Tłumaczenia dla hasła „Umständen“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

om·stan·der <omstander|s> [ɔmstɑndər] RZ. r.m. meestal l.mn.

omstander

Umstehende(r) r.m.

om·han·den PRZYSŁ.

iets omhanden hebben

eine Beschäftigung haben

stran·den <strandde, i. gestrand> [strɑndə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. stranden (aanspoelen):

stranden

angespült werden

de gestrande goederen

das Strandgut

2. stranden (mislukken):

stranden

scheitern

stranden

stranden form.

een gestrand huwelijk

eine gescheiterte Ehe

stranden op

scheitern an +C.

3. stranden (de reis niet kunnen voortzetten):

stranden

stranden

4. stranden (schip):

stranden

stranden

stranden

auf Strand laufen

om·ran·den <omrandde, h. omrand> [ɔmrɑndə(n)] CZ. cz. przech.

omranden

umranden

omranden

umrändern

rood omrande ogen

rot umrandete Augen

los·bran·den¹ <brandde los, h. losgebrand> [lɔzbrɑndə(n)] CZ. cz. przech. (losmaken)

losbranden

aufbrennen

losbranden

losbrennen

knar·se·tan·den <knarsetandde, h. geknarsetand> [knɑrsətɑndə(n)] CZ. cz. nieprzech.

knarsetanden

mit den Zähnen knirschen

knarsetandend

zähneknirschend

be·lan·den <belandde, i. beland> [bəlɑndə(n)] CZ. cz. nieprzech.

belanden

landen

in de gevangenis belanden

im Gefängnis landen

de oorlog deed hem in Londen belanden

der Krieg verschlug ihn nach London

op·han·den [ɔphɑndə(n)]

ophanden zijn

bevorstehen

aan·ran·den <randde aan, h. aangerand> [anrɑndə(n)] CZ. cz. przech.

aanranden (eer, reputatie)

antasten

aanranden (seksueel misbruiken)

sich vergreifen [o. vergehen] an +C.

af·bran·den <brandde af, h. afgebrand> [ɑvbrɑndə(n)] CZ. cz. przech.

afbranden

abbrennen

iem afbranden przen.

jdn niedermachen

aan·lan·den <landde aan, i. aangeland> [anlɑndə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. aanlanden (voor de wal komen):

aanlanden

anlegen

2. aanlanden (zijn bestemming bereiken):

aanlanden

ankommen

3. aanlanden (aanslibben):

aanlanden

anlanden

ver·pan·den <verpandde, h. verpand> [vərpɑndə(n)] CZ. cz. przech.

verpanden

verpfänden

zijn hart verpanden aan iets przen.

sich einer Sache C. ganz widmen

ver·zan·den <verzandde, i. verzand> [vərzɑndə(n)] CZ. cz. nieprzech. ook przen.

verzanden

versanden

verzanden in iets przen.

in etw C. versanden

in·bran·den <brandde in, h. ingebrand> [ɪmbrɑndə(n)] CZ. cz. przech.

inbranden

einbrennen

een merk op het vee inbranden

dem Vieh ein Zeichen einbrennen

het ingebrande merkteken

das Brandzeichen

wa·ter·tan·den <watertandde, h. gewatertand> [watərtɑndə(n)] CZ. cz. nieprzech.

dit vooruitzicht deed hem watertanden

diese Aussicht versetzte ihn in Begeisterung

die vruchten doen mij watertanden

diese Früchte machen mir den Mund wäss(e)rig

dat is om van te watertanden

da läuft einem das Wasser im Munde zusammen

zweet·han·den [zwethɑndə(n)] RZ. l.mn.

zweethanden

Schweißhände l.mn.