niderlandzko » niemiecki

bla·zer1 <blazer|s> [blazər] RZ. r.m. muz.

blauw1 [blɑu] RZ. r.n. geen l.mn.

1. blauw (kleur):

Blau r.n.
Bläue r.ż.

2. blauw (verfstof):

Blau r.n.

3. blauw (porselein):

blaar <blaren> [blar] RZ. r.ż.

1. blaar (blaasachtige opzwelling):

Blase r.ż.
Wasserblase r.ż.

2. blaar (witte plek):

Blesse r.ż.

bla·ken <blaakte, h. geblaakt> [blakə(n)] CZ. cz. nieprzech.

blues [bluːs] RZ. r.ż. geen l.mn.

Blues r.m.

blaf·fen <blafte, h. geblaft> [blɑfə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. blaffen (honden):

blaffen pej.

2. blaffen (tekeergaan):

blin·ker <blinker|s> [blɪŋkər] RZ. r.m.

blog·ger <blogger|s> [blɔɣər] RZ. r.m.

blub·ber [blʏbər] RZ. r.m. geen l.mn.

Schlamm r.m.
Matsch r.m. pot.

blun·der <blunder|s> [blʏndər] RZ. r.m.

blauw·druk <blauwdruk|ken> [blɑudrʏk] RZ. r.m.

1. blauwdruk (kopie op blauw papier):

Blaupause r.ż.

2. blauwdruk (ontwerp, plan):

Konzept r.n.

blauw·hemd <blauwhemd|en> RZ. r.m.

1. blauwhemd (politieagent):

Spinatwächter r.m. pot.
Polizist r.m.

2. blauwhemd SPORT:

blauw·zuur [blɑuzyr] RZ. r.n. geen l.mn.

blaag <blagen> [blax] RZ. r.ż.

Balg r.m. r.n. r.n.
Blage r.ż. pot.

blaam [blam] RZ. r.ż. geen l.mn.

1. blaam (afkeuring):

Tadel r.m.

blaas <blazen> [blas] RZ. r.ż.

Blase r.ż.

blank <blanke, blanker, blankst> [blɑŋk] PRZYM.

1. blank (licht gekleurd, ongekleurd):

2. blank (onbeschreven, onbedrukt):

3. blank (zuiver):

4. blank (onbedekt):

bla·[blaze] PRZYM.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski