niemiecko » niderlandzki

ge·ˈfan·gen·neh·men CZ. cz. przech. niereg.

gefangennehmen → fangen¹

Zobacz też fangen , fangen

ˈfan·gen2 <fängt, fing, gefallen> [ˈfaŋən] CZ. cz. zwr.

1. fangen (sich verfangen):

Ge·ˈfan·gen·schaft <Gefangenschaft> [gəˈfaŋənʃaft] RZ. r.ż. kein l.mn. WOJSK.

ge·ˈfan·gen [gəˈfaŋən] CZ.

gefangen im. cz. przeszł. von fangen¹, fangen²

Zobacz też fangen , fangen

ˈfan·gen2 <fängt, fing, gefallen> [ˈfaŋən] CZ. cz. zwr.

1. fangen (sich verfangen):

Ge·ˈfan·gen·nah·me <Gefangennahme> [gəˈfaŋənnaːmə] RZ. r.ż. kein l.mn. (Verhaftung)

ˈan·set·zen1 CZ. cz. nieprzech.

3. ansetzen (sprießen):

4. ansetzen (Licht einschalten):

Ge·ˈfan·ge·ne(r) [gəˈfaŋənə (-nɐ)] RZ. r.ż. (r.m.) odm. wie przym.

gevangene r.m. en r.ż.
gedetineerde r.m. en r.ż.

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski