. cz. zwr. (posmarować się)

natchnąć <‑nie; cz. prz. ‑nij> [natxnoɲtɕ] CZ. cz. przech.

I . natleniać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [natleɲatɕ], natlenić [natleɲitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

II . natleniać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [natleɲatɕ], natlenić [natleɲitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. podn.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski