Tłumaczenia dla hasła „davonhasten“ w niemiecko » niderlandzki słowniku

da·ˈvon·lau·fen CZ. cz. nieprzech. niereg.

1. davonlaufen (weglaufen):

davonlaufen

weglopen

davonlaufen

ervandoor gaan

es ist zum Davonlaufen! przen.

het is niet om te harden!

2. davonlaufen przen. (die Kontrolle verlieren):

davonlaufen

uit de hand lopen

da·ˈvon·ma·chen CZ. cz. zwr.

1. davonmachen:

davonmachen

er tussenuit knijpen

davonmachen

onopvallend vertrekken

2. davonmachen przen.:

davonmachen

sterven

davonmachen

heengaan

da·ˈvon·ei·len CZ. cz. nieprzech.

davoneilen

hard weglopen

davoneilen

wegsnellen

da·ˈvon·ge·hen CZ. cz. nieprzech. niereg.

1. davongehen:

davongehen

weggaan

davongehen

weglopen

2. davongehen podn.:

davongehen

sterven

davongehen

heengaan

da·ˈvon·kom·men CZ. cz. nieprzech. niereg.

davonkommen

er afkomen

davonkommen

het redden

glimpflich davonkommen

er genadig afkomen

leichten Kauf(e)s davonkommen podn. przen.

er zonder veel kleerscheuren [o. er slechts met een nat pak] [o. er nog vrij goed(koop)] afkomen

mit dem Leben davonkommen

het er levend afbrengen

mit einem blauen Auge davonkommen

er redelijk goed afkomen

ungeschoren davonkommen

er goed [o. heelhuids] afkomen

da·ˈvon·tra·gen CZ. cz. przech. niereg.

1. davontragen (weg-/fortbringen):

davontragen

wegdragen

2. davontragen podn.:

davontragen

oplopen

davontragen

krijgen

eine Verletzung davontragen

een verwonding oplopen

3. davontragen podn.:

davontragen

verkrijgen

davontragen

winnen

davontragen

verwerven

großen Ruhm davontragen

grote roem verwerven

den Sieg davontragen

de zege behalen

ˈan·las·ten CZ. cz. przech.

anlasten

ten laste leggen

anlasten

beschuldigen van

jdm einen Fehler anlasten

iem een fout ten laste leggen

ˈan·tas·ten CZ. cz. przech.

1. antasten (leicht berühren):

antasten

betasten

antasten

aanraken

2. antasten (anbrechen):

antasten

gaan gebruiken

antasten

aanspreken

die Vorräte nicht antasten

de voorraden niet aantasten [o. aanspreken]

3. antasten (beeinträchtigen):

antasten

aantasten

antasten

aanvallen

jds Ehre/Recht antasten

iem in zijn eer/recht aantasten

da·ˈvon·steh·len CZ. cz. zwr. niereg.

davonstehlen

er tussenuit knijpen