Tłumaczenia dla hasła „niszcząca“ w polsko » niemiecki słowniku

niszczarka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [ɲiʃtʃarka] RZ. r.ż. pot.

niszczarka

Reißwolf r.m.

niszczarka

Vernichter r.m.

niszczarka

Aktenwolf r.m.

niszczarka dokumentów

Aktenvernichter r.m.

niszczący [ɲiʃtʃontsɨ] PRZYSŁ.

niszczący

vernichtend

niszczący

zerstörerisch

niszczący

ruinös

niszczący konkurencja

ruinöse Konkurrenz r.ż.

zniszczały [zɲiʃtʃawɨ] PRZYM. podn.

zniszczały

abgenutzt

zniszczały

ausgedient

zniszczałe meble

abgenutzte Möbel r.m. l.mn.

piszczałka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [piʃtʃawka] RZ. r.ż. MUZ.

piszczałka

Pfeife r.ż.

niszczeć <‑eje; f. dk. z‑> [ɲiʃtʃetɕ] CZ. cz. nieprzech.

niszczeć

verkommen

niszczeć

zu Grunde gehen

niszczeć (budynek)

verfallen

niszczeć (żywność)

verderben

I . niszczyć <‑czy; f. dk. z‑ [lub po‑]> [ɲiʃtʃɨtɕ] CZ. cz. przech.

1. niszczyć (pustoszyć):

niszczyć tereny

zerstören

niszczyć tereny

verheeren

niszczący wpływ

verheerender Einfluss r.m.

2. niszczyć (tępić):

niszczyć szkodniki

vernichten

niszczyć szkodniki

vertilgen

3. niszczyć (powodować zużywanie):

niszczyć ubranie

abnutzen

niszczyć ubranie

abtragen

niszczyć buty

ablaufen

4. niszczyć (powodować utratę zdrowia):

niszczyć organizm

ruinieren

niszczyć organizm

zu Grunde richten

5. niszczyć przen. (burzyć):

niszczyć spokój

stören

II . niszczyć <‑czy; f. dk. z‑ [lub po‑]> [ɲiʃtʃɨtɕ] CZ. cz. zwr.

1. niszczyć:

niszczyć (być niszczonym) (książki, ubranie)

sich B. abnutzen

2. niszczyć:

niszczyć (osłabiać się) (człowiek)

sich B. zu Grunde richten

3. niszczyć:

niszczyć (tępić się nawzajem) (wrogowie)

sich B. gegenseitig vernichten

Zobacz też niszczeć

niszczeć <‑eje; f. dk. z‑> [ɲiʃtʃetɕ] CZ. cz. nieprzech.

niszczeć

verkommen

niszczeć

zu Grunde gehen

niszczeć (budynek)

verfallen

niszczeć (żywność)

verderben

I . ziszczać <‑cza> [ziʃtʃatɕ], ziścić [ziɕtɕitɕ] f. dk. CZ. cz. przech. podn.

ziszczać marzenia, plany

verwirklichen

ziszczać pokładane nadzieje

erfüllen

II . ziszczać <‑cza> [ziʃtʃatɕ], ziścić [ziɕtɕitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. podn.

ziścić się

in Erfüllung gehen

I . uiszczać <‑cza; cz. prz. ‑aj> [uiʃtʃatɕ], uiścić [uiɕtɕitɕ] f. dk. CZ. cz. przech. podn.

uiszczać opłatę:

uiszczać

begleichen podn.

uiszczać

bezahlen

II . uiszczać <‑cza; cz. prz. ‑aj> [uiʃtʃatɕ], uiścić [uiɕtɕitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. podn.

uiścić się z czegoś

etw begleichen podn.

uiścić się z czegoś

etw bezahlen

naszczać [naʃtʃatɕ]

naszczać f. dk. od szczać