Tłumaczenia dla hasła „Schazie“ w niemiecko » polski słowniku

schri̱e̱ [ʃriː] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

schrie cz. prz. von schreien

Zobacz też schreien

I . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] CZ. cz. nieprzech.

1. schreien:

schreien (laut rufen) (Mensch)

krzyczeć [f. dk. krzyknąć]

schreien (sehr laut)

wrzeszczeć [f. dk. wrzasnąć]

schreien (Baby)

płakać [f. dk. za‑]

er schrie vor Angst

[on] krzyczał ze strachu

die Menge schrie vor Begeisterung

tłum r.m. krzyczał z zachwytu

schreien wie am Spieß pot.

krzyczeć, jakby żywcem obdzierano ze skóry pot.

es war zum Schreien pot.

można było pęknąć ze śmiechu pot.

das schreit zum Himmel

to woła o pomstę do nieba

2. schreien (verlangen):

nach etw schreien

wołać o coś

nach etw schreien

domagać się czegoś

nach jdm schreien

wołać kogoś

nach jdm schreien

domagać się przyjścia kogoś [lub widzenia z kimś]

nach der Mutter schreien

głośno wołać matkę

um Hilfe schreien

wołać o pomoc

3. schreien:

schreien (einen Schrei ausstoßen) (Esel)

beczeć

schreien (Vogel)

skrzeczeć

schreien (Vogel)

krakać

schreien (Stier)

ryczeć

schreien (Kalb)

beczeć

II . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] CZ. cz. przech. (ausrufen)

Hilfe schreien

wołać pomocy

III . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] CZ. cz. zwr.

sich heiser schreien

ochrypnąć od krzyku

scha̱de [ˈʃaːdə] PRZYM. inv

1. schade (bedauerlich):

[das ist] schade!

szkoda!

es ist wirklich schade, dass ...

naprawdę szkoda, że ...

das ist aber schade!

jaka szkoda!

es ist schade um jdn/etw

szkoda go/czegoś

2. schade (zu gut):

zu schade für jdn sein (Person)

być za dobrym dla kogoś

zu schade für jdn sein (Geschenk)

być zbyt wartościowym dla kogoś

das ist zu schade zum Wegwerfen

szkoda tego wyrzucić

sich C. für etw zu schade sein

być zbyt dobrym do robienia czegoś

sich C. für etw nicht zu schade sein

nie być wystarczająco dobrym do robienia czegoś

ich bin mir für nichts zu schade

mogę się wszystkiemu poświęcić

du bist dir wohl zu schade für diese Arbeit?

korona r.ż. ci chyba z głowy nie spadnie przy tej pracy? iron. pot.

Schle̱i̱e <‑, ‑n> [ˈʃlaɪə] RZ. r.ż.

Schleie

lin r.m.

Aka̱zie <‑, ‑n> [a​ˈkaːtsi̯ə] RZ. r.ż.

Akazie

akacja r.ż.

Grazi̱e̱ <‑, bez l.mn. > [ˈgraːtsi̯ə] RZ. r.ż. (Anmut: einer Person, Bewegung)

Grazie

wdzięk r.m.

Grazie

gracja r.ż.

scha̱l [ʃaːl] PRZYM.

1. schal (abgestanden):

schal Bier

zwietrzały

2. schal (inhaltsleer):

schal Leben

jałowy

schal Leben

pusty

Scha̱be <‑, ‑n> [ˈʃaːbə] RZ. r.ż.

1. Schabe ZOOL.:

Schabe

karaluch r.m.

2. Schabe (Schabemesser):

Schabe

skrobak r.m.

Schabe

skrobaczka r.ż.

schạlt [ʃalt] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

schalt cz. prz. von schelten

Zobacz też schelten

I . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] CZ. cz. przech. podn.

1. schelten (ausschimpfen):

jdn [wegen etw] schelten

łajać [f. dk. z‑] kogoś [z powodu czegoś] alt

2. schelten (bezeichnen):

schelten

zwymyślać pot.

jdn einen Faulpelz schelten

wymyślać [f. dk. na‑] komuś od leni pot.

sie schalt ihn einen Narren

[ona] nawymyślała mu od błaznów [lub głupców] pot.

II . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] CZ. cz. nieprzech. podn.

mit jdm schelten

dawać [f. dk. dać] komuś [ostrą] reprymendę podn.

mit jdm schelten

besztać [f. dk. z‑ ][lub rugać] kogoś pot.

I . schạrf <schärfer, schärfste> [ʃarf] PRZYM.

