niderlandzko » niemiecki

wil·de <wilde|n> [wɪldə] RZ. r.m. en r.ż.

1. wilde (primitief volk):

wilde
Wilde(r) r.ż. (r.m.)

2. wilde (wildebras):

wilde
Wildfang r.m.
niemiecko » niderlandzki

ˈWil·de(r) [ˈvɪldə (-dɐ)] RZ. r.ż. (r.m.) odm. wie przym.

Wilde(r)
wilde
Wilde(r) przen.
wildeman(wildevrouw) r.m. (r.ż.)

Wild <Wild(e)s> [vɪlt] RZ. r.n. kein l.mn.

1. Wild ZOOL.:

wild r.n.

2. Wild GASTR.:

wildbraad r.n.

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski