Tłumaczenia dla hasła „zablýskať“ w polsko » niemiecki słowniku

zabłysnąć <‑yśnie; cz. prz. ‑yśnij> [zabwɨsnoɲtɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

1. zabłysnąć:

zabłysnąć (błysnąć) (słońce, latarka)

aufblitzen

zabłysnąć (błysnąć) (słońce, latarka)

aufleuchten

oczy komuś zabłysły gniewem

jds Augen blitzten vor Wut auf

2. zabłysnąć:

zabłysnąć (zapalić się) (latarnia, gwiazdy)

aufflammen

zabłysnąć (zapalić się) (latarnia, gwiazdy)

aufflackern

3. zabłysnąć przen. podn. (zrobić wrażenie):

zabłysnąć

glänzen

zabłysnąć

sich B. hervortun

zabłysnąć w towarzystwie

in der Gesellschaft brillieren

4. zabłysnąć przen. podn.:

zabłysnąć (pojawić się nagle) (uczucia, myśli)

plötzlich erscheinen

Zobacz też błysnąć

błysnąć [bwɨsnoɲtɕ]

błysnąć f. dk. od błyskać

I . błyskać <‑ka; f. dk. błysnąć> [bwɨskatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. błyskać:

błyskać (świecić) (światło, lampa)

aufleuchten

błyskać (świecić) (światło, lampa)

aufblitzen

błyskać latarką

mit einer Taschenlampe blinken

2. błyskać przen. (wyróżniać się):

błyskać wiedzą/talentem

durch Wissen/Talent glänzen

II . błyskać <‑ka; f. dk. błysnąć> [bwɨskatɕ] CZ. cz. zwr., bezosob.

błyska się

es blitzt

I . zabliźniać <‑ia> [zabliʑɲatɕ], zabliźnić [zabliʑɲitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. zabliźniać MED.:

zabliźniać

vernarben lassen

zabliźniona rana pooperacyjna

die vernarbte postoperative Wunde r.ż.

2. zabliźniać przen. podn. (przynieść zapomnienie):

zabliźniać

[ver]heilen

czas zabliźnia rany

die Zeit r.ż. heilt die Wunden

II . zabliźniać <‑ia> [zabliʑɲatɕ], zabliźnić [zabliʑɲitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

1. zabliźniać MED.:

zabliźniać

vernarben

rana szybko się zabliźniała

die Wunde r.ż. ist schnell verheilt

2. zabliźniać przen. podn.:

zabliźniać (iść w zapomnienie) (krzywdy)

in Vergessenheit geraten podn.

I . zablokować [zablokovatɕ] f. dk., zablokowywać [zablokovɨvatɕ] <‑kowuje; cz. prz. ‑kowuj> CZ. cz. przech.

1. zablokować (stanowić przeszkodę):

zablokować

sperren

przewrócone drzewo zablokowało ulicę

ein umgestürzter Baum r.m. hat die Straße versperrt

2. zablokować WYDAWN.:

zablokować

blockieren

opozycja polityczna zablokowała ustawę

die politische Opposition r.ż. hat das Gesetz blockiert

3. zablokować pot. (zajmować miejsce):

zablokować

besetzen

zablokować etat

eine Stelle blockieren

4. zablokować DRUK.:

zablokować

blockieren

5. zablokować EKON:

zablokować

sperren

zablokować konto

das Konto sperren

6. zablokować SPORT:

zablokować

blocken

bramkarz skutecznie zablokował strzał

der Torwart r.m. hat den Schuss erfolgreich geblockt

7. zablokować TECHNOL.:

zablokować

abriegeln

II . zablokować [zablokovatɕ] f. dk., zablokowywać [zablokovɨvatɕ] <‑kowuje; cz. prz. ‑kowuj> CZ. cz. zwr.

1. zablokować TECHNOL.:

zablokować

sich B. verklemmen

w poślizgu zablokowały się koła samochodu

im Rutschen haben die Räder des Wagens blockiert

2. zablokować PSYCH.:

zablokować

sich B. verschließen

zablokować się pod wpływem stresu

sich wegen Stress verschließen

rozbłyskać [rozbwɨskatɕ] f. dk., rozbłysnąć [rozbwɨsnoɲtɕ] f. dk., rozbłyskiwać [rozbwɨskivatɕ] <‑kuje> CZ. cz. nieprzech.

1. rozbłyskać (zajaśnieