Tłumaczenia dla hasła „deťoch“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

dẹnnoch [ˈdɛnɔx] PRZYSŁ.

dennoch

jednak[że]

dennoch

przecież

und dennoch

a mimo to

ich werde es dennoch tun

zrobię to jednak

jedọch [je​ˈdɔx] SPÓJ. PRZYSŁ.

jedoch

jednak[że]

ich habe ihm mehrmals geschrieben, er hat jedoch nie geantwortet

wielokrotnie do niego pisałem, jednak nigdy [lub ani razu] mi nie odpowiedział

de̱mna̱ch [ˈ-​ˈ-] PRZYSŁ.

1. demnach (danach):

demnach

według tego

demnach

stosownie do tego

2. demnach (folglich):

demnach

więc

demnach

zatem

es ist demnach unmöglich, dass ...

jest więc niemożliwe [lub rzeczą niemożliwą] , aby...

I . de̱u̱tsch [dɔɪtʃ] PRZYM.

deutsch

niemiecki

die deutsche Staatsangehörigkeit

niemieckie obywatelstwo r.n.

II . de̱u̱tsch [dɔɪtʃ] PRZYSŁ.

deutsch

po niemiecku

deutsch miteinander sprechen

rozmawiać [f. dk. po‑] ze sobą po niemiecku

ein deutsch sprechender Mann

mężczyzna r.m. mówiący po niemiecku

krọch [krɔx] CZ. cz. nieprzech.

kroch cz. prz. von kriechen

Zobacz też kriechen

kri̱e̱chen <kriecht, kroch, gekrochen> [kriːçən] CZ. cz. nieprzech.

1. kriechen +sein:

kriechen (sich vorwärts bewegen) (Mensch, Tier)

czołgać [f. dk. po‑] się

kriechen (Schlange)

pełzać

kriechend

pełzający

kriechend

czołgający się

2. kriechen +sein (sich langsam fortbewegen):

kriechen

wolno się posuwać

die Zeit kriecht fig

czas r.m. się dłuży [lub wlecze pot. ]

3. kriechen +haben o sein pej. (unterwürfig sein):

[vor jdm] kriechen

płaszczyć się [przed kimś] fig, a. pej.

Mo̱loch <‑s, ‑e> [ˈmoːlɔx] RZ. r.m. podn.

Moloch

moloch r.m.

De̱i̱ch <‑[e]s, ‑e> [daɪç] RZ. r.m.

Deich

grobla r.ż.

de̱u̱cht CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr., bezosob. alt

deucht 3. pers präs von dünken

Zobacz też dünken

I . dụ̈nken <dünkt [o. alt: deucht], dünkte [o. alt: deuchte], gedünkt [o. alt: gedeucht]> [ˈdʏŋkən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech. alt, podn.

dein Vorschlag dünkt mich [o. mir] etwas unpassend

twoja propozycja r.ż. nie bardzo mi pasuje

II . dụ̈nken <dünkt [o. alt: deucht], dünkte [o. alt: deuchte], gedünkt [o. alt: gedeucht]> [ˈdʏŋkən] CZ. cz. zwr. alt, podn.

dünken

uważać się

er dünkt sich wohl schlau, aber weit gefehlt!

wydaje mu się z pewnością, że jest sprytny, ale grubo się myli!

III . dụ̈nken <dünkt [o. alt: deucht], dünkte [o. alt: deuchte], gedünkt [o. alt: gedeucht]> [ˈdʏŋkən] CZ. bezosob. alt, podn.

jdn [o. jdm] dünkt, dass ...

komuś się wydaje, że ...

es dünkt mich [o. mir], dass ...

wydaje mi się, że ...