W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia i wymowa gemeines w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ge·mei·er: rzeczownik
ge·meen·te: rzeczownik
ge·meen: przymiotnik i przysłówek
ge·me·den: czasownik
ge·meen·goed: rzeczownik
ge·meen·heid: rzeczownik
ge·meen·te·huis: rzeczownik
ge·me·ne·rik: rzeczownik
broei·nest: rzeczownik
ge·me·lijk: przymiotnik i przysłówek
ge·meen·lijk: przysłówek
ge·meen·zaam: przymiotnik i przysłówek
ge·meen·plaats: rzeczownik
ge·meen·te·lijk: przymiotnik i przysłówek
ge·meen·te·raad: rzeczownik
ge·meu·bi·leerd: przymiotnik i przysłówek

Widzisz podobne wyniki: gemeier , gemeden , gemeen , gemeente , gemeenheid , gemeengoed , gemeentehuis , broeinest , gemenerik , gemeubileerd , gemeenteraad , gemeentelijk , gemeenplaats , gemeenzaam , gemeenlijk i gemelijk

ge·mei·er [ɣəmɛiər] RZ. r.n. geen l.mn.

Gerede r.n. pot.

Geschwätz r.n. pot.

ge·meen·te <gemeente|n, gemeente|s> [ɣəmentə] RZ. r.ż.

1. gemeente:

gemeente (bestuurlijke eenheid: zonder stadsrecht)

Gemeinde r.ż.

gemeente (bestuurlijke eenheid: met stadsrecht)

Stadt r.ż.

gemeente adm.

Kommune r.ż.

bij de gemeente werken

bei der Gemeinde/Stadt beschäftigt sein

alle gemeenten van de provincie Utrecht

alle Kommunen der Provinz Utrecht

een gemeente van 100.000 inwoners

eine Stadt mit 100.000 Einwohnern

2. gemeente:

gemeente (grondgebied)

Gemarkung r.ż.

gemeente (van stad)

Stadtgebiet r.n.

de grenzen van de gemeente Keulen

die Stadtgrenzen von Köln

3. gemeente (volk):

Volk r.n.

Gemeinschaft r.ż.

de spraakmakende gemeente przen.

Menschen mit Einfluss

4. gemeente (de gelovigen van een kerkgenootschap):

Gemeinde r.ż.

Pfarrgemeinde r.ż.

de hervormde gemeente

die reformierte Gemeinde

ge·meen <gemene, gemener, gemeenst> [ɣəmen] PRZYM.

1. gemeen (slecht, vals):

niederträchtig

doe niet zo gemeen tegen haar

sei nicht so gemein zu ihr

hij is zo gemeen als de pest

er ist hundsgemein pot.

een gemene streek/kerel

ein gemeiner Streich/ein gemeiner Kerl

een gemene ziekte

eine tückische Krankheit

2. gemeen (heel erg):

dat doet gemeen pijn

das tut scheußlich weh

3. gemeen (gemeenschappelijk):

gemeinschaftlich

de grootste gemene deler wisk.

der größte gemeinsame Teiler

niets met iem gemeen hebben

mit jdm nichts gemein haben

gemene zaak met iem maken

mit jdm gemeinsame Sache machen

4. gemeen (openbaar):

gemene lasten

öffentliche Lasten l.mn.

5. gemeen (alledaags):

de gemene man

der Durchschnittsbürger

het gemene volk

das einfache [o. gemeine] Volk

6. gemeen (ordinair):

gemene taal uitslaan

ge·me·den CZ.

gemeden volt. deelw. van mijden

Zobacz też mijden

mij·den <meed, h. gemeden> [mɛidə(n)] CZ. cz. przech.

1. mijden (ontwijken):

aus dem Weg gehen +C.

iem mijden als de pest

≈ jdn meiden wie die Pest

2. mijden (er niet komen):

ge·meen·goed [ɣəmeŋɣut] RZ. r.n. geen l.mn.

Allgemeingut r.n.

ge·meen·heid <gemeen|heden> [ɣəmenhɛɪt] RZ. r.ż.

Gemeinheit r.ż.

ge·meen·te·huis <gemeente|huizen> [ɣəmentəhœys] RZ. r.n.

gemeentehuis

Rathaus r.n.

ge·me·ne·rik <gemenerik|en> [ɣəmenərɪk] RZ. r.m.

gemeine(r) Kerl r.m.

Schuft r.m. pej.

broei·nest <broeinest|en> [brujnɛst] RZ. r.n.

Brutstätte r.ż.

ge·me·lijk <gemelijke, gemelijker, gemelijkst> [ɣemələk] PRZYM.

ge·meen·lijk [ɣəmenlək] PRZYSŁ.

ge·meen·zaam [ɣəmenzam] PRZYM.

1. gemeenzaam (vertrouwelijk):

een gemeenzaam gesprek

ein vertrauliches Gespräch

2. gemeenzaam (alledaags):

gemeenzaam taalgebruik

salopper Sprachgebrauch

ge·meen·plaats <gemeenplaats|en> [ɣəmemplats] RZ. r.ż.

gemeenplaats

Allgemeinplatz r.m.

gemeenplaats

Gemeinplatz r.m.

dat is een gemeenplaats geworden

das ist zu einem Gemeinplatz geworden

versleten gemeenplaatsen

abgedroschene Redensarten l.mn.

ge·meen·te·lijk [ɣəmentələk] PRZYM.

gemeentelijk

gemeentelijk

Kommunal-

gemeentelijk (van kleine gemeente)

gemeentelijk (van kleine gemeente)

Gemeinde-

gemeentelijk (van grote gemeente)

gemeentelijk (van grote gemeente)

Stadt-

de gemeentelijke autoriteiten

die kommunale Verwaltung

de gemeentelijke autoriteiten

die Stadtverwaltung

ge·meen·te·raad <gemeente|raden> [ɣəmentərat] RZ. r.m.

1. gemeenteraad (college):

gemeenteraad

Gemeinderat r.m.

gemeenteraad

Stadtrat r.m.

2. gemeenteraad (vergadering):

gemeenteraad

Gemeinderatssitzung r.ż.

gemeenteraad

Stadtratssitzung r.ż.

gemeenteraad

Sitzung r.ż. der Gemeindevertretung [o. Stadtvertretung]

ge·meu·bi·leerd [ɣəmøbilert] PRZYM.

gemeubileerd

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski