Tłumaczenia dla hasła „organu“ w niemiecko » polski słowniku

Vo̱rgang <‑[e]s, Vorgänge> RZ. r.m.

1. Vorgang (Geschehnis):

Vorgang

przebieg r.m. zdarzenia

schildern Sie mir den Vorgang!

proszę przedstawić mi przebieg zdarzenia!

2. Vorgang a. INF. (Prozess):

Vorgang

proces r.m.

Vorgang

przebieg r.m.

im Vorgang

w trakcie procesu

unkalkulierbarer Vorgang

nieprzewidywalny proces

3. Vorgang form (Akte):

Vorgang

akta l.mn. sprawy

4. Vorgang a. CHEM., TECHNOL. (Ablauf):

arbeitsintensiver Vorgang

pracochłonny przebieg

Orga̱n <‑s, ‑e> [ɔr​ˈgaːn] RZ. r.n.

1. Organ ANAT.:

Organ

narząd r.m.

Organ

organ r.m.

die inneren Organe

wewnętrzne organy

lebenswichtige Organe

organy życiowe

ein Organ verpflanzen

przeszczepiać [f. dk. przeszczepić] organ

ein Organ spenden

oddawać [f. dk. oddać] narząd [do przeszczepu]

2. Organ l.mn. selten podn. (Zeitung):

Organ

organ r.m. form

das monatlich erscheinende Organ der Regierungspartei

ukazujący się co miesiąc organ partii rządzącej

3. Organ podn. (Institution):

Organ

organ r.m.

ausführendes Organ

organ wykonawczy

beratendes Organ

organ doradczy

gesetzgebendes Organ

organ ustawodawczy

4. Organ pot. (Stimme):

ein lautes Organ haben

mieć silny głos

Ore̱gano <‑[s], bez l.mn. > [o​ˈreːgano] RZ. r.m.

Oregano

oregano r.n.

Ori̱gano <‑s, bez l.mn. > [o​ˈriːgano] RZ. r.m.

Origano → Oregano

Zobacz też Oregano

Ore̱gano <‑[s], bez l.mn. > [o​ˈreːgano] RZ. r.m.

Oregano

oregano r.n.

I . orga̱nisch [ɔr​ˈgaːnɪʃ] PRZYM.

1. organisch:

organisch a. CHEM., MED. Chemie, Substanzen

organiczny

ein organisches Leiden

dolegliwości r.ż. l.mn. organiczne

2. organisch (natürlichen Gesetzmäßigkeiten folgend):

organisch Wachstum

naturalny

II . orga̱nisch [ɔr​ˈgaːnɪʃ] PRZYSŁ.

1. organisch:

organisch a. CHEM.

organicznie

organisch MED. gesund

fizycznie

er ist organisch gesund

on jest fizycznie zdrowy

2. organisch (natürlich):

eine organisch verlaufende Entwicklung

rozwój r.m. przebiegający naturalnie

ọrgeln [ˈɔrgəln] CZ. cz. nieprzech.

1. orgeln (Drehorgel spielen):

orgeln

grać na katarynce

der alte Mann orgelte ohne Unterlass

starszy mężczyzna r.m. grał na katarynce bez ustanku

2. orgeln pot. (rauschen):

orgeln

szumieć

orgeln

huczeć

der Wind orgelt in den Bäumen

wiatr r.m. szumi w konarach drzew

3. orgeln:

orgeln (brunftig schreien) (Hirsch)

ryczeć [f. dk. za‑]

Organịst(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [ɔrga​ˈnɪst] RZ. r.m.(r.ż.)

Organist(in)

organista(-tka) r.m. (r.ż.)

Organịsmus <‑, Organismen> [ɔrga​ˈnɪsmʊs] RZ. r.m.

Organismus

organizm r.m.

Ortgang RZ.

Hasło od użytkownika

Ortgang r.m. BUD.

deska osłonowa szczytowa r.ż.