Tłumaczenia dla hasła „poluga“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

peluga <D. ‑gi, l.mn. ‑gi> [peluga] RZ. r.ż. ZOOL.

peluga

Peledmaräne r.ż.

posługa <D. ‑gi, l.mn. ‑gi> [poswuga] RZ. r.ż. podn.

oddać komuś ostatnią posługę

jdm die letzte Ehre erweisen podn.

oddać komuś ostatnią posługę

jdm das letzte Geleit geben podn.

polucja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [polutsja] RZ. r.ż. MED.

polucja

Pollution r.ż.

polegać <‑ga> [polegatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. polegać (ufać):

polegać na kimś/czymś

sich B. auf jdn/etw verlassen

polegać na kimś/czymś

auf jdn/etw bauen

nie można na nim polegać

auf ihn kann man sich nicht verlassen

nie można na nim polegać

er ist nicht zuverlässig

2. polegać (zasadzać się):

polegać na czymś

auf etw C. beruhen

polegać na czymś

in etw C. bestehen

jej zadanie polega na tym, że...

ihre Aufgabe r.ż. besteht darin, dass ...

papuga <D. ‑gi, l.mn. ‑gi> [papuga] RZ. r.ż.

1. papuga ZOOL.:

papuga

Papagei r.m.

2. papuga przen. (osoba):

powtarzać jak papuga

wie ein Papagei nachplappern pot.

żegluga <D. ‑gi, bez l.mn. > [ʒegluga] RZ. r.ż.

żegluga NAUT.:

żegluga

Schifffahrt r.ż.

żegluga morska

Seeschifffahrt r.ż.

żegluga śródlądowa

Binnenschifffahrt r.ż.

zwroty:

żegluga powietrzna

Luftfahrt r.ż.

polubić [polubitɕ]

polubić f. dk. od lubić

Zobacz też lubić

I . lubić <‑bi; cz. prz. lub> [lubitɕ] CZ. cz. przech.

1. lubić (czuć sympatię):

lubić kogoś

jdn mögen

była powszechnie lubiana

sie war allgemein beliebt

kłopoty go lubią

die Schwierigkeiten ziehen ihn an

2. lubić (znajdować przyjemność):

lubić

gern haben

lubić coś robić

etw gern tun

on lubi czytać

er liest gern

lubić dobrze zjeść

gern gut essen

los lubi płatać figle

das Schicksal r.n. spielt gerne Streiche

rybka lubi pływać żart. pot.

der Fisch will schwimmen żart. pot.

ona lubi pasjami kupować ciuchy pot.

sie kauft leidenschaftlich gern Klamotten

II . lubić <‑bi; cz. prz. lub> [lubitɕ] CZ. cz. zwr.

lubić

sich B. gern [o. lieb] haben

zwroty:

on daje się lubić

man kann ihn gern haben

kto się czubi, ten się lubi przysł.

was sich liebt, das neckt sich przysł.

sługa <D. ‑gi, l.mn. ‑gi [lub ‑udzy]> [swuga] RZ. r.ż. lub r.m. odm. jak f w lp podn.

sługa

Diener(in) r.m. (r.ż.)

sługa boży

Gottesdiener r.m.

kaługa <D. ‑gi, l.mn. ‑gi> [kawuga] RZ. r.ż. ZOOL.

kaługa (ryba)

Sibirischer Hausen r.m.

usługa <D. ‑gi, l.mn. ‑gi> [uswuga] RZ. r.ż.

usługa podn. (pomoc):

usługa

Dienst r.m.

usługa

Gefälligkeit r.ż.

zwroty:

być na czyichś usługach

jdm zu Diensten sein [o. stehen]

druga <D. ‑giej, bez l.mn. > RZ. r.ż. odm. jak przym. (godzina)

druga

zwei [Uhr]

o [godzinie] drugiej

um zwei [Uhr]

smuga <D. ‑gi, l.mn. ‑gi> [smuga] RZ. r.ż.

smuga (światła)

Streifen r.m.

smuga (światła)

Bündel r.n.

smuga (dymu)

Fahne r.ż.

smuga (perfum)

Wolke r.ż.

struga <D. ‑gi, l.mn. ‑gi> [struga] RZ. r.ż.

1. struga (ciecz: krwi, łez):

struga

Strom r.m.

struga wody

Wasserstrahl r.m.

deszcz leje się strugami

es regnet [o. gießt] in Strömen

2. struga (strumyk):

struga

Bach r.m.

3. struga przen. (wiązka: powietrza, światła):

struga

Strahl r.m.

polny [polnɨ] PRZYM.

1. polny (znajdujący się na polu):

polny

Feld-

kwiat polny

Feldblume r.ż.

polna droga

Feldweg r.m.

konik polny ZOOL.

Heuschrecke r.ż.

konik polny ZOOL.

Grashüpfer r.m. pot.

2. polny HIST. (dotyczący pola bitwy):

polny

Feld-

hetman polny

Feldhetman r.m.

marszałek polny

Feldmarschall r.m.

I . polać <poleje> [polatɕ]

polać f. dk. od polewać

II . polać <poleje> [polatɕ] CZ. cz. zwr. f. dk.

1. polać f. dk. od polewać się

2. polać (popłynąć):

polać

fließen

polała się krew podn.

es ist Blut r.n. geflossen podn.

polały się łzy

jd brach in Tränen aus

Zobacz też polewać

I . polewać <‑wa; f. dk. polać> [polevatɕ] CZ. cz. przech.

1. polewać (oblewać):

polewać

begießen

2. polewać (emaliować):

polewać naczynia

emaillieren

polewać naczynia

mit Email überziehen

II . polewać <‑wa; f. dk. polać> [polevatɕ] CZ. cz. zwr. (oblewać się)

polewać

sich B. begießen

polak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [polak] RZ. r.m. pot. (lekcja języka polskiego)

polak

Polnisch r.n.

poler <D. ‑u, l.mn. ‑y> [poler] RZ. r.m. NAUT.

poler

Poller r.m.

polio [poljo] RZ. r.n. ndm. MED.

polio

Kinderlähmung r.ż.

polio

Polio r.n.