Tłumaczenia dla hasła „abwärtsfahren“ w niemiecko » polski słowniku

ạbwärts|gehenst. pis. CZ. bezosob. irr +sein

abwärtsgehen → abwärts

Zobacz też abwärts

ạbwärts [ˈapvɛrts] PRZYSŁ.

abwärts

w [lub na] dół

weiter abwärts

dalej w dół

mit jdm/etw geht es abwärts fig

z kimś/czymś źle się dzieje

Rụ̈ckwärtsfahren <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n. (mit dem Auto)

Rückwärtsfahren

cofanie r.n.

ạb|warten CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

abwarten

czekać [f. dk. po‑]

abwarten

odczekać

er kann es nicht abwarten sie anzurufen

[on] nie może się doczekać, aż do niej zadzwoni

die Ergebnisse abwarten

poczekać na wyniki

zwroty:

abwarten und Tee trinken pot.

trzeba spokojnie odczekać

I . a̱u̱s|fahren CZ. cz. przech. irr

1. ausfahren (ausliefern):

ausfahren Waren

rozwozić [f. dk. rozwieźć]

2. ausfahren (herauslassen):

ausfahren Antenne

wysuwać [f. dk. wysunąć]

3. ausfahren NAUT.:

ausfahren Anker, Leine

spuszczać [f. dk. spuścić]

II . a̱u̱s|fahren CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. ausfahren:

ausfahren (sich nach außen bewegen) (Antenne)

wysuwać [f. dk. wysunąć] się

2. ausfahren:

ausfahren (hinausfahren)

wyjeżdżać [f. dk. wyjechać]

ausfahren (Schiff)

wypływać [f. dk. wypłynąć]

3. ausfahren (spazieren fahren):

ausfahren Baby

pojechać na spacer

4. ausfahren TECHNOL.:

ausfahren

wysuwać [f. dk. wysunąć]

das Fahrgestell ausfahren

wysunąć podwozie

I . hera̱u̱s|fahren CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. herausfahren:

herausfahren (aus der Garage)

wyjeżdżać [f. dk. wyjechać]

herausfahren (aus dem Bett)

wyskakiwać [f. dk. wyskoczyć]

2. herausfahren:

herausfahren (entschlüpfen) (Wort)

wyrywać [f. dk. wyrwać] się

II . hera̱u̱s|fahren CZ. cz. przech. irr SPORT (durch schnelles Fahren erzielen)

herausfahren Sieg, Rekord

osiągać [f. dk. osiągnąć]

I . hina̱u̱s|fahren CZ. cz. nieprzech. irr +sein

hinausfahren

wyjeżdżać [f. dk. wyjechać]

rückwärts aus der Parklücke hinausfahren

wyjeżdżać tyłem z miejsca parkingowego

ins Urlaub in die Berge hinausfahren

wyjeżdżać na urlop w góry

II . hina̱u̱s|fahren CZ. cz. przech. irr

hinausfahren Person

wywozić [f. dk. wywieźć]

hinausfahren Fahrzeug

wyprowadzać [f. dk. wyprowadzić]

vora̱u̱s|fahren CZ. cz. nieprzech. irr +sein

vorausfahren

jechać jako pierwszy

I . ạb|waschen CZ. cz. przech. irr

1. abwaschen (mit Wasser reinigen):

abwaschen Wunde

obmywać [f. dk. obmyć]

abwaschen Schmutz

zmywać [f. dk. zmyć]

2. abwaschen Geschirr:

abwaschen

zmywać [f. dk. zmyć]

II . ạb|waschen CZ. cz. nieprzech. irr (das Geschirr spülen)

abwaschen

zmywać [f. dk. zmyć] naczynia

Ạbwärtstrend <‑s, ‑s> RZ. r.m.

Abwärtstrend

trend r.m. spadkowy

ạbwartend PRZYM.

abwartend

wyczekujący

er hat eine abwartende Haltung eingenommen

przyjął postawę wyczekującą

lo̱s|fahren [ˈloːs-] CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. losfahren (abfahren):

[von etw] losfahren

wyjeżdżać [f. dk. wyjechać] [skądś]

2. losfahren (angreifen):

auf jdn losfahren

atakować [f. dk. za‑] kogoś

I . ạb|wehren CZ. cz. przech.

1. abwehren a. WOJSK. (zurückschlagen):

abwehren Angriff

odpierać [f. dk. odeprzeć]

den Feind abwehren

odpierać atak wroga

2. abwehren (fernhalten):

abwehren Krankheitserreger

zwalczać [f. dk. zwalczyć]

3. abwehren SPORT:

abwehren Strafstoß

bronić [f. dk. o‑]

abwehren Schlag

odparowywać [f. dk. odparować]

4. abwehren (ablehnen, zurückweisen):

abwehren Verdacht

odrzucać [f. dk. odrzucić]

5. abwehren (abwenden):

abwehren Gefahr, Auswirkungen

zapobiegać [f. dk. zapobiec]

II . ạb|wehren CZ. cz. nieprzech.

1. abwehren (ablehnen):

abwehren

wzbraniać się

abwehrend die Hände heben

unosić [f. dk. unieść] ręce w geście odmowy

2. abwehren SPORT:

abwehren

bronić [f. dk. o‑]