Tłumaczenia dla hasła „Zadržite“ w polsko » niemiecki słowniku

zadrwić [zadrvitɕ]

zadrwić f. dk. od drwić

Zobacz też drwić

drwić <‑wi; cz. prz. ‑ij; f. dk. za‑> [drvitɕ] CZ. cz. nieprzech.

drwić z kogoś/czegoś (wyśmiewać się)

sich B. über jdn/etw lustig machen

drwić z kogoś/czegoś (wyśmiewać się)

jdn/etw verspotten

drwić z kogoś/czegoś (lekceważyć)

jdn/etw gering schätzen [o. verächtlich machen]

zadrapać [zadrapatɕ]

zadrapać f. dk. od zadrapywać

Zobacz też zadrapywać

I . zadrapywać <‑puje; f. dk. zadrapać [lub zadrapnąć]> [zadrapɨvatɕ] CZ. cz. przech. zwykle cz. ndk.

zadrapywać

kratzen

kot zadrapał właściciela do krwi

die Katze r.ż. hat ihren Besitzer blutig gekratzt

II . zadrapywać <‑puje; f. dk. zadrapać [lub zadrapnąć]> [zadrapɨvatɕ] CZ. cz. zwr. zwykle cz. ndk.

zadrapywać

sich B. ritzen

zadrapanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [zadrapaɲe] RZ. r.n.

zadrapanie

Kratzer r.m.

zadrapanie

Kratzwunde r.ż.

ślady po zadrapaniach

Kratzspuren r.ż. l.mn.

zadrażniać <‑ia> [zadraʒɲatɕ], zadrażnić [zadraʒɲitɕ] CZ. cz. przech. f. dk. podn.

zadrażniać

zu Spannungen führen

zadrzewiać <‑ia> [zadʒevjatɕ], zadrzewić [zadʒevitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

zadrzewiać

mit Bäumen bepflanzen

zadrapnięcie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [zadrapɲeɲtɕe] RZ. r.n.

zadrapnięcie

Ritz r.m.

zadraśnięcie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [zadraɕɲeɲtɕe] RZ. r.n. podn.

zadraśnięcie

Abschürfung r.ż.

zadraśnięcie

Schürfwunde r.ż.

zadrażnienie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [zadraʒɲeɲe] RZ. r.n. zwykle l.mn. podn.

zadrażnienie

Spannungen r.ż. l.mn.

zadrzewienie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [zadʒevjeɲe] RZ. r.n.

zadrzewienie

Baumbestand r.m.

zadra <D. ‑ry, l.mn. ‑ry, D. l.mn. zadr [lub zader]> [zadra] RZ. r.ż.

1. zadra (drzazga):

zadra

Splitter r.m.

wyjąć zadrę z palca

einen Splitter aus dem Finger entfernen [o. herausziehen]

2. zadra przen. podn. (uraza):

zadra

Stachel r.m. przen.

zadruk <D. ‑u, l.mn. ‑i> [zadruk] RZ. r.m. DRUK.

zadruk

Bedrucken r.n.

zadrgać [zadrgatɕ]

zadrgać f. dk. od drgać

Zobacz też drgać

drgać <‑ga; f. dk. drgnąć [lub za‑]> [drgatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. drgać:

drgać (dygotać, załamywać się) (powieka, mięsień)

zittern

powieka mu drgała nerwowo

sein Augenlied r.n. zitterte nervös

ani [nie] drgnąć pot.

regungslos verharren podn.

ani [nie] drgnąć pot.

keine Miene verziehen

bez drgnienia powiek

ohne mit der Wimper zu zucken

2. drgać:

drgać (migotać) (światło)

flimmern

drgać (migotać) (światło)

flackern

3. drgać zwykle cz. ndk.:

drgać (załamać się) (głos, dźwięk)

zittern

głos mu drgał ze wzruszenia

die Stimme r.ż. zitterte ihm vor Rührung

zadrzeć [zadʒetɕ]

zadrzeć f. dk. od zadzierać

Zobacz też zadzierać

I . zadzierać <‑ra; f. dk. zadrzeć> [zadʑeratɕ] CZ. cz. przech.

1. zadzierać (nadrywać):

zadzierać paznokieć

aufreißen

zadzierać paznokieć

einreißen

2. zadzierać pot. (unosić):

zadzierać spódnicę, głowę

hochheben

zadzierać nosa

die Nase rümpfen [o. hoch tragen]

II . zadzierać <‑ra; f. dk. zadrzeć> [zadʑeratɕ] CZ. cz. nieprzech. pot. (prowokować kogoś)

zadzierać z kimś

mit jdm Streit [o. Ärger] suchen [o. anfangen]

zadzierać z kimś

sich B. mit jdm anlegen

zadrżeć [zadrʒetɕ]

zadrżeć f. dk. od drżeć

Zobacz też drżeć

drżeć <drży; cz. prz. drżyj; f. dk. za‑> [drʒetɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. drżeć:

drżeć (trząść się) (człowiek, głos)

zittern

drżeć (trząść się) (człowiek, głos)

beben podn.

drżeć (ręce)

zittern

drżeć ze strachu/z zimna/ze złości

vor Angst/Kälte/Wut zittern

drżącym głosem

mit zitternder [o. bebender podn. ] Stimme

drżąca topola

Zitterpappel r.ż.

drżeć jak osika

zittern wie Espenlaub r.n.

drżeć w posadach (budynek)

in Fundamenten erbeben

drżeć w posadach (ustrój, instytucja)

aus den Fugen geraten

łydki mi drżą pot.

ich kriege weiche Knie

2. drżeć (lękać się):

drżę na samą myśl o tym

beim bloßen Gedanken daran fange ich schon an zu zittern

drżeć o czyjeś zdrowie

sich B. um jds Gesundheit sorgen