Tłumaczenia dla hasła „gevangenzitten“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

ge·van·gen·zet·ten <zette gevangen, h. gevangengezet> [ɣəvɑŋə(n)zɛtə(n)] CZ. cz. przech.

gevangenzetten

einsperren

gevangenzetten

festsetzen

ge·van·gen·ne·men <nam gevangen, h. gevangengenomen> [ɣəvɑŋənemə(n)] CZ. cz. przech.

gevangennemen (arresteren)

verhaften

gevangennemen (in voorlopige hechtenis)

festnehmen

gevangennemen gesch.

gefangen nehmen

te·gen·zit·ten <zat tegen, h. tegengezeten> [teɣə(n)zɪtə(n)] CZ. cz. nieprzech.

tegenzitten

ungünstig sein

alles zit me tegen vandaag

heute gelingt mir einfach nichts

de omstandigheden zitten tegen

die Umstände sind ungünstig

ge·van·ge·ne <gevangene|n> [ɣəvɑŋənə] RZ. r.m. en r.ż.

1. gevangene (gevangen genomen persoon):

gevangene

Gefangene(r) r.ż. (r.m.)

2. gevangene (gedetineerde):

gevangene

Häftling r.m.

gevangene

Gefangene(r) r.ż. (r.m.)

ge·van·ge·nis <gevangenis|sen> [ɣəvɑŋənɪs] RZ. r.ż.

gevangenis

Gefängnis r.n.

gevangenis (met nadruk op inrichting)

Strafanstalt r.ż.

gevangenis (met nadruk op inrichting)

Haftanstalt r.ż.

in de gevangenis zitten

im Gefängnis sitzen

ge·van·ge·nis·straf <gevangenisstraf|fen> [ɣəvɑŋənɪstrɑf] RZ. r.ż.

gevangenisstraf

Freiheitsstrafe r.ż.

gevangenisstraf (licht)

Haft r.ż.

een gevangenisstraf uitzitten

eine Gefängnisstrafe verbüßen

een gevangenisstraf uitzitten

eine Gefängnisstrafe absitzen pot.

gevangenisstraf van ten hoogste drie jaar

Freiheitsstrafe bis zu drei Jahren

ge·van·gen² CZ.

gevangen volt. deelw. van vangen

Zobacz też vangen

van·gen <ving, h. gevangen> [vɑŋə(n)] CZ. cz. przech.

1. vangen:

vangen (grijpen)

fangen

vangen (snel te pakken krijgen)

schnappen

vis vangen

Fische fangen

2. vangen (opvangen):

vangen

(ein)fangen

vangen

(auf)fangen

een bal vangen

einen Ball fangen

iems blik vangen

jds Blicke auf sich B. ziehen

3. vangen pot. (beetnemen):

vangen

(he)reinlegen

vangen

anführen

4. vangen pot. (verdienen):

vangen

verdienen

ge·van·gen·schap [ɣəvɑŋə(n)sxɑp] RZ. r.ż. geen l.mn.

1. gevangenschap:

gevangenschap (het gevangenzitten: van soldaten)

Gefangenschaft r.ż.

gevangenschap (het gevangenzitten: van burgers)

Haft r.ż.

2. gevangenschap (toestand waarin een gevangene verkeert):

gevangenschap

Gefangenschaft r.ż.

aan·zit·ten <zat aan, h. aangezeten> [anzɪtə(n)] CZ. cz. nieprzech.

ergens met zijn vingers aanzitten

etw befummeln pot.

aangezeten zijn

an der Festtafel sitzen

mee·zit·ten <zat mee, h. meegezeten> [mezɪtə(n)] CZ. cz. nieprzech.

meezitten

klappen

meezitten

günstig verlaufen

het zat hem niet mee

er hatte kein Glück

ver·zit·ten <verzat, h. verzeten> [vərzɪtə(n)] CZ. cz. nieprzech.

gaan verzitten (anders)

sich anders hinsetzen

gaan verzitten (elders)

sich anderswohin setzen

vast·zit·ten <zat vast, h. vastgezeten> [vɑstsɪtə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. vastzitten (niet verder kunnen):

vastzitten

festsitzen

vastzitten

feststecken

in de modder vastzitten

im Schlamm feststecken

2. vastzitten (vastgehecht zijn):

vastzitten

haften

vastzitten

festsitzen

die spijker zit behoorlijk vast

der Nagel sitzt ganz fest

3. vastzitten (in gevangenschap zitten):

vastzitten

sitzen

4. vastzitten (in moeilijkheden zitten):

vastzitten

in der Klemme sitzen

5. vastzitten (gebonden zijn aan):

vastzitten

gebunden sein an +B.

aan die belofte zat hij nu eenmaal vast

er war nun einmal an sein Versprechen gebunden