W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „weitspringer“ w niderlandzko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

uit·sprin·gen: czasownik
ont·sprin·gen: czasownik
in·sprin·gen: czasownik
wijs·vin·ger: rzeczownik
ver·ˈsprin·gen: czasownik
voor·uit·sprin·gen: czasownik
in·drin·ger: rzeczownik
sprin·gen: czasownik
om·sprin·gen: czasownik
af·sprin·gen: czasownik
op·sprin·gen: czasownik
hoog·sprin·gen: rzeczownik
los·sprin·gen: czasownik
open·sprin·gen: czasownik
over·sprin·gen: czasownik
wei·ge·ring: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: uitspringen , verspringen , wijsvinger , inspringen , ontspringen , vooruitspringen , weigering , overspringen , openspringen , losspringen , hoogspringen , opspringen , afspringen , omspringen , springen i indringer

uit·sprin·gen <sprong uit, i. uitgesprongen> [œytsprɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. uitspringen (vooruitsteken):

uitspringen

2. uitspringen (opvallen):

uitspringen

zij is er bij de selectie uitgesprongen

sie ist bei der Auswahl positiv aufgefallen

ont·sprin·gen <ontsprong, i. ontsprongen> [ɔntsprɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. ontspringen (zijn oorsprong hebben):

ontspringen

ontspringen

er is een roos ontsprongen

es ist ein Ros entsprungen

2. ontspringen (ontsnappen aan):

ontspringen

ontspringen

ontspringen

de dans ontspringen

mit knapper Not davonkommen

in·sprin·gen <sprong in, i. ingesprongen> [ɪnsprɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. inspringen (invallen):

voor een collega inspringen

für einen Kollegen einspringen

2. inspringen (boekwezen):

eingerückt sein

een regel laten inspringen

eine Zeile einrücken

3. inspringen (met een sprong inkomen):

de tuin inspringen

in den Garten springen

4. inspringen (inhaken op):

sich einstellen auf +B.

sich ausrichten auf +B.

inspringen op de laatste ontwikkelingen

sich auf die letzten Entwicklungen einstellen

wijs·vin·ger <wijsvinger|s> [wɛisfɪŋər] RZ. r.m.

Zeigefinger r.m.

ver·ˈsprin·gen¹ <versprong, i. versprongen> [vərsprɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. verspringen (springend van plaats veranderen):

verspringen

een regel verspringen

eine Zeile überspringen

2. verspringen (op een andere dag vallen):

verspringen

auf einen anderen Tag fallen

voor·uit·sprin·gen <sprong vooruit, i. vooruitgesprongen> [vorœytsprɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. vooruitspringen:

vooruitspringen (naar voren)

vooruitspringen (vooruit)

vorwärtsspringen

2. vooruitspringen (naar voren steken):

vooruitspringen

het vooruitspringende gedeelte van een muur

der vorspringende Teil einer Mauer

in·drin·ger <indringer|s> [ɪndrɪŋər] RZ. r.m.

Eindringling r.m.

sprin·gen <sprong, h./i. gesprongen> [sprɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. springen (zich in de lucht verheffen):

ergens bovenop springen przen.

sich auf etw B. stürzen

ergens bovenop springen (zeer negatief vooral)

über etw B. herfallen

je kunt hoog of laag springen … przen.

und wenn du dich auf den Kopf stellst …

ergens in springen

in etw B. hineinspringen

ergens in springen przen.

in etw B. einsteigen

in een rijdende trein springen

auf einen fahrenden Zug springen

naar buiten springen

op de fiets springen

sich aufs Fahrrad schwingen

2. springen (het lichaam ruksgewijze opheffen):

staan te springen om weg te komen przen.

er brannte darauf, endlich wegzukommen

zitten te springen om iets przen.

etw dringend brauchen

zitten te springen op zijn stoel przen.

auf seinem Stuhl hin- und herrutschen

3. springen (zaken, zich met een ruk verplaatsen):

in het slot springen

dat springt in het oog przen.

das sticht ins Auge

vonken springen in het rond

Funken sprühen umher

de wijzer springt op de tien

der Zeiger rückt auf zehn

er is een knoop van mijn vest gesprongen

mir ist ein Knopf von der Weste abgerissen

4. springen (kaatsen):

5. springen (vloeistoffen):

de tranen sprongen hem in de ogen

die Tränen traten ihm in die Augen

het bloed sprong uit de wond

das Blut spritzte aus der Wunde

6. springen (uiteengedreven worden, barsten):

een brug in de lucht laten springen

eine Brücke in die Luft sprengen

op springen staan (boos zijn)

fast explodieren

op springen staan (haast hebben)

sehr in Eile sein

op springen staan (onderhandelingen, huwelijk, regering)

auf der Kippe stehen

een snaar is gesprongen

eine Saite ist gerissen

7. springen (scheuren krijgen):

mijn lippen zijn gesprongen

meine Lippen sind aufgesprungen

8. springen (uitsteken):

eruit springen przen.

eruit springen przen.

9. springen (bankroet gaan):

zusammenbrechen

platzen pot.

de bank laten springen

die Bank sprengen

de zaak staat op springen

das Geschäft steht kurz vor dem Zusammenbruch

om·sprin·gen <sprong om, h./i. omgesprongen> [ɔmsprɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

omspringen (omgaan)

omspringen pej. (personen)

slordig met andermans boeken omspringen

schlampig mit anderer Leute Büchern umgehen

af·sprin·gen <sprong af, i. afgesprongen> [ɑfsprɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. afspringen (naar beneden springen):

herunterspringen

hinunterspringen

de ruiter sprong af

der Reiter sprang ab

2. afspringen (wegspringen):

van de boot afspringen

vom Boot abspringen

3. afspringen (toespringen op):

de honden sprongen op het hert af

die Hunde sprangen auf den Hirsch los

4. afspringen (plotseling loslaten):

het vernis springt af

der Firnis springt ab

5. afspringen (afgebroken worden):

sich zerschlagen

de onderhandelingen zijn afgesprongen

die Verhandlungen sind gescheitert

op·sprin·gen <sprong op, i. opgesprongen> [ɔpsprɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

opspringen (van schrik)

auffahren form.

de hond sprong tegen zijn baas op

der Hund sprang an seinem Herrchen hoch

van zijn stoel opspringen

aus seinem Stuhl hochschnellen

van zijn stoel opspringen

von seinem Stuhl auffahren

hoog·sprin·gen [hoxsprɪŋə(n)] RZ. r.n. geen l.mn.

hoogspringen

het hoogspringen

los·sprin·gen <sprong los, i. losgesprongen> [lɔsprɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

losspringen

losspringen

op iem losspringen

auf jdn losspringen

open·sprin·gen <sprong open, i. opengesprongen> [opə(n)sprɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

openspringen

openspringen (wond, naad)

openspringen (slot)

de lippen zijn opengesprongen

die Lippen sind aufgesprungen

over·sprin·gen¹ <sprong over, h. overgesprongen> [ovərsprɪŋə(n)] CZ. cz. przech. (overslaan)

overspringen

een klas overspringen

eine Klasse überspringen

wei·ge·ring <weigering|en> [wɛiɣərɪŋ] RZ. r.ż.

Verweigerung r.ż.

Weigerung r.ż.

weigering (het niet-aannemen)

Ablehnung r.ż.

weigering (het niet-functioneren)

Versagen r.n.

bij zijn weigering blijven

bei seiner Weigerung bleiben

weigering tot samenwerking

Verweigerung der Zusammenarbeit

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski