Tłumaczenia dla hasła „Schläfenarterie“ w niemiecko » polski słowniku

Lungenarterie <‑, ‑n> RZ. r.ż. MED.

Lungenarterie

tętnica r.ż. płucna

Schla̱fenszeit <‑, ‑en> RZ. r.ż.

Schlafenszeit

pora r.ż. spania

es ist Schlafenszeit

jest pora spoczynku

schla̱fen <schläft, schlief, geschlafen> [ˈʃlaːfən] CZ. cz. nieprzech.

1. schlafen (sich im Zustand des Schlafs befinden):

schlafen

spać [f. dk. po‑]

schlafen gehen

iść [f. dk. pójść] spać

ein Kind schlafen legen

kłaść [f. dk. położyć] dziecko spać

er hat sich schlafen gelegt

on położył się spać

hast du gut geschlafen?

czy dobrze spałeś?

noch halb schlafen

jeszcze się do końca nie obudzić

noch halb schlafen

nie być jeszcze do końca obudzonym

er schläft tief und fest

on śpi głęboko i mocno

schlaf gut!

śpij dobrze!

der Ärger ließ ihn nicht schlafen

gniew r.m. nie pozwalał mu zasnąć

sich schlafend stellen

udawać, że się śpi

im Winter schläft die Natur fig

zimą natura r.ż. śpi fig

darüber muss ich erst noch mal schlafen

muszę się z tym przespać

wie ein Murmeltier schlafen

spać jak suseł r.m.

schlafende Hunde wecken pot.

wywoływać [f. dk. wywołać] wilka z lasu fig

wer schläft, der sündigt nicht przysł.

kto śpi, nie grzeszy przysł.

wie man sich bettet, so schläft man przysł.

jak sobie pościelesz, tak się wyśpisz przysł.

2. schlafen (nächtigen):

bei jdm schlafen

nocować [f. dk. prze‑] u kogoś

3. schlafen pot. (unaufmerksam sein):

schlafen

spać

schlafen

przysypiać pot.

schlaf nicht!

nie śpij! pot.

die Konkurrenz schläft nicht

konkurencja r.ż. nie śpi

4. schlafen pot. (Sex haben):

mit jdm schlafen (einmal)

przespać się z kimś pot.

mit jdm schlafen (mehrmals)

sypiać z kimś pot.

Schlä̱fenbein <‑[e]s, ‑e> RZ. r.n. ANAT.

Schläfenbein

kość r.ż. skroniowa

Schla̱fengehen <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n.

vor dem Schlafengehen trinke ich gerne noch ein Glas Wein

przed snem wypiję chętnie jeszcze jeden kieliszek wina

Schlạchterin <‑, ‑nen> RZ. r.ż. połnocnoniem., Schlạ̈chterin RZ. r.ż. <‑, ‑nen> połnocnoniem.

Schlachterin → Schlachter, → Schlächter

Zobacz też Schlachter

Schlạchter(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈʃlaxtɐ] RZ. r.m.(r.ż.) połnocnoniem., Schlạ̈chter (in) [ˈʃlɛçtɐ] RZ. r.m.(r.ż.) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> połnocnoniem.

Schlachter(in)

rzeźnik(-iczka) r.m. (r.ż.)