Tłumaczenia dla hasła „sporządzeniu“ w polsko » niemiecki słowniku

oporządzenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [opoʒondzeɲe] RZ. r.n.

1. oporządzenie:

oporządzenie

Saubermachen r.n.

oporządzenie gospodarstwa zajęło mi godzinę

ich brauchte eine Stunde für den Haushalt

2. oporządzenie WOJSK.:

oporządzenie

Ausrüstung r.ż.

oporządzenie

Ausstattung r.ż.

oporządzenie armii

Armeeausrüstung r.ż.

sporządzać <‑dza> [spoʒondzatɕ], sporządzić [spoʒoɲdʑitɕ] CZ. cz. przech. f. dk. st. urz.

sporządzać dokument

anfertigen

sporządzać dokument

ausfertigen

sporządzać dokument

erstellen

sporządzać testament

errichten

sporządzać umowę

aufsetzen

sporządzać umowę

niederschreiben

sporządzać lek

mischen

rozporządzenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [rospoʒondzeɲe] RZ. r.n.

1. rozporządzenie (akt prawny):

rozporządzenie

Verordnung r.ż.

rozporządzenie o kosztach

Kostenverordnung r.ż.

rozporządzenie z mocą ustawy

Rechtsverordnung r.ż.

wydać rozporządzenie

eine Verordnung erlassen

2. rozporządzenie (polecenie):

rozporządzenie

Anordnung r.ż.

rozporządzenie

Verfügung r.ż.

rozporządzenie regulujące

Regelungsverfügung r.ż.

sporządnieć [spoʒondɲetɕ]

sporządnieć f. dk. od porządnieć

urządzenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [uʒondzeɲe] RZ. r.n.

1. urządzenie (wyposażanie):

urządzenie

Einrichtung r.ż.

2. urządzenie TECHNOL. (przyrząd):

urządzenie

Gerät r.n.

urządzenie

Anlage r.ż.

urządzenie

Vorrichtung r.ż.

urządzenie

Einrichtung r.ż.

urządzenie pomiarowe

Messgerät r.n.

urządzenie pomiarowe

Messeinrichtung r.ż.

urządzenie nagłaśniające

Beschallungsanlage r.ż.

urządzenie klimatyzacyjne

Klimaanlage r.ż.

urządzenie peryferyjne

Peripheriegerät r.n.

urządzenie pokazowe [lub demonstracyjne]

Vorführgerät r.n.

urządzenie do transmisji

Übertragungseinrichtung r.ż.

urządzenie wielofunkcyjne

Multifunktionsgerät r.n.

urządzenie zabezpieczające

Sicherheitsvorrichtung r.ż.

urządzenie do załadunku

Ladevorrichtung r.ż.

urządzenie wymagające wydania zezwolenia

genehmigungsbedürftige Anlage

zrządzenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [zʒondzeɲe] RZ. r.n. podn.

zrządzenie

Fügung r.ż.

zrządzenie losu

Schicksalsfügung r.ż.

zarządzenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [zaʒondzeɲe] RZ. r.n.

1. zarządzenie (polecenie):

zarządzenie

[An]weisung r.ż.

wydać zarządzenie

Anweisung geben

2. zarządzenie (rozporządzenie):

zarządzenie

Anordnung r.ż.

zarządzenie

Verfügung r.ż.

cofnąć zarządzenie

eine Anordnung zurücknehmen

zarządzenie regulujące

Regelungsanordnung r.ż.

3. zarządzenie PR.:

zarządzenie

Verfügung r.ż.

zarządzenie

Verordnung r.ż.

zarządzenie

Anordnung r.ż.

zarządzenie dyscyplinarne

Disziplinarverfügung r.ż.

zarządzenie łączne [lub zbiorowe]

Gesamtverfügung r.ż.

zarządzenie terminu kontroli podstaw aresztowania

Anordnung eines Haftprüfungstermins

tymczasowe zarządzenie

einstweilige Verfügung

tymczasowe zarządzenie

vorläufige Anordnung

zarządzenie natychmiastowej wykonalności

Anordnung der sofortigen Vollziehung

zarządzenie rozbiórki

Abrissverfügung r.ż.

I . porządzić <‑dzi> [poʒoɲdʑitɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. pot. (zajmować się rządzeniem przez jakiś czas)

porządzić

[eine Zeit lang] das Sagen haben pot.

II . porządzić <‑dzi> [poʒoɲdʑitɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. pot. (wprowadzić samowolnie swoje zarządzenia)

porządzić

eigenwillig seine [An]weisungen einführen

porządzić

[herum]kommandieren pot.

oporządzić [opoʒondʑitɕ]

oporządzić f. dk. od oporządzać

Zobacz też oporządzać

I . oporządzać <‑dza; f. dk. oporządzić> [opoʒondzatɕ] CZ. cz. przech. pot.

1. oporządzać (sprzątać):

oporządzać

in Ordnung bringen

oporządzać

aufräumen

oporządzić wokół domu

alles um das Haus herum in Ordnung bringen

2. oporządzać (obrządzać):

oporządzać konie

versorgen

3. oporządzać (szykować):

oporządzać dzieci

die Kinder bereitmachen [o. [her]richten]

4. oporządzać (oprawiać):

oporządzać

ausnehmen

oporządzić kurę

ein Huhn ausnehmen

II . oporządzać <‑dza; f. dk. oporządzić> [opoʒondzatɕ] CZ. cz. zwr. (dbać o własny wygląd)

oporządzać

sich B. zurechtmachen

oporządzać

sich B. richten

sporadycznie [sporadɨtʃɲe] PRZYSŁ.

sporadycznie

sporadisch

sporadycznie

vereinzelt

sporadycznie grać w tenisa

ab und zu [o. an] Tennis spielen

porządnie [poʒondɲe] PRZYSŁ.

1. porządnie (starannie):

porządnie posprzątany, ubrany

sorgfältig

2. porządnie (przyzwoicie):

porządnie zachowywać się

gehörig

porządnie zachowywać się

angemessen

3. porządnie pot. (mocno):

porządnie napracować się

tüchtig pot.

porządnie zmarznąć

regelrecht pot.