Tłumaczenia i wymowa depict w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

deport <D. ‑u> RZ. r.m. FIN.

deport

Kursabschlag r.m.

depozyt <D. ‑u, l.mn. ‑y> [depozɨt] RZ. r.m. PR.

1. depozyt (trezor):

depozyt

Depositorium r.n.

depozyt

Tresor r.m.

2. depozyt (zdeponowane dobra):

depozyt

Depositum r.n.

depozyt

Depot r.n.

oddawać coś do depozytu [lub w depozyt]

etw in Verwahrung geben [o. im Depot hinterlegen]

depozyt sądowy

gerichtliche Verwahrung r.ż.

złożenie do depozytu umowy w uwierzytelnionym odpisie

die Hinterlegung r.ż. des Vertrages in beglaubigter Abschrift

3. depozyt (umowa):

depozyt terminowy

Termindepositum r.n.

deputat¹ <D. ‑u, l.mn. ‑y> [deputat] RZ. r.m. st. urz. (część wynagrodzenia w naturze)

deputat

Deputat r.n.

deputat

Sachleistung r.ż.

depilacja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [depilatsja] RZ. r.ż.

1. depilacja MED. (usuwanie owłosienia: nóg):

depilacja

[D]epilation r.ż.

depilacja

Enthaarung r.ż.

depilacja laserowa

Laserepilation r.ż.

2. depilacja bez l.mn. TECHNOL. (skór futerkowych):

depilacja

[D]epilation r.ż.

depilacja

Enthaarung r.ż.

depilator <D. ‑a, l.mn. ‑y> [depilator] RZ. r.m. (urządzenie)

depilator

Epilierer r.m.

depilator

Epiliergerät r.n.

deptać <‑pcze> [deptatɕ] CZ. cz. przech.

1. deptać (następować na coś):

deptać coś [lub po czymś]

auf etw B. treten

„nie deptać trawnika”

„Rasen nicht betreten“

deptać komuś po piętach

jdm auf Schritt und Tritt folgen

2. deptać (chodzić dużo):

deptać szlaki turystyczne

[Touristen]pfade austreten

3. deptać < f. dk. po‑> (brudzić nogami):

deptać dywan

schmutzig machen

deptać dywan

beschmutzen

4. deptać < f. dk. po‑> przen. (naruszać):

deptać godność, prawa

mit Füßen treten przen.

deptak <D. ‑a [lub ‑u], l.mn. ‑i> [deptak] RZ. r.m. pot. (promenada)

deptak

Promenade r.ż.

I . lepić <‑pi; cz. prz. lep> [lepitɕ] CZ. cz. przech.

1. lepić < f. dk. u‑> (kształtować):

lepić

formen

lepić

kneten

lepić zwierzątka z plasteliny

Tiere aus Knetmasse kneten

nie święci garnki lepią przysł.

nichts ist unmöglich

2. lepić < f. dk. z‑> (sklejać):

lepić

[zusammen]kleben

II . lepić <‑pi; cz. prz. lep> [lepitɕ] CZ. cz. zwr.

1. lepić (być lepkim):

koszula aż lepi się od brudu

das Hemd r.n. starrt vor Dreck pot.

2. lepić < f. dk. przy‑> (przylegać):

lepić się do czegoś

an etw C. kleben

lepić się do czegoś

haften

epicko [epitsko] PRZYSŁ. LIT.

epicko

episch

opisywać coś epicko

etw episch beschreiben

epicki [epitski] PRZYM. LIT.

epicki

episch

utwór epicki

episches Werk r.n.