W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „odmawiali“ w polsko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

odmawiać: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
obmawiać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
odmachać: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni III. czasownik zwrotny
odmaczać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
odmarzać: czasownik nieprzechodni
domawiać: czasownik przechodni
namawiać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
pomawiać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
wymawiać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
zamawiać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
odmakać: czasownik nieprzechodni
poumawiać
rozmawiać: czasownik nieprzechodni
udamawiać
udomawiać: czasownik przechodni

Widzisz podobne wyniki: odmawiać , obmawiać , udomawiać , udamawiać , rozmawiać , poumawiać , odmakać , zamawiać , wymawiać , pomawiać , namawiać , domawiać , odmarzać , odmaczać i odmachać

I . odmawiać <‑ia; f. dk. odmówić> [odmavjatɕ] CZ. cz. nieprzech. (nie zgadzać się)

II . odmawiać <‑ia; f. dk. odmówić> [odmavjatɕ] CZ. cz. przech.

1. odmawiać pot. (rezygnować):

odmawiać wizytę, spotkanie

2. odmawiać REL.:

odmawiać modlitwę

ein Gebet sprechen

3. odmawiać (nie udzielać):

odmawiać komuś czegoś

jdm etw verweigern

odmawiać zrobienia czegoś

verweigern, etw zu tun

odmawiać zgody/posłuszeństwa

die Erlaubnis/den Gehorsam verweigern

4. odmawiać zwykle cz. ndk. (negować):

odmawiać komuś prawa do czegoś

jdm das Recht zu etw absprechen

odmawiać komuś talentu/rozumu

jdm Talent/Verstand absprechen

zwroty:

nerwy/nogi odmawiają mi posłuszeństwa

meine Nerven r.m. l.mn. /meine Beine ntpl versagen mir den Dienst

odmawiać sobie czegoś

sich C. etw versagen [o. nicht gönnen]

I . obmawiać <‑ia; cz. prz. ‑aj; f. dk. obmówić> [obmavjatɕ] CZ. cz. przech. pot.

1. obmawiać (oczerniać kogoś):

schlecht machen

lästern pot.

Ela każdego potrafiła obmówić

Ella verstand es, jeden schlecht zu machen

2. obmawiać (przedyskutować):

musimy obmówić ten problem

wir müssen dieses Problem besprechen

obmawiać szczegóły projektu

die Einzelheiten des Projekts besprechen

II . obmawiać <‑ia; cz. prz. ‑aj; f. dk. obmówić> [obmavjatɕ] CZ. cz. zwr. zwykle cz. ndk. pot. (oczerniać się nawzajem)

sich B. [o. einander] schlecht machen

über einander lästern pot.

I . odmachać [odmaxatɕ] f. dk., odmachnąć [odmaxnoɲtɕ] f. dk., odmachiwać [odmaxivatɕ] <‑chuje; cz. prz. ‑chuj> CZ. cz. nieprzech. pot. (machać ręką)

odmachiwać ludziom w przejeżdżającym pociągu

den Menschen in dem vorbeifahrenden Zug zurückwinken

II . odmachać [odmaxatɕ] f. dk., odmachnąć [odmaxnoɲtɕ] f. dk., odmachiwać [odmaxivatɕ] <‑chuje; cz. prz. ‑chuj> CZ. cz. przech. pot.

1. odmachać (zrobić coś byle jak):

hinhauen pej. pot.

szybko odmachał wszystkie zadania domowe

er haute schnell alle Hausaufgaben hin pej. pot.

2. odmachać (przejść szybko):

einen Weg schnell zurücklegen

w pięć minut odmachnąłem drogę z kościoła do domu

ich brauchte nur fünf Minuten von der Kirche nach Hause

III . odmachać [odmaxatɕ] f. dk., odmachnąć [odmaxnoɲtɕ] f. dk., odmachiwać [odmaxivatɕ] <‑chuje; cz. prz. ‑chuj> CZ. cz. zwr. pot. (machać ręką w obronie)

I . odmaczać <‑cza; cz. prz. ‑aj; f. dk. odmoczyć> [odmatʃatɕ] CZ. cz. przech.

odmoczyć przyschniętą patelnię

eine verkrustete Pfanne einweichen

odmoczyć odciski

Hühneraugen aufweichen

II . odmaczać <‑cza; cz. prz. ‑aj; f. dk. odmoczyć> [odmatʃatɕ] CZ. cz. zwr.

aufgeweicht [o. eingeweicht] werden

garnek z zaschniętymi resztkami jedzenia musi się odmoczyć

der Topf r.m. mit den angetrockneten Essensresten muss eingeweicht werden

odmarzać <‑za> [odmarzatɕ] CZ., odmarznąć [odmarznoɲtɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

1. odmarzać:

odmarzać (rozmrażać się) (mięso, masło)

2. odmarzać:

odmarzać (stawać się drożnym) (rzeka)

domawiać <‑wia; f. dk. domówić> [domavjatɕ] CZ. cz. przech. pot.

1. domawiać (powiedzieć do końca):

2. domawiać (uzgodnić):

nie zdążył domówić wszystkiego

er konnte nicht alles festlegen

I . namawiać <‑ia; f. dk. namówić> [namavjatɕ] CZ. cz. przech.

namawiać kogoś do czegoś

jdn zu etw überreden

II . namawiać <‑ia; f. dk. namówić> [namavjatɕ] CZ. cz. zwr.

1. namawiać (nakłaniać się wzajemnie):

einander zureden

2. namawiać pot. (zmawiać się):

etw abmachen [o. ausmachen] [o. absprechen]

sich B. absprechen

I . pomawiać <‑ia; f. dk. pomówić> [pomavjatɕ] CZ. cz. przech. podn.

pomawiać kogoś o coś

jdn einer S. D. beschuldigen

pomówić kogoś o to, że...

jdm nachsagen, dass ...

pomówić kogoś o to, że...

jdm unterstellen, dass ...

II . pomawiać <‑ia; f. dk. pomówić> [pomavjatɕ] CZ. cz. zwr. podn.

sich [o. einander] beschuldigen

I . wymawiać <‑ia; f. dk. wymówić> [vɨmavjatɕ] CZ. cz. przech.

1. wymawiać (wypowiadać):

wymawiać dźwięk, głoskę

wymawiać nazwę, wyraz

wymawiać zaklęcie

eine Zauberformel aussprechen

nie móc słowa wymówić

kein Wort aussprechen können

tego nie da się wymówić

das lässt sich nicht aussprechen

wymówić coś z naciskiem

etw mit Nachdruck aussprechen

wymówić coś w złą godzinę

etw zur falschen Zeit sagen

2. wymawiać (wypominać):

wymawiać komuś coś

jdm etw vorhalten

3. wymawiać (rozwiązywać):

wymawiać komuś umowę pracy/najmu

jdm den Arbeits-/Mietvertrag kündigen

II . wymawiać <‑ia; f. dk. wymówić> [vɨmavjatɕ] CZ. cz. zwr. (wzbraniać się)

wymawiać się czymś

sich B. mit etw herausreden pot.

wymawiać się od czegoś

sich B. vor etw drücken

wymawiać się od czegoś

Ausflüchte machen

I . zamawiać <‑ia; f. dk. zamówić> [zamavjatɕ] CZ. cz. przech.

1. zamawiać (zlecać przygotowanie, dostarczenie):

in Auftrag geben

zamawiać meble, ubranie, towar

zamówić stolik w restauracji

einen Tisch im Restaurant vorbestellen

2. zamawiać (umawiać się):

zamawiać wizytę

einen [Besuchs]termin ausmachen

II . zamawiać <‑ia; f. dk. zamówić> [zamavjatɕ] CZ. cz. zwr. (zapowiedzieć się)

sich B. ankündigen

odmakać <‑ka; cz. prz. ‑kaj; f. dk. odmoknąć> [odmakatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot.

poumawiać [poumavjatɕ]

poumawiać f. dk. od umawiać

Zobacz też umawiać

I . umawiać <‑ia; f. dk. umówić> [umavjatɕ] CZ. cz. przech.

1. umawiać (organizować spotkanie):

umawiać kogoś z kimś

jdn mit jdm verabreden

umawiać kogoś z kimś

für jdn ein Treffen mit jdm ausmachen

sekretarka umówiła kandydata na rozmowę w sprawie pracy

die Sekretärin r.ż. vereinbarte mit dem Kandidaten einen Termin für ein Bewerbungsgespräch

2. umawiać (ustalać):

umówić coś z kimś

etw mit jdm ausmachen

czekam na umówiony telefon

ich erwarte ein angekündigtes Telefongespräch

II . umawiać <‑ia; f. dk. umówić> [umavjatɕ] CZ. cz. zwr.

1. umawiać (zaplanować spotkanie z kimś):

umawiać się z kimś na spotkanie

sich B. mit jdm [zu einem Treffen] verabreden

2. umawiać (porozumieć się):

umawiać się z kimś co do ceny [lub o cenę]

sich C. mit jdm über den Preis einig werden

umawiać się z kimś co do ceny [lub o cenę]

mit jdm einen Preis verabreden

rozmawiać <‑ia> [rozmavjatɕ] CZ. cz. nieprzech.

rozmawiać z kimś o czymś

mit jdm über etw B. sprechen [o. reden pot. ]

rozmawiać z kimś o czymś

sich B. mit jdm über etw B. unterhalten

rozmawiać przez telefon

nie rozmawiamy ze sobą

wir sprechen [o. reden pot. ] nicht miteinander

rozmawiać o wszystkim i o niczym

über Gott und die Welt reden

zwroty:

rozmawiać z kimś jak gęś z prosięciem

zwei verschiedene Sprachen sprechen

udamawiać [udamavjatɕ]

udamawiać → udomawiać

Zobacz też udomawiać

udomawiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [udomavjatɕ], udomowiać [udomovjatɕ], udomowić [udomovitɕ] CZ. cz. przech. f. dk. podn.

udomawiać psa

einen Hund zähmen

udomawiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [udomavjatɕ], udomowiać [udomovjatɕ], udomowić [udomovitɕ] CZ. cz. przech. f. dk. podn.

udomawiać psa

einen Hund zähmen

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski