Tłumaczenia dla hasła „odkrywany“ w polsko » niemiecki słowniku

I . odkrywać <‑wa; f. dk. odkryć> [otkrɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. odkrywać (odsłaniać):

odkrywać twarz

entblößen

odkryć głowę

entblößen

z odkrytą głową

barhäuptig

z odkrytą głową

mit bloßem Kopf

z odkrytą głową

entblößten Hauptes podn., przest

2. odkrywać (otwierać):

odkrywać garnek, skrzynię

öffnen

3. odkrywać (znajdować):

odkrywać nowy ląd, metodę, talent

entdecken

odkryć Amerykę

Amerika entdecken

4. odkrywać (ujawniać):

odkrywać sekret, tajemnicę

enthüllen przen. podn.

odkryć karty

die Karten aufdecken [o. offen legen]

grać w odkryte karty

mit offenen Karten spielen

odkryć przed kimś dusz

sich B. jdm anvertrauen

odkryć przed kimś dusz

jdm seine Seele ausschütten

5. odkrywać (domyślać się):

odkrywać plany, zamiary

offenbaren

II . odkrywać <‑wa; f. dk. odkryć> [otkrɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. odkrywać (usunąć okrycie):

odkrywać

sich B. abdecken

2. odkrywać (stać się widocznym, zdemaskowanym):

odkrywać

sichtbar [o. aufgedeckt] werden

odkrywać

zutage treten

pod wpływem wzruszenia dał się odkrywać

durch die Rührung zeigte er sein wahres Gesicht

odkryły się czyjeś plany

jds Pläne r.m. l.mn. wurden offengelegt

odkrywczy [otkrɨftʃɨ] PRZYM.

odkrywczy

Entdeckungs-

odkrywczy

innovativ

odkrywcza teza

eine innovative [o. bahnbrechende] These

odkrywkowy [otkrɨfkovɨ] PRZYM. MINER.

odkrywkowy

Tagebau-

kopalnia odkrywkowa

Tagebau[betrieb] r.m.

odkrywca (-wczyni) <D. ‑cy, l.mn. ‑cy> [otkrɨftsa] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak f w lp

1. odkrywca (badacz):

odkrywca (-wczyni)

Erfinder(in) r.m. (r.ż.)

2. odkrywca (podróżnik):

odkrywca (-wczyni)

Entdecker(in) r.m. (r.ż.)

odkrywka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [otkrɨfka] RZ. r.ż. MINER.

odkrywka

Tagebau r.m.

odkrywczo [otkrɨftʃo] PRZYSŁ. podn.

odkrywczo

innovativ

odkrywczo

als Innovation

odkrywczo

bahnbrechend

stwierdzić coś odkrywczo

etw zum ersten Mal feststellen

rozrywany [rozrɨvanɨ] PRZYM.

rozrywany książka:

rozrywany

begehrt

rozrywany aktor filmowy

Schauspieler r.m. , um den man sich reißt

odkrajać [otkrajatɕ] f. dk., odkrawać [otkravatɕ] <‑wa> CZ. cz. przech.

odkrajać

abschneiden

odkrajać

wegschneiden

odkrajać pół jabłka

den halben Apfel wegschneiden