W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » niderlandzki

Tłumaczenia dla hasła „kratje“ w niemiecko » niderlandzki słowniku (Przełącz na niderlandzko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ˈkrat·zen: czasownik nieprzechodni
ˈKrat·zer: rzeczownik
ˈkra·chen: czasownik nieprzechodni
ˈkral·len: czasownik zwrotny
ˈkran·ken: czasownik nieprzechodni
ˈKra·ter: rzeczownik
ˈKrät·ze: rzeczownik
kraft: przyimek
ˈKra·ke: rzeczownik
krank: przymiotnik i przysłówek
krass: przymiotnik i przysłówek
kraus: przymiotnik i przysłówek
ˈKrab·be: rzeczownik
ˈkra·men: czasownik nieprzechodni
ˈKrau·se: rzeczownik
ˈKral·le: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: kratzen , kranken , krallen , krachen , Kratzer , Kralle , Krause , kramen , Krabbe , kraus , krass , krank , Krake , kraft , Krätze i Krater

ˈkrat·zen¹ [ˈkra͜tsn̩] CZ. cz. nieprzech.

1. kratzen:

2. kratzen (scharren, mit den Nägeln ritzen):

3. kratzen (jucken):

der Wein kratzt im Hals

de wijn bijt [o. prikkelt] in de keel

sein Kinn kratzt schon ein wenig

hij begint baard te krijgen

ˈKrat·zer <Kratzers, Kratzer> [ˈkra͜tsɐ] RZ. r.m.

1. Kratzer:

kras

krab

2. Kratzer TECHNOL.:

schra(p)per

3. Kratzer BIOL.:

4. Kratzer (Handwerk):

ˈkra·chen¹ [ˈkraxn̩] CZ. cz. nieprzech.

1. krachen:

krachen (ein Krachen verursachen)

krachen (dröhnen)

krachen (knicken)

Donnerschläge krachen

donderslagen ratelen [o. knetteren]

Kanonen krachen

kanonnen bulderen

2. krachen:

krachen (krachend kaputt gehen)

krakend kapotgaan

krachen ((zer)reißen)

krachen (bersten, platzen, zerspringen)

es kam zum Krachen przen.

het kwam tot een uitbarsting

3. krachen:

krachen (aufprallen)

krachen (aufschlagen)

4. krachen pot. (Bankrott gehen):

ˈkral·len² [ˈkralən] CZ. cz. zwr.

1. krallen (sich festkrallen):

zich vastklampen

zich vastklemmen

2. krallen (umarmen):

ˈkran·ken [ˈkraŋkn̩] CZ. cz. nieprzech. pej.

ˈKra·ter¹ <Kraters, Kratere> [ˈkraːtɐ] RZ. r.m. HIST.

Krater (alt-griechisches Fass)

ˈKrät·ze¹ <Krätze> [ˈkrɛ͜tsə] RZ. r.ż. kein l.mn.

1. Krätze (Scabies):

schurft r.ż. of r.n.

sich C. die Krätze an den Hals ärgern pot.

zich rot ergeren

2. Krätze TECHNOL.:

kraft [kraft] PRZYIM. +D. podn.

kraft (seines) Amtes

uit hoofde [o. kracht] van zijn ambt

ˈKra·ke <Kraken, Kraken> [ˈkraːkə] RZ. r.m.

kraak

achtarmige inktvis

krank <kränker[o. kranker], (am) kränkst(en)[o. (am) krankst(en)] > [kraŋk] PRZYM. (leidend, nicht gesund)

ziek

auf den Tod krank

du bist wohl krank? pot. przen.

ben je niet wijs?

das macht mich krank! pot. przen.

daar word ik nog ziek [o. gek] van!

krass [kras] PRZYM.

1. krass (auffallend):

kras

sterk

in krassem Gegensatz/Widerspruch zu etw stehen

in schril contrast/in krasse tegenspraak staan met iets

krasse Maßnahmen

drastische [o. krasse] maatregelen

2. krass:

krass (extrem)

kras

krass (extrem)

grof

krass (extrem)

erg

krass (unerhört)

ein krasser Egoist

een grove egoïst

kraus <krauser, krausest> [kr͜aus] PRZYM.

1. kraus (stark gelockt):

kroes

krauses Haar

2. kraus (zerknittert):

es zu kraus machen przen.

het al te bont [o. te erg] maken

die Nase [o. die Stirn] kraus ziehen

de neus optrekken

die Nase [o. die Stirn] kraus ziehen

het voorhoofd fronsen

3. kraus (verworren):

kraus przen. pej.

kraus przen. pej.

kraus przen. pej.

bizar

krause Gedanken

bizarre ideeën

krauses Zeug reden

wartaal spreken

ˈKrab·be <Krabbe, Krabben> [ˈkrabə] RZ. r.ż.

1. Krabbe ZOOL. (Taschenkrebs):

krab

2. Krabbe pot. GASTR. (Garnele):

3. Krabbe pot. przen. (Kleinkind):

4. Krabbe pot. przen. (schönes Mädchen):

leuk meisje r.n.

ˈkra·men [ˈkraːmən] CZ. cz. nieprzech.

1. kramen (schnüffeln, suchen):

(rond)snuffelen

in der Schublade kramen

in de lade rommelen [o. snuffelen]

2. kramen (hervor holen):

Streichhölzer aus der Tasche kramen

lucifers uit zijn zak opdiepen

ˈKrau·se <Krause, Krausen> [ˈkr͜auzə] RZ. r.ż.

1. Krause MODA:

Krause (gefältelter Saum)

Krause (gekräuselter Kragen)

Krause (gekräuselter Kragen)

Krause (gekräuselter Kragen)

ruche

Krause (gekräuselter Kragen)

boordsel r.n.

eine Krause ums Kinn haben pot.

een baard dragen

2. Krause pot. (Dauerwelle) kein l.mn.:

krul

3. Krause pot.:

kroeshaar r.n.

ˈKral·le <Kralle, Krallen> [ˈkralə] RZ. r.ż. ZOOL.

klauw

nagel

jdm die Krallen zeigen pot. przen.

iem zijn tanden laten zien

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski