Tłumaczenia dla hasła „trunkiem“ w niemiecko » polski słowniku

I . trụnken [ˈtrʊŋkən] PRZYM. a. fig a. podn.

trunken

pijany

von Wein trunken sein

upić się winem

vor Glück trunken sein

być pijanym ze szczęścia fig pot.

II . trụnken [ˈtrʊŋkən] PRZYSŁ. a. fig a. podn.

jdn trunken machen

upajać kogoś

I . betrụnken [bə​ˈtrʊŋkən] CZ. cz. zwr.

betrunken pp von betrinken

II . betrụnken [bə​ˈtrʊŋkən] PRZYM.

betrunken

pijany

betrunken

nietrzeźwy

schwer/total betrunken sein

ciężko/totalnie pijany

Zobacz też betrinken

betrịnken* CZ. cz. zwr. irr

sich [mit etw] betrinken

upijać [f. dk. upić] się [czymś]

ertrụnken CZ. cz. nieprzech.

ertrunken pp von ertrinken

Zobacz też ertrinken

ertrịnken* CZ. cz. nieprzech. irr +sein

[in etw C.] ertrinken (im Hochwasser)

tonąć [f. dk. u‑] [w czymś]

getrụnken [gə​ˈtrʊŋkən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

getrunken pp von trinken

Zobacz też trinken

I . trịnken <trinkt, trank, getrunken> [ˈtrɪŋkən] CZ. cz. przech. (verzehren)

trinken Kaffee, Tee, Wasser

pić [f. dk. wy‑]

etwas zu trinken

coś do picia

ich habe nichts zu trinken im Haus

nie mam w domu nic do picia

gibst du mir bitte etwas zu trinken?

dasz mi proszę coś do picia?

sie hat die Flasche leer getrunken

ona opróżniła butelkę

darauf müssen wir einen trinken

musimy wypić za to jednego pot.

einen trinken gehen pot.

iść wypić jednego pot.

einen über den Durst trinken

upić się

II . trịnken <trinkt, trank, getrunken> [ˈtrɪŋkən] CZ. cz. nieprzech.

1. trinken (zu sich nehmen):

trinken

pić

aus der Flasche trinken

pić z butelki

du kannst aus meinem Glas trinken

możesz napić się z mojej szklanki

2. trinken (anstoßen):

auf jdn/etw trinken

wypić za kogoś/coś

ich trinke auf deine Gesundheit

piję za twoje zdrowie

Trụnk <‑[e]s, Trünke> [trʊŋk, pl: ˈtrʏŋkə] RZ. r.m. podn.

1. Trunk (Getränk):

Trunk

napój r.m.

2. Trunk (Trunksucht):

Trunk

pijaństwo r.n.

dem Trunk verfallen [o. ergeben] sein

popaść w pijaństwo

Betrụnkene(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> RZ. mf dekl wie przym.

Betrunkene

pijany(-a) r.m. (r.ż.)

Ertrụnkene(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> RZ. mf dekl wie przym.

Ertrunkene

topielec r.m. pot.

Ertrunkene

topielica r.ż. pot.

vertrụnken CZ. cz. przech.

vertrunken pp von vertrinken

Zobacz też vertrinken

vertrịnken* CZ. cz. przech. irr

vertrinken Geld

przepijać [f. dk. ‑pić]

vertrinken Kummer fig

topić [f. dk. u‑] w kieliszku [lub w alkoholu] fig