Tłumaczenia dla hasła „samenleggen“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

sa·men·le·ven <leefde samen, h. samengeleefd> [samə(n)levə(n)] CZ. cz. nieprzech.

samenleven

zusammenleben

sa·men·bren·gen <bracht samen, h. samengebracht> [samə(n)brɛŋə(n)] CZ. cz. przech.

samenbrengen

vereinigen

bouwstoffen voor iets samenbrengen

Baustoffe für etw zusammentragen

geld samenbrengen (inzamelen)

Geld sammeln

geld samenbrengen (ter financiering)

Geld aufbringen

troepen samenbrengen

Truppen zusammenziehen

open·leg·gen <legde open, h. opengelegd> [opə(n)lɛɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. openleggen (geopend neerleggen):

openleggen

geöffnet [o. offen] hinlegen

2. openleggen przen.:

openleggen

aufdecken

openleggen

bloßlegen

zijn plannen openleggen

seine Pläne offen darlegen

sa·men·lo·pen <liep samen, i. samengelopen> [samə(n)lopə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. samenlopen:

samenlopen (zich in een punt verenigen)

zusammenkommen

samenlopen (zich in een punt verenigen)

zusammentreffen

samenlopen (rivieren)

zusammenfließen

samenlopen (rivieren)

zusammenlaufen

samenlopen wisk.

zusammenlaufen

samenlopen wisk.

konvergieren

2. samenlopen (toevallig haar werking verenigen):

samenlopen

zusammentreffen

sa·men·han·gen <hing samen, h. samengehangen> [samə(n)hɑŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. samenhangen (in verband tot elkaar staan):

samenhangen

zusammenhängen

samenhangen

im Zusammenhang stehen

2. samenhangen nat.:

samenhangen

kohärieren

samenhangen

kohäsiv sein

sa·men·voe·gen <voegde samen, h. samengevoegd> [samə(n)vuɣə(n)] CZ. cz. przech.

samenvoegen ((onder)delen in elkaar passen)

zusammenfügen

samenvoegen (zelfstandige zaken, bijv. klassen, dorpen, percelen)

zusammenlegen

aan·leg·gen <legde aan, h. aangelegd> [anlɛɣə(n)] CZ. cz. przech.

aanleggen

anlegen

het schip heeft aan de kade aangelegd

das Schiff hat am Kai angelegt

bij een café aanleggen

in einem Wirtshaus einkehren

het geweer aanleggen

das Gewehr anlegen

iets handig aanleggen

etw geschickt anstellen

licht aanleggen

Licht legen

een maatstaf aanleggen przen.

einen Maßstab anlegen

het met iem aanleggen (zich met iem inlaten)

sich mit jdm einlassen

het met iem aanleggen (ruzie met iem krijgen)

sich mit jdm anlegen

het met iem aanleggen (gemene zaak met iem maken)

sich mit jdm zusammentun

het met de buurvrouw aanleggen

mit der Nachbarin anbändeln

het op iets aanleggen

es auf etw B. anlegen

een spoorweg aanleggen

eine Eisenbahn bauen

de thermometer aanleggen

das Thermometer anlegen

het zuinig/breed aanleggen

sparsam sein/auf großem Fuß leben

sa·men·per·sen <perste samen, h. samengeperst> [samə(n)pɛrsə(n)] CZ. cz. przech.

samenpersen

zusammenpressen

samenpersen med.

komprimieren

samenpersen techn., nat.

komprimieren

samenpersen techn., nat.

verdichten

sa·men·le·ving [samə(n)levɪŋ] RZ. r.ż. geen l.mn.

1. samenleving (maatschappij):

samenleving

Gesellschaft r.ż.

2. samenleving biol.:

samenleving

Symbiose r.ż.

3. samenleving (het samenleven):

samenleving

Zusammenleben r.n.

in·leg·gen <legde in, h. ingelegd> [ɪnlɛɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. inleggen:

inleggen (geld inbrengen)

einlegen

inleggen (geld inbrengen)

einzahlen

inleggen (bij een onderneming)

einschießen

inleggen SPORT

einsetzen

spaargelden inleggen

Spargelder einzahlen

2. inleggen:

inleggen (kledingstuk: nauwer maken)

einnähen

inleggen (kledingstuk: korter maken)

einschlagen

een zoom inleggen

einen Saum einschlagen

3. inleggen (in, binnen, tussen iets leggen):

inleggen

(hinein)legen in +B.

een nieuwe film inleggen

einen neuen Film einlegen

4. inleggen (conserveren):

inleggen

einlegen

5. inleggen (anders gekleurde stukjes inzetten):

inleggen

einlegen

sa·men·gaan <ging samen, i. samengegaan> [samə(n)ɣan] CZ. cz. nieprzech.

1. samengaan (gepaard gaan):

samengaan

zusammengehen

samengaan

sich verbinden

samengaan

Hand in Hand gehen

2. samengaan (bij elkaar passen):

samengaan

zusammenpassen

samengaan

sich verbinden [o. vereinbaren] lassen

niet samengaan met

sich nicht verbinden [o. vereinbaren] lassen mit +C.

sa·men·ko·men <kwam samen, i. samengekomen> [samə(n)komə(n)] CZ. cz. nieprzech.

samenkomen

sich treffen

samenkomen

zusammenkommen

samenkomen (groep mensen)

sich versammeln

sa·men·wo·nen <woonde samen, h. samengewoond> [samə(n)wonə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. samenwonen (ongehuwd samenleven):

samenwonen

zusammenleben

zij zijn gaan samenwonen

sie sind zusammengezogen

2. samenwonen (bij elkaar wonen):

samenwonen

wohnen bei +C.

samenwonen

zusammenwohnen mit +C.

hij woonde samen met zijn moeder

er wohnte bei seiner Mutter

sa·men·bal·len¹ <balde samen, i. samengebald> [samə(n)bɑlə(n)] CZ. cz. nieprzech. (zich tot een bal aaneensluiten)

samenballen

sich zusammenballen

sa·men·pak·ken¹ <pakte samen, h. samengepakt> [samə(n)pɑkə(n)] CZ. cz. przech. (tot een pak maken)

samenpakken

zusammenpacken

sa·men·roe·pen <riep samen, h. samengeroepen> [samə(n)rupə(n)] CZ. cz. przech.

samenroepen

zusammenrufen

samenroepen (vergadering, samenkomst)

einberufen