1. scharf (nicht stumpf):

scharf Messer, Kante, Zähne, Kralle

ostry

2. scharf (stark gewürzt):

scharf Speise

pikantny

scharf Speise

ostry

scharf Getränk, Alkohol

mocny

3. scharf CHEM. (ätzend):

scharf Säure, Putzmittel

żrący

4. scharf (beißend):

scharf Geruch

ostry

scharf Geruch

przenikliwy

5. scharf (grell):

scharf Licht

przenikliwy

scharf Licht

ostry

scharf Farben

jaskrawy

6. scharf (streng):

scharf Beobachter

bystry

scharf Kontrolle

wnikliwy

scharf Maßnahme

stanowczy

scharf Ton

surowy

scharf Disziplin

ostry

7. scharf (bissig):

scharf Hund

zły

8. scharf WOJSK. (detonationsfähig):

scharf Munition

ostry

scharf Bombe

uzbrojony

9. scharf (heftig):

scharf Wind, Konkurrenz, Auseinandersetzung

ostry

scharf Wind, Konkurrenz, Auseinandersetzung

silny

scharf Wind, Konkurrenz, Auseinandersetzung

gwałtowny

scharf Kritik, Zunge

cięty

scharf Kritik, Zunge

ostry

scharf Ablehnung

kategoryczny

scharf Antwort

agresywny

eine scharfe Zunge haben

mieć cięty język

scharfen Protest einlegen

składać ostry protest

10. scharf (konzentriert):

scharf Beobachtung

wnikliwy

11. scharf (gut, ausgeprägt):

scharf Verstand

przenikliwy

scharf Verstand

bystry

scharf Augen

bystry

scharf Gehör

ostry

scharfe Augen haben

mieć bystre spojrzenie

12. scharf a. FOTO (in der Optik):

scharf Aufnahme

ostry

scharf Umrisse

wyraźny

scharf Brille, Linse

silny

13. scharf (präzise):

scharf

precyzyjny

scharf

wyraźny

14. scharf (forciert):

eine schärfere Gangart einlegen

ostro przyspieszyć kroku

15. scharf pot. (versessen):

scharf darauf sein, etw zu tun

być ogarniętym obsesją zrobienia czegoś

16. scharf pot. (geil):

scharf

napalony pot.

auf jdn/etw scharf sein

być napalonym na kogoś/coś pot.

17. scharf pot. (aufregend):

scharf Typ, Auto

wystrzałowy pot.

ein scharfer Typ

wystrzałowy typ r.m. pot.

das Schärfste waren die Klamotten

najbardziej wystrzałowe były ciuchy r.m. l.mn. pot.

II . schạrf <schärfer, am schärfsten> [ʃarf] PRZYSŁ.

1. scharf (kräftig):

etw scharf würzen

przyprawiać [f. dk. przyprawić] coś [na] ostro

2. scharf (heftig):

scharf

mocno

jdn scharf kritisieren

ostro kogoś krytykować [f. dk. s‑]

3. scharf (genau):

scharf nachdenken

wnikliwie

jdn scharf ansehen

spojrzeć na kogoś przenikliwie

jdn scharf bewachen

bacznie strzeć kogoś

4. scharf FOTO (optisch präzise):

scharf einstellen

ostro

scharf sehen

wyraźnie

scharf stellen

nastawiać [f. dk. nastawić] na ostrość

scharf eingestellt

nastawiony na ostrość

5. scharf (abrupt):

scharf bremsen

ostro

scharf abbiegen

ostro skręcać [f. dk. skręcić]

scharf abbiegen

wchodzić [f. dk. wejść] ostro w zakręt

6. scharf (knapp):

scharf kalkulieren

precyzyjnie kalkulować [f. dk. s‑]

7. scharf WOJSK.:

das Gewehr ist scharf geladen

broń r.ż. jest naładowana ostrą amunicją

hier wird scharf geschossen

tutaj dochodzi do ostrej wymiany ognia

8. scharf pot. (erregt):

jdn scharf machen (aufreizen)

podjudzać kogoś

jdn scharf machen (sexuell erregen)

podniecać kogoś

Scha̱le <‑, ‑n> [ˈʃaːlə] RZ. r.ż.

1. Schale:

Schale (Eierschale)

skorupka r.ż.

Schale (von Muscheln, Krebsen)

skorupa r.ż.

Schale (Nussschale)

łupina r.ż.

eine raue Schale haben fig

stwarzać pozory człowieka oschłego

eine raue Schale haben fig

być wbrew pozorom dobrym człowiekiem

2. Schale:

Schale (Haut von Obst, Gemüse)

skórka r.ż.

Schale (von Zwiebeln, Kartoffeln)

łupina r.ż.

Schale (von Hülsenfrüchten)

łuska r.ż.

Schale (abgeschält)

obierka r.ż.

3. Schale:

Schale (Gefäß)

misa r.ż.

Schale (Gefäß)

salaterka r.ż.

Schale (Kompottschale)

czarka r.ż.

Schale (silberne Schale)

patera r.ż.

4. Schale (Waagschale):

Schale

szalka r.ż. wagi

zwroty:

sich in Schale werfen pot.

wystroić się

scha̱ben [ˈʃaːbən] CZ. cz. przech.

schaben Möhren

skrobać [f. dk. o‑]

schaben Fell fig

golić [f. dk. z‑]