Tłumaczenia dla hasła „funkel“ w niemiecko » niderlandzki słowniku

(Przełącz na niderlandzko » niemiecki)

ˈfun·keln [ˈfʊŋkl̩n] CZ. cz. nieprzech.

funkeln

fonkelen ook fig.

funkeln

flikkeren

funkeln

schitteren

seine Augen funkelten vor Zorn

zijn ogen fonkelden [o. bliksemden] van toorn

ˈfun·ken¹ [ˈfʊŋkn̩] CZ. cz. nieprzech.

1. funken (Funken sprühen):

funken

vonken

funken

vonken schieten

2. funken pot. (verstehen):

funken

functioneren

funken

werken

3. funken pot. (sich verlieben):

funken

schieten

funken

vuren

es funkt bei jdm

bij iem valt het kwartje

es funkt pot.

er vallen klappen

es funkt pot.

er is ruzie

es funkt pot.

het lukt

ˈdun·kel [ˈdʊŋkl̩] PRZYM.

1. dunkel (unklar):

dunkel

donker

im Dunkeln bleiben przen.

anoniem blijven

noch im Dunkeln liegen przen.

nog verborgen zijn

mir wurde es dunkel vor den Augen

het werd mij zwart voor de ogen

2. dunkel (Farbe betreffend):

dunkel

donker (van kleur)

ein dunkles Blau

een donkerblauwe kleur

der dunkle Erdteil przen.

het zwarte werelddeel

3. dunkel (tief):

dunkel

zwaar (van toon)

dunkel

laag

4. dunkel (düster):

dunkel

donker

dunkel

somber

dunkel

triest

ein dunkles Kapitel der Geschichte

een zwarte bladzijde in de geschiedenis

5. dunkel (zwielichtig):

dunkel

duister

dunkel

verdacht

dunkle Geschäfte machen przen.

duistere zaakjes bij de hand hebben

6. dunkel (vage, undeutlich):

dunkel

duister

dunkel

vaag

eine dunkle Ahnung

een vaag vermoeden

im Dunkeln tappen

in het duister tasten

im Dunkeln ist gut munkeln przysł.

in 't duisteren is 't goed fluisteren

ˈRun·kel <Runkel, Runkeln> [ˈrʊnkl̩] RZ. r.ż. austr. CH

Runkel

voe(de)rbiet

Runkel

mangel(wortel)

ˈDun·kel <Dunkels> [ˈdʊŋkl̩] RZ. r.n. kein l.mn.

1. Dunkel podn.:

Dunkel

donker(heid)

2. Dunkel przen.:

Dunkel

duisternis

Dunkel

geheimzinnigheid

Dunkel

anonimiteit

über diesem Fall liegt ein geheimnisvolles Dunkel

dit geval is in geheimzinnige duisternis gehuld

ˈFun·ke <Funkens, Funken> [ˈfʊŋkə] RZ. r.m. przen. (geringes Maß, glimmendes Teilchen)

Funke

vonk ook fig.

kein Funke Anstandsgefühl

geen greintje fatsoen

der auslösende [o. zündende ] Funke przen.

de vonk die de vlam in de pan doet slaan

Funken sprühend

vonke(le)nd ook fig.

Funken sprühend

vonken spattend

den Funken ins Pulverfass werfen [o. schleudern ] przen.

de vonk [o. de lont] in het kruitvat werpen

…, dass die Funken fliegen [o. sprühen ] [o. stieben ] przen.

… dat er de stukken afvliegen

…, dass die Funken fliegen [o. sprühen ] [o. stieben ] przen.

dat het een aard heeft

ˈFun·ken <Funkens, Funken> [ˈfʊŋkn̩] RZ. r.m.

Funken → Funke

Zobacz też Funke

ˈFun·ke <Funkens, Funken> [ˈfʊŋkə] RZ. r.m. przen. (geringes Maß, glimmendes Teilchen)

Funke

vonk ook fig.

kein Funke Anstandsgefühl

geen greintje fatsoen

der auslösende [o. zündende ] Funke przen.

de vonk die de vlam in de pan doet slaan

Funken sprühend

vonke(le)nd ook fig.

Funken sprühend

vonken spattend

den Funken ins Pulverfass werfen [o. schleudern ] przen.

de vonk [o. de lont] in het kruitvat werpen

…, dass die Funken fliegen [o. sprühen ] [o. stieben ] przen.

… dat er de stukken afvliegen

…, dass die Funken fliegen [o. sprühen ] [o. stieben ] przen.

dat het een aard heeft

ˈFun·ker(in) <Funkers, Funker> [ˈfʊŋkɐ] RZ. r.m.(r.ż.)

Funker(in)

radiotelegrafist(radiotelegrafiste) r.m. (r.ż.)

Funker(in)

marconist(marconiste) r.m. (r.ż.)

ˈDün·kel <Dünkels> [ˈdʏŋkl̩] RZ. r.m. kein l.mn.

Dünkel

verwaandheid

Dünkel

eigendunk

ˈEn·kel(in) <Enkels, Enkel> [ˈɛŋkl̩] RZ. r.m.(r.ż.)

1. Enkel (Enkelsohn):

Enkel(in)

kleinzoon(kleindochter) r.m. (r.ż.)

2. Enkel (Enkelkind):

Enkel(in)

kleinkind r.n.

3. Enkel pot. (Nachkommen) l.mn.:

Enkel(in)

nazaten

ˈOn·kel¹ <Onkels, Onkel> [ˈɔŋkl̩] RZ. r.m.

über den großen Onkel gehen [o. laufen] pot.

met naar binnen gerichte voeten lopen

ˈHen·kel <Henkels, Henkel> [ˈhɛŋkl̩] RZ. r.m.

Henkel

hengsel r.n.

Henkel

handvat r.n.

Henkel

oor r.n.

ˈPin·kel <Pinkels, Pinkel> [ˈpɪŋkl̩] RZ. r.m. pot. pej.

Pinkel

vent

Pinkel

mannetje r.n.

Pinkel

kereltje r.n.

ˈWin·kel <Winkels, Winkel> [ˈvɪŋkl̩] RZ. r.m.

1. Winkel (Ecke):

Winkel

hoek

der tote Winkel przen.

de dode hoek

in allen Ecken und Winkeln suchen

in alle hoeken en gaten zoeken

2. Winkel (Bereich):

Winkel

(verborgen) hoekje r.n.

Winkel

schuilhoek

ein entlegener Winkel

een uithoek

3. Winkel MAT.:

Winkel

geodriehoek