polsko » niemiecki

kopnięcie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [kopɲeɲtɕe] RZ. r.n.

1. kopnięcie → kopniak

2. kopnięcie (odrzut: broni, silnika):

Rückstoß r.m.

Zobacz też kopniak

kopniak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [kopɲak] RZ. r.m.

zarośnięcie <D. ‑ia, bez l.mn. > [zaroɕɲeɲtɕe] RZ. r.n.

1. zarośnięcie (czynność):

Zuwachsen r.n.

draśnięcie <D. ‑cia, l.mn. ‑cia> [draɕɲeɲtɕe] RZ. r.n.

pryśnięcie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [prɨɕɲeɲtɕe] RZ. r.n.

dotknięcie <D. ‑cia, l.mn. ‑cia> [dotkɲeɲtɕe] RZ. r.n.

muśnięcie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [muɕɲeɲtɕe] RZ. r.n. (delikatny dotyk, spojrzenie)

zaśnięcie <D. ‑ia, bez l.mn. > [zaɕɲeɲtɕe] RZ. r.n.

żgnięcie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [ʒgɲeɲtɕe] RZ. r.n. podn.

pchnięcie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [pxɲeɲtɕe] RZ. r.n.

1. pchnięcie SPORT:

Stoß r.m.

2. pchnięcie podn. (cios):

piknięcie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> RZ. r.n. INF.

sapnięcie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [sapɲeɲtɕe] RZ. r.n. (odgłos wydawany przez maszynę)

tąpnięcie <D. ‑cia, l.mn. ‑cia> [tompɲeɲtɕe] RZ. r.n.

tąpnięcie GEO., MINER. (skały)

utonięcie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [utoɲeɲtɕe] RZ. r.n.

maźnięcie <D. ‑ia, bez l.mn. > [maʑɲeɲtɕe] RZ. r.n.

pęknięcie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [peŋkɲeɲtɕe] RZ. r.n.

1. pęknięcie (złamanie: kości):

Bruch r.m.

2. pęknięcie (rysa):

wahnięcie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [vaxɲeɲtɕe] RZ. r.n.

1. wahnięcie (ruch w tę i z powrotem):

Schwingung r.ż.

2. wahnięcie podn. (spadek lub wzrost jakiegoś parametru):

Schwankung r.ż.

kiwnięcie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [kivɲeɲtɕe] RZ. r.n.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski
Podczas obróbki cieplnej powietrze wprowadzone do masy rozpręża się, zwiększa jej objętość i porowatość oraz wspomaga rośnięcie.
pl.wikipedia.org

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski