polsko » niemiecki

II . upierdalać <‑la; f. dk. ‑aj; cz. prz. upierdolić> [upjerdalatɕ] CZ. cz. zwr. wulg.

1. upierdalać (zmęczyć się):

sich C. den Arsch aufreißen pot., wulg.

3. upierdalać (upić się do nieprzytomności):

upierzenie <D. ‑ia, bez l.mn. > [upjeʒeɲe] RZ. r.n. ZOOL.

upierzony [upjeʒonɨ] PRZYM. ZOOL.

popiersie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [popjerɕe] RZ. r.n. SZT.

krupierstwo <D. ‑wa, bez l.mn. > [krupjerstfo] RZ. r.n. podn.

upierdolić [upjerdolitɕ]

upierdolić f. dk. od upierdalać

Zobacz też upierdalać

II . upierdalać <‑la; f. dk. ‑aj; cz. prz. upierdolić> [upjerdalatɕ] CZ. cz. zwr. wulg.

1. upierdalać (zmęczyć się):

sich C. den Arsch aufreißen pot., wulg.

3. upierdalać (upić się do nieprzytomności):

upierdliwiec <D. ‑wca, l.mn. ‑wcy> [upjerdlivjets] RZ. r.m. pot., wulg.

krupierski [krupjerski] PRZYM.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski