niderlandzko » niemiecki

hoog·oven <hoogoven|s> [hoxovə(n)] RZ. r.m.

schoon·hou·den <hield schoon, h. schoongehouden> [sxonhɑudə(n)] CZ. cz. przech.

ge·scho·ven CZ.

geschoven volt. deelw. van schuiven¹, schuiven²

Zobacz też schuiven , schuiven

ge·sno·ven CZ.

gesnoven volt. deelw. van snuiven¹, snuiven²

Zobacz też snuiven , snuiven

snui·ven2 <snoof, h. gesnoven> [snœyvə(n)] CZ. cz. nieprzech.

2. snuiven (snot opsnuiven):

3. snuiven (ruiken, snuffelen):

snui·ven1 <snoof, h. gesnoven> [snœyvə(n)] CZ. cz. przech.

2. snuiven (snuiftabak gebruiken):

ont·ro·ven <ontroofde, h. ontroofd> [ɔntrovə(n)] CZ. cz. przech.

ver·lo·ven <verloofde zich, h. zich verloofd> [vərlovə(n)] CZ. wk ww

verloven zich verloven:

scho·ven CZ.

schoven 3. os. l.mn. cz. prz. van schuiven¹, schuiven²

Zobacz też schuiven , schuiven


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski