Tłumaczenia dla hasła „prubac“ w polsko » niemiecki słowniku

prukać <‑ka; cz. prz. ‑aj> [prukatɕ], pruknąć [pruknoɲtɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. pot.

prukać

furzen

prukać

pupen

prukać

einen fahren [o. ziehen] lassen pot.

prusak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [prusak] RZ. r.m. (karaluch)

prusak

[Küchen]schabe r.ż.

prusak

Kakerlak r.m.

prusak

Kakerlake r.ż.

rubacha¹ <D. ‑chy, l.mn. ‑chy> [rubaxa] RZ. r.m. odm. jak f w lp pot. (człowiek rubaszny)

rubacha

Grobian r.m.

rubacha

Rüpel r.m.

dłubać <‑bie> [dwubatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. dłubać (drążyć):

dłubać czymś w czymś

mit etw in etw C. bohren

2. dłubać pej. pot. (majstrować):

dłubać przy czymś

an etw C. herumfummeln [o. herumbasteln] pot.

I . skubać <‑bie; cz. prz. ‑ub> [skubatɕ] CZ. cz. przech.

1. skubać < f. dk. skubnąć> (szarpać):

skubać brodę, wąsy

zupfen

2. skubać < f. dk. skubnąć> (rwać i jeść):

skubać

pflücken

3. skubać < f. dk. skubnąć> (jeść niewiele):

skubać

im Essen herumstochern pot.

4. skubać (wyrywać):

skubać brwi

zupfen

5. skubać (odzierać z piór):

skubać kurę

rupfen

II . skubać <‑bie; cz. prz. ‑ub f. dk. skubnąć> [skubatɕ] CZ. cz. zwr. (szarpać się)

skubać

raufen

prukwa <D. ‑wy, l.mn. ‑wy> [prukfa] RZ. r.ż. pot.

prukwa

Furz r.m.

Prusak (-aczka) <D. ‑a, l.mn. ‑acy> [prusak] RZ. r.m. (r.ż.) HIST.

Prusak (-aczka)

Preuße(Preußin) r.m. (r.ż.)

pruski [pruski] PRZYM.

pruski

preußisch

kwas pruski CHEM.

Blausäure r.ż.

mur pruski

Fachwerk r.n.

prużyć <‑ży; cz. prz. ‑uż> [pruʒɨtɕ] CZ. cz. przech. GASTR.

prużyć

dünsten

prużyć gołąbki

Kohlrouladen dünsten

I . rąbać <rąbie; cz. prz. rąb> [rombatɕ] CZ. cz. przech.

1. rąbać < f. dk. po‑> <[lub u‑]> (rozłupywać):

rąbać drzewo, węgiel

spalten

rąbać drzewo, węgiel

zerhacken

gdzie drwa rąbią, tam wióry lecą przysł.

wo gehobelt wird, [da] fallen Späne przysł.

2. rąbać zwykle f. dk. < f. dk. rąbnąć> pot. (uderzać):

rąbać

schlagen

rąbać

hauen pot.

rąbnąć pięścią w stół

mit der Faust auf den Tisch schlagen pot.

3. rąbać < f. dk. w‑> pot. (jeść):

rąbać

verschlingen

rąbać

reinhauen pot.

wrąbał całą czekoladę

er hat die ganze Schokolade in sich B. hineingestopft

4. rąbać < f. dk. wy‑> pot. (mówić wprost):

rąbać

unverblümt [o. ohne Umschweife] sagen

II . rąbać <rąbie; cz. prz. rąb f. dk. rąbnąć się> [rombatɕ] CZ. cz. zwr. zwykle f. dk. pot. (pomylić się)

rąbać

sich B. vertun

rąbnął się przy wypełnianiu zeznania podatkowego

er hat sich beim Ausfüllen der Steuererklärung vertan

urąbać [urombatɕ]

urąbać f. dk. od rąbać

Zobacz też rąbać

I . rąbać <rąbie; cz. prz. rąb> [rombatɕ] CZ. cz. przech.

1. rąbać < f. dk. po‑> <[lub u‑]> (rozłupywać):

rąbać drzewo, węgiel

spalten

rąbać drzewo, węgiel

zerhacken

gdzie drwa rąbią, tam wióry lecą przysł.

wo gehobelt wird, [da] fallen Späne przysł.

2. rąbać zwykle f. dk. < f. dk. rąbnąć> pot. (uderzać):

rąbać

schlagen

rąbać

hauen pot.

rąbnąć pięścią w stół

mit der Faust auf den Tisch schlagen pot.

3. rąbać < f. dk. w‑> pot. (jeść):

rąbać

verschlingen

rąbać

reinhauen pot.

wrąbał całą czekoladę

er hat die ganze Schokolade in sich B. hineingestopft

4. rąbać < f. dk. wy‑> pot. (mówić wprost):

rąbać

unverblümt [o. ohne Umschweife] sagen

II . rąbać <rąbie; cz. prz. rąb f. dk. rąbnąć się> [rombatɕ] CZ. cz. zwr. zwykle f. dk. pot. (pomylić się)

rąbać

sich B. vertun

rąbnął się przy wypełnianiu zeznania podatkowego

er hat sich beim Ausfüllen der Steuererklärung vertan

I . wrąbać [vrombatɕ] f. dk., wrąbywać [vrombɨvatɕ] <‑buje; cz. prz. ‑buj> CZ. cz. przech. pot.

1. wrąbać (szybko zjeść):

wrąbać

[rein]hauen pot.

wrąbać

[hinein]schaufeln pot.

wrąbać

verputzen pot.

szybko wrąbał śniadanie

er schaufelte das Frühstück schnell in sich B. hinein pot.

2. wrąbać (uderzyć):

wrąbać komuś

jdn verdreschen pot.

przestań, bo ci wrąbię!

hör auf, sonst knallt’s [o. bekommst du was ab] ! pot.

II . wrąbać [vrombatɕ] f. dk., wrąbywać [vrombɨvatɕ] <‑buje; cz. prz. ‑buj> CZ. cz. zwr.

1. wrąbać pot. (znaleźć się w kłopotliwej sytuacji):

wrąbać

in die Klemme [o. Patsche] geraten pot.

to się wrąbałem w kłopoty

ich sitze ganz schön in der Patsche pot.

2. wrąbać (zaryć w coś):

wrąbać

sich B. hineinbohren

3. wrąbać przest (rąbiąc, dostać się w głąb):

wrąbać

sich B. hauend vorwärtsarbeiten [o. nach vorn arbeiten]

górnicy wrąbali się w skały

die Bergmänner r.m. l.mn. gruben sich B. immer tiefer in die Felsen

zrąbać [zrombatɕ] f. dk., zrąbywać [zrombɨvatɕ] <‑buje> CZ. cz. przech.

1. zrąbać (ściąć):

zrąbać

fällen

2. zrąbać tylko dk. pot. (ostrzelać):

zrąbać

beschießen

zrąbać

bombardieren

3. zrąbać tylko dk. pot. (ostro skrytykować):

zrąbać

anfahren