W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „gekrönte“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ge·woon·te: rzeczownik
ge·krom·pen: czasownik
ge·kro·pen: czasownik
be·kro·nen: czasownik
ge·kant: przymiotnik i przysłówek
ge·krab·bel: rzeczownik
ge·krie·bel: rzeczownik
op·ge·kropt: przymiotnik i przysłówek
be·kro·ning: rzeczownik
ge·kre·gen: czasownik
ge·kri·oel: rzeczownik
ge·kruist: przymiotnik i przysłówek
ge·kreu·keld: przymiotnik i przysłówek
on·ge·kroond: przymiotnik i przysłówek
ge·kras: rzeczownik
ge·kruid: przymiotnik i przysłówek
ge·kreun: rzeczownik
ge·kruld: przymiotnik i przysłówek
gek·ken: czasownik
ge·kund: czasownik

Widzisz podobne wyniki: gewoonte , gekrompen , gekant , bekronen , gekropen , bekroning , opgekropt , gekriebel , gekrabbel , geklooi , geklets , gekund , gekken , gekruld , gekreun , gekruid , gekras , ongekroond , gekreukeld , gekruist , gekrioel i gekregen

ge·woon·te <gewoonte|n, gewoonte|s> [ɣəwontə] RZ. r.ż.

1. gewoonte (gebruik):

Brauch r.m.

een nationale gewoonte

ein landesüblicher Brauch

het is bij ons (de) gewoonte te bidden voor het eten

bei uns ist es üblich, vor dem Essen zu beten

zeden en gewoonten

Sitten und Bräuche l.mn.

2. gewoonte (wat men gewoon is te doen):

Gewohnheit r.ż.

Gepflogenheit r.ż. form.

de macht der gewoonte

die Macht der Gewohnheit

naar gewoonte

gewohnheitsgemäß

naar gewoonte

de slechte gewoonte

de slechte gewoonte

tegen zijn gewoonte kwam hij niet

entgegen seiner Gewohnheit kam er nicht

hij doet het uit gewoonte

er tut es aus Gewohnheit

3. gewoonte:

gewoonte (aanwensel)

Gewohnheit r.ż.

gewoonte (meestal slechte gewoonte)

Angewohnheit r.ż.

een lastige gewoonte

eine lästige Angewohnheit

een gewoonte hebben/afleren

eine Angewohnheit haben/ablegen

ge·krom·pen CZ.

gekrompen volt. deelw. van krimpen

Zobacz też krimpen

krim·pen <kromp, h./i. gekrompen> [krɪmpə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. krimpen:

krimpen (zich samentrekken)

krimpen (textiel, wol)

2. krimpen (levende wezens):

zusammenschrumpfen

sich zusammenkrümmen

krimpen van de pijn

sich vor Schmerzen zusammenkrümmen

3. krimpen (afnemen):

de maan is aan het krimpen

es ist abnehmender Mond

krimpende wind

rückdrehende(r) Wind r.m.

ge·kro·pen CZ.

gekropen volt. deelw. van kruipen

Zobacz też kruipen

krui·pen <kroop, h./i. gekropen> [krœypə(n)] CZ. cz. nieprzech. ook przen.

bij elkaar kruipen

eng zusammenrücken

door het oog van de naald kruipen przen.

(noch einmal) mit heiler Haut davonkommen

in elkaar kruipen

in sich zusammenkriechen

onder de wol kruipen

in die Federn kriechen

de komkommers kruipen over de grond

die Gurken kriechen am Boden

voor iem kruipen

vor jdm kriechen

in iems huid kruipen

sich in jds Lage versetzen

be·kro·nen <bekroonde, h. bekroond> [bəkronə(n)] CZ. cz. przech.

1. bekronen (een prijs toekennen aan):

een bekroonde film

ein preisgekrönter Film

2. bekronen (een goed einde geven aan):

ge·kant [ɣəkɑnt] PRZYM.

tegen iets gekant zijn

gegen etw B. sein

ge·krab·bel [ɣəkrɑbəl] RZ. r.n. geen l.mn.

1. gekrabbel (gekrab):

Gekrabbel r.n. pot.

Krabbelei r.ż. pot.

2. gekrabbel (geschrijf, schrift):

Gekritzel r.n. pot.

Kritzelei r.ż. pot.

ge·krie·bel [ɣəkribəl] RZ. r.n. geen l.mn.

1. gekriebel (gekietel):

Kribbelei r.ż.

2. gekriebel (onduidelijk schrift):

Kritzelei r.ż. pot.

Gekritzel r.n. pot.

op·ge·kropt [ɔpxəkrɔpt] PRZYM.

be·kro·ning <bekroning|en> [bəkronɪŋ] RZ. r.ż.

Krönung r.ż.

Bekrönung r.ż.

Präm(i)ierung r.ż.

ge·kre·gen CZ.

gekregen volt. deelw. van krijgen

Zobacz też krijgen

krij·gen <kreeg, h. gekregen> [krɛiɣə(n)] CZ. cz. przech.

kriegen pot.

krijgen (ontvangen; ook)

krijgen (met inspanning verkrijgen)

ergattern pot.

krijgen (grijpen, pakken; ook)

iets af krijgen

mit etw fertig werden

argwaan krijgen

Argwohn schöpfen

het benauwd krijgen

Beklemmungen bekommen

het benauwd krijgen przen.

es mit der Angst zu tun bekommen

bericht krijgen (nieuws)

die Nachricht bekommen [o. erhalten]

bericht krijgen (uitsluitsel)

Bescheid bekommen

iets cadeau krijgen

etw geschenkt bekommen [o. kriegen]

je krijgt de groeten van …

viele Grüße von …

de indruk krijgen form.

den Eindruck gewinnen

dat goed is niet meer te krijgen (artikel(en))

diese Ware ist vergriffen

kinderen krijgen

Kinder bekommen [o. kriegen]

ik kreeg het koud/warm

mir wurde kalt/warm

een slechte naam krijgen

in Verruf geraten

naam krijgen als schilder

sich C. als Maler einen Namen machen

een prijs krijgen

einen Preis bekommen [o. erhalten]

we krijgen regen

ruzie krijgen

in Streit geraten

slaap/trek krijgen

schläfrig werden/Appetit bekommen

het huis krijgt een verfje form.

das Haus wird frisch gestrichen

verkering krijgen met iem

jdn kennenlernen

ervan langs krijgen ook przen.

eins draufbekommen [o. draufkriegen]

ik krijg er iets van

da wird man ja verrückt

een wet erdoor weten te krijgen

ein Gesetz durchzubringen wissen

praatjes krijgen

eine große Klappe schwingen

een zaak rond krijgen

eine Sache unter Dach und Fach bringen

wat zullen we nou krijgen!

was ist denn jetzt los!

iem zover krijgen dat …

jdn dazu bringen, dass …

geen woord uit iem krijgen

kein Wort aus jdm herausbekommen [o. herauskriegen]

iets voor mekaar [o. elkaar] krijgen

etw fertigbringen

iets voor mekaar [o. elkaar] krijgen

etw hinkriegen pot.

ge·kri·oel [ɣəkrijul] RZ. r.n. geen l.mn.

Gewimmel r.n.

ge·kruist [ɣəkrœyst] PRZYM.

1. gekruist (kruiselings over elkaar geplaatst):

2. gekruist (ontstaan door kruising):

3. gekruist (van een kruis voorzien):

mit einem Kreuz

ge·kreu·keld [ɣəkrøkəlt] PRZYM.

on·ge·kroond [ɔŋɣəkront] PRZYM.

ge·kras [ɣəkrɑs] RZ. r.n. geen l.mn.

1. gekras (op papier, instrument):

Kratzen r.n.

Gekratze r.n. pot.

2. gekras (vogels):

Krächzen r.n.

ge·kruid [ɣəkrœyt] PRZYM.

1. gekruid (pikant):

2. gekruid przen.:

ge·kreun [ɣəkrøn] RZ. r.n. geen l.mn.

Geächze r.n.

gekreun (gekerm)

Gestöhne r.n.

ge·kruld [ɣəkrʏlt] PRZYM.

1. gekruld (krullend):

kraus

Locken-

2. gekruld (krulsgewijze gebogen):

gekruld plantk.

gek·ken <gekte, h. gegekt> [ɣɛkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

met iem gekken

sich über jdn lustig machen

ge·kund CZ.

gekund volt. deelw. van kunnen², kunnen³

Zobacz też kunnen , kunnen , kunnen

kun·nen³ <kon, h. gekund> [kʏnə(n)] CZ. mod cz. pos.

1. kunnen (een mogelijkheid):

waar kan dat boek gebleven zijn?

wo kann [o. mag] das Buch (nur) geblieben sein?

het kan een vergissing zijn

es kann ein Irrtum sein

daar zou u zich weleens (in) kunnen vergissen

da könnten [o. dürften] Sie sich irren

2. kunnen:

kunnen (een geoorloofd zijn)

kunnen (mogen)

zoiets kun je niet doen

so etw kannst du nicht machen

hoe heb je zoiets kunnen doen?

wie konntest du nur!

je had tenminste kunnen opbellen

du hättest wenigstens anrufen können

ze kán me wat pot.

sie kann mich mal!

kun·nen² <kon, h. gekund> [kʏnə(n)] CZ. cz. przech.

1. kunnen (de kracht, macht bezitten iets te doen):

vermögen form.

buiten iets kunnen

ohne etw auskommen

had jij dat gekund?

hättest du das gekonnt [o. geschafft] ?

dat kan er bij mij niet in

das will mir nicht in den Sinn

ergens tegen kunnen

etw vertragen (können)

ik kan er niet meer tegen!

ich vertrage das nicht länger!

hij kan er wat van

er hat eine Menge los

hij kan er wat van ook iron.

er ist nicht ohne

tegen iem op kunnen

es mit jdm aufnehmen können

2. kunnen (in staat, de gelegenheid gesteld worden iets te doen):

hij kan er niet bij (niet zover reiken)

er kommt nicht hin [o. heran]

hij kan er niet bij (niet begrijpen)

das ist ihm zu hoch

hij kan er niet over uit

er kann über nichts anderes mehr reden

hij heeft [o. is niet] kunnen komen

er hat nicht kommen können

dat kan geen kwaad (schaadt niet)

das schadet nichts

dat kan geen kwaad (ongevaarlijk, onschuldig)

es ist doch nichts dabei

ervan op aan kunnen

sich darauf verlassen können

in de zaal kunnen 500 mensen

in den Saal passen 500 Menschen rein

3. kunnen (mogelijk zijn):

dat kan (waarschijnlijk)

(das) kann sein

dat kan (waarschijnlijk)

dat kan (uitvoerbaar)

das geht (schon)

het kon (allemaal) erger

es hätte (alles) schlimmer kommen können

zó kan het niet langer

so kann es nicht weitergehen

dat kan moeilijk

das geht schlecht

dat kan niet (niet te doen)

dat kan niet (niet te geloven)

das gibts nicht

dat kan niet ontkend worden

das lässt sich nicht bestreiten

het kan niet op

da wird aus dem Vollen geschöpft

het zou kunnen (waarschijnlijk)

es könnte sein, es wäre (schon) möglich

het zou kunnen (uitvoerbaar)

es könnte gehen [o. klappen]

het had toch gekund

es hätte ja sein können

kun·nen¹ [kʏnə(n)] RZ. r.n. geen l.mn.

Können r.n.

zijn prestaties zijn beneden zijn kunnen

seine Leistungen liegen unter seinen Möglichkeiten [o. unter seinem Können]

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski