W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „Raketen“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ra·ket: rzeczownik
ra·ken: czasownik
ke·ten: rzeczownik
rak·ker: rzeczownik
rac·ket
bra·ken: czasownik
kra·ken: czasownik
wra·ken: czasownik
be·ten: czasownik
he·ten: czasownik
me·ten: czasownik
we·ten: rzeczownik
ran·ken: czasownik
vre·ten: czasownik
boe·ten: czasownik
gie·ten: czasownik
kwe·ten: czasownik

Widzisz podobne wyniki: keten , raken , raket , kweten , gieten , boeten , vreten , ranken , weten , meten , heten , beten , wraken , kraken , braken , racket i rakker

ra·ket <raket|ten> [rakɛt] RZ. r.ż.

Rakete r.ż.

een raket lanceren

eine Rakete abschießen [o. abfeuern]

ra·ken¹ <raakte, h. geraakt> [rakə(n)] CZ. cz. przech.

1. raken (treffen):

dat raakt de kern van de zaak

das trifft den Kern der Sache

een gevoelige plek bij iem raken

bei jdm einen empfindlichen Nerv treffen

2. raken (beroeren):

even [o. net ] raken

leicht berühren

even [o. net ] raken

dat raakt me totaal niet

das berührt mich überhaupt nicht

'm raken (eten)

reinhauen pot.

'm raken (drinken)

kräftig einen heben pot.

ke·ten <keten|s, keten|en> [ketə(n)] RZ. r.ż.

1. keten (gevangenschap, gebondenheid) l.mn.:

Ketten l.mn.

Fesseln l.mn.

de ketens afschudden

die Fesseln abstreifen

2. keten (zware ketting):

Kette r.ż.

de keten van de burgemeester

die Amtskette des Bürgermeisters

3. keten (reeks, rij):

Kette r.ż.

Reihe r.ż.

een keten van bergen

eine Gebirgskette

een keten van leugens

eine Reihe von Lügen

4. keten scheik.:

Kette r.ż.

5. keten techn.:

Kreis r.m.

Stromkreis r.m.

Schaltkreis r.m.

rak·ker <rakker|s> [rɑkər] RZ. r.m.

1. rakker (deugniet):

Racker r.m.

Bengel r.m.

2. rakker (kerel, vent):

Bursche r.m.

Geselle r.m.

hij is een rooie rakker pol.

er ist ein Roter pot.

rac·ket [rɛkət]

racket [[o. rɑkɛt]] racket|s RZ. r.n.:

Schläger r.m.

bra·ken¹ <braakte, h. gebraakt> [brakə(n)] CZ. cz. nieprzech. (overgeven)

sich übergeben

brechen pot.

ik braak ervan

es ekelt mich an

ik braak ervan pot.

es kotzt mich an

kra·ken² <kraakte, h. gekraakt> [krakə(n)] CZ. cz. przech.

1. kraken:

kraken (krakende doen breken)

kraken (openen)

iems botten kraken przen.

jdm die Knochen zusammenschlagen

walnoten kraken

Walnüsse knacken

2. kraken ((een gebouw) binnendringen en in gebruik nemen):

3. kraken (inbreken):

een code kraken przen.

einen Code knacken

4. kraken (afkraken):

die film is gekraakt

der Film wurde verrissen

5. kraken scheik.:

wra·ken <wraakte, h. gewraakt> [vrakə(n)] CZ. cz. przech.

1. wraken (afkeuren):

wraken econ.

een levering wraken

eine Lieferung rügen

2. wraken jur. (niet toelaten):

een getuige wraken

einen Zeugen ablehnen

be·ten CZ.

beten 3. os. l.mn. cz. prz. van bijten¹, bijten²

Zobacz też bijten , bijten

bij·ten² <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. bijten:

bijten (de tanden in iets zetten)

bijten (vis)

bijten (insecten)

niets te bijten hebben

nichts zu beißen und zu brechen haben

om (rauw) in te bijten przen.

zijn tanden ergens op stuk bijten przen.

auf Granit beißen

van zich af bijten form.

sich seiner Haut wehren

2. bijten (sterk prikkelen):

de kou bijt in het gezicht

die Kälte beißt im Gesicht

peper bijt op de tong

Pfeffer brennt auf der Zunge

de wond bijt geweldig

die Wunde brennt furchtbar

3. bijten scheik.:

het zuur bijt in de plaat

die Säure frisst sich in die Platte

bij·ten¹ <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] CZ. cz. przech.

1. bijten (door bijten in een toestand brengen):

iets stuk bijten

2. bijten (kortaf zeggen):

he·ten <heette, h. geheten> [hetə(n)] CZ. cz. przech.

hoe heet dat in het Duits?

wie heißt das auf Deutsch?

ik mag Hans heten als het waar is przen.

wenn das stimmt, will ich Hans heißen

zoals, naar het heet

zoals, naar het heet

es heißt, dass

moet dat een hoed heten?

soll das ein Hut sein?

zo iem heet nu een vakman

so was nennt sich Fachmann

ik heet u welkom

ich heiße Sie willkommen

het mag een wonder heten

es ist ein wahres Wunder(, dass)

zo waar als ik … heet

so wahr ich … heiße

me·ten¹ <mat, h. gemeten> [metə(n)] CZ. cz. przech.

meten (lengte, oppervlakte, inhoud e.d. bepalen)

meten (vooral land, schip: precies opmeten)

de bloeddruk van iem meten

jds Blutdruck messen

de tijd is kort gemeten przen.

die Zeit ist knapp bemessen

gemeten naar

gemessen an +C.

we·ten¹ [wetə(n)] RZ. r.n. geen l.mn.

Wissen r.n.

naar beste weten antwoorden

nach bestem Wissen und Gewissen antworten

iets doen tegen beter weten (in)

etw wider besseres Wissen tun

buiten mijn weten

ohne mein Wissen

naar [o. bij ] mijn weten

ran·ken <rankte, h. gerankt> [rɑŋkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

vre·ten² <vrat, h. gevreten> [vretə(n)] CZ. cz. przech.

1. vreten (personen, dieren):

iem de oren van zijn kop vreten przen.

jdm die Haare vom Kopf fressen

2. vreten:

vreten (verslinden)

vreten (verbruiken vooral)

dat toestel vréét stroom

dieses Gerät frisst Strom

zwroty:

die smoesjes vreten ze niet (accepteren)

diese Ausreden schlucken sie nicht

boe·ten <boette, h. geboet> [butə(n)] CZ. cz. przech.

1. boeten (straf ondergaan):

zijn dapperheid boeten met het leven przen.

seine Tapferkeit mit dem Leben büßen

iem iets doen/laten boeten

≈ jdm etw heimzahlen

een misdrijf boeten

(für) ein Verbrechen büßen

een misdrijf boeten

ein Verbrechen sühnen

zijn zonden boeten

(für) seine Sünden büßen

2. boeten (herstellen):

visnetten boeten

Fischernetze flicken

gie·ten¹ <goot, h. gegoten> [ɣitə(n)] CZ. cz. przech.

1. gieten (vocht laten stromen, schenken):

gießen pot.

schütten pot.

iets in zijn kraag gieten

sich C. einen hinter die Binde gießen pot.

een emmer leeg gieten

einen Eimer ausschütten

een gietende regen

2. gieten (in een vorm laten stromen):

die kleren zitten als gegoten

die Kleider sitzen wie angegossen

iets in brons gieten

etw in Bronze gießen

ijzer/lood gieten

Eisen/Blei gießen

3. gieten (besproeien):

de planten gieten

die Pflanzen gießen

kwe·ten CZ.

kweten 3. os. l.mn. cz. prz. van kwijten

Zobacz też kwijten

kwij·ten <kweet zich, h. zich gekweten> [kwɛitə(n)] CZ. wk ww

kwijten zich kwijten (vervullen):

sich entledigen +D.

zich van zijn taak kwijten

sich seiner Aufgabe entledigen

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski