Tłumaczenia dla hasła „południ“ w polsko » niemiecki słowniku

południe <D. ‑ia, bez l.mn. > [powudɲe] RZ. r.n.

1. południe (godzina dwunasta):

południe

Mittag r.m.

przed południem

vormittags

przed południem

am Vormittag

po południu

nachmittags

po południu

am Nachmittag

w południe

mittags

w południe

am Mittag

2. południe (strona świata):

południe

Süden r.m.

na południe od czegoś

im Süden von etw

ku południowi

nach [o. gegen] Süden

ku południowi

südwärts

z południa

aus dem Süden

z południa

vom Süden [her]

na południu Polski

im Süden Polens

balkon wychodzi na południe

der Balkon liegt nach Süden

ten punkt leży dalej na południe

dieser Punkt r.m. liegt weiter [o. tiefer] im Süden

3. południe (kraje południowe):

południe

südliche Länder ntpl

południe

Süden r.m.

południk <D. ‑a, l.mn. ‑i> [powudɲik] RZ. r.m. GEO.

południk

Meridian r.m.

południk zerowy

Nullmeridian r.m.

południca <D. ‑cy, l.mn. ‑ce> [powudɲitsa] RZ. r.ż.

1. południca (demon z wierzeń ludowych):

południca

Mittagsfrau r.ż. (Gestalt der slawischen Sagenwelt)

2. południca ZOOL.:

południca

Edelfalter r.m.

Południe <D. ‑ia, bez l.mn. > [powudɲe] RZ. r.n. (południowo-wschodnia część USA)

Południe

die Südstaaten r.m. l.mn.

polubić [polubitɕ]

polubić f. dk. od lubić

Zobacz też lubić

I . lubić <‑bi; cz. prz. lub> [lubitɕ] CZ. cz. przech.

1. lubić (czuć sympatię):

lubić kogoś

jdn mögen

była powszechnie lubiana

sie war allgemein beliebt

kłopoty go lubią

die Schwierigkeiten ziehen ihn an

2. lubić (znajdować przyjemność):

lubić

gern haben

lubić coś robić

etw gern tun

on lubi czytać

er liest gern

lubić dobrze zjeść

gern gut essen

los lubi płatać figle

das Schicksal r.n. spielt gerne Streiche

rybka lubi pływać żart. pot.

der Fisch will schwimmen żart. pot.

ona lubi pasjami kupować ciuchy pot.

sie kauft leidenschaftlich gern Klamotten

II . lubić <‑bi; cz. prz. lub> [lubitɕ] CZ. cz. zwr.

lubić

sich B. gern [o. lieb] haben

zwroty:

on daje się lubić

man kann ihn gern haben

kto się czubi, ten się lubi przysł.

was sich liebt, das neckt sich przysł.

polucja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [polutsja] RZ. r.ż. MED.

polucja

Pollution r.ż.

spodni [spodɲi] PRZYM.

spodnia warstwa

untere Schicht r.ż.

ludnie [ludɲe], ludno [ludno] PRZYSŁ. podn.

ludnie

[dicht]bevölkert

ludnie

volkreich

na ulicach zrobiło się ludnie

die Straßen r.ż. l.mn. bevölkerten sich [dicht]

przedni [pʃedɲi] PRZYM.

1. przedni (znajdujący się z przodu):

przedni łapy, odnóża

Vorder-

przedni łapy, odnóża

vordere[r]

przednie zęby

Schneidezähne r.m. l.mn.

2. przedni MOT.:

napęd przedni

Vorderradantrieb r.m.

przednia szyba

Windschutzscheibe r.ż.

przednia szyba

Frontscheibe r.ż.

3. przedni podn. (wyśmienity):

przedni gatunek, wino

vortrefflich

przedni gatunek, wino

vorzüglich

4. przedni JĘZ.:

samogłoski przednie

vordere Vokale r.m. l.mn.

5. przedni ZOOL.:

orzeł przedni

Steinadler r.m.

polon <D. ‑u, bez l.mn. > [polon] RZ. r.m.

polon CHEM., FIZ.

Polonium r.n.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Brzegi wysokie, suche, tylko na południ ubogo porośnięte.

pl.wikipedia.org