Tłumaczenia dla hasła „afronding“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

af·ron·den <rondde af, h. afgerond> [ɑfrɔndə(n)] CZ. cz. przech.

1. afronden (rond-, afmaken):

afronden

abrunden

2. afronden:

afronden (getallen, bedragen: naar boven)

aufrunden

afronden (getallen, bedragen: naar beneden)

abrunden

ver·won·ding <verwonding|en> [vərwɔndɪŋ] RZ. r.ż.

verwonding

Verletzung r.ż.

verwonding (vooral in een oorlog)

Verwundung r.ż.

verwondingen oplopen

Verletzungen [o. Verwundungen] erleiden

iem een verwonding toebrengen

jdm eine Verletzung zufügen

aan·ran·ding <aanranding|en> [anrɑndɪŋ] RZ. r.ż.

aanranding

Angriff r.m.

aanranding (verkrachting)

Vergewaltigung r.ż.

bran·ding [brɑndɪŋ] RZ. r.ż. geen l.mn.

branding

Brandung r.ż.

ver·bin·ding <verbinding|en> [vərbɪndɪŋ] RZ. r.ż.

verbinding

Verbindung r.ż.

zich in verbinding stellen met

sich in Verbindung setzen mit

een scheikundige verbinding

eine chemische Verbindung

een bus onderhoudt de verbinding tussen Aken en Kerkrade

ein Bus verkehrt zwischen Aachen und Kerkrade

de verbinding verbreken (telefoon)

die Verbindung unterbrechen

een verbinding tot stand brengen

eine Verbindung herstellen

ver·zen·ding <verzending|en> [vərzɛndɪŋ] RZ. r.ż.

1. verzending (het verzenden):

verzending

Versand r.m.

goederen ter verzending afgeven spoorw.

Güter zur Beförderung aufgeben

goederen ter verzending afgeven spoorw.

Güter aufliefern spec.

2. verzending (wat verzonden wordt):

verzending

Sendung r.ż.

af·roei·en¹ <roeide af, h. afgeroeid> [ɑfrujə(n)] CZ. cz. przech. (roeiend afleggen)

afroeien

fortrudern

af·roe·pen <riep af, h. afgeroepen> [ɑfrupə(n)] CZ. cz. przech.

1. afroepen (tot zich roepen):

afroepen

abrufen

2. afroepen (naar beneden roepen):

afroepen

herunterrufen

afroepen

hinunterrufen

3. afroepen (één voor één opnoemen):

afroepen

aufrufen

4. afroepen:

afroepen (afkondigen)

ausrufen

afroepen (kerk)

abkündigen

afroepen (staat)

bekannt machen

de haltes afroepen

die Stationen ausrufen

onheil over iem afroepen form.

Unheil auf jdn herabflehen

af·rol·len¹ <rolde af, i. afgerold> [ɑfrɔlə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. afrollen (zich ontrollen):

afrollen

abrollen

afrollen

sich entrollen

2. afrollen:

afrollen (zich naar beneden laten rollen)

rollen

afrollen (vallen)

fallen

de jongen rolde de trap af

der Junge fiel die Treppe hinunter

af·ros·sen <roste af, h. afgerost> [ɑfrɔsə(n)] CZ. cz. przech.

1. afrossen (aframmelen):

afrossen

verprügeln

2. afrossen (afrijden):

afrossen

zuschanden reiten

3. afrossen (roskammen):

afrossen

striegeln

stan·ding [stɛndɪŋ]

standing [[o. stɑndɪŋ]] RZ. r.ż. geen l.mn.:

standing

Rang r.m.

standing

Ansehen r.n.

een man/een zaak van standing

ein Mann von Rang/ein angesehenes Geschäft

in·zen·ding <inzending|en> [ɪnzɛndɪŋ] RZ. r.ż.

inzending

Einsendung r.ż.

op·win·ding <opwinding|en> [ɔpwɪndɪŋ] RZ. r.ż.

opwinding

Aufregung r.ż.

opwinding

Erregung r.ż.

iem in opwinding brengen

jdn in Erregung versetzen

voor de nodige opwinding zorgen

viel Aufregung verursachen

voor de nodige opwinding zorgen

ordentlich für Aufregung sorgen

van opwinding wist zij niet, wat zij deed

vor lauter Aufregung wusste sie nicht, was sie tat

schen·ding <schending|en> [sxɛndɪŋ] RZ. r.ż.

schending

Bruch r.m.

schending

Verletzung r.ż.

de schending van geheimen

der Geheimnisverrat

schending van de mensenrechten

Menschenrechtsverletzung r.ż.

de schending van de neutraliteit

die Verletzung der Neutralität

de schending van het vertrouwen

der Vertrauensbruch

schending van de wet

Gesetzesverletzung r.ż.

be·vin·ding <bevinding|en> [bəvɪndɪŋ] RZ. r.ż.

bevinding

Befund r.m.