I . zapalać <‑la; f. dk. zapalić> [zapalatɕ] CZ. cz. przech.
1. zapalać (rozniecać ogień):
-
pocisk zapalający WOJSK.
-
Brandgeschoss r.n.
3. zapalać (pozwalać, aby się świeciło):
-
anknipsen pot.
4. zapalać (pozwalać, aby się paliło):
II . zapalać <‑la; f. dk. zapalić> [zapalatɕ] CZ. cz. zwr.
2. zapalać (włączać się):
3. zapalać podn. (zaczynać błyszczeć, lśnić):
4. zapalać podn. (nabierać zapału, entuzjazmu):
5. zapalać podn. (doświadczać silnych uczuć):
-
entflammen podn.