niderlandzko » niemiecki

schar·nier <scharnier|en> [sxɑrnir] RZ. r.n.

schar·rel <scharrel|s> [sxɑrəl] RZ. r.m.

schaf·fen <schafte, h. geschaft> [sxɑfə(n)] CZ. cz. przech.

schaat·ser <schaatser|s> [sxatsər] RZ. r.m.

schar·re·laar <scharrelaar|s> [sxɑrəlar] RZ. r.m.

2. scharrelaar (iem die spulletjes bijeenraapt):

Trödler r.m.

3. scharrelaar (iem die op liefdesavontuurtjes uit is):

schaf·ten <schaftte, h. geschaft> [sxɑftə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schaften (eten):

schal·len <schalde, h. geschald> [sxɑlə(n)] CZ. cz. nieprzech.

scham·pen <schampte, i. geschampt> [sxɑmpə(n)] CZ. cz. nieprzech.

schar·la·ken1 [sxɑrlakə(n)] RZ. r.n. geen l.mn.

schar·rel·ei <scharrelei|eren> [sxɑrəlɛi] RZ. r.n.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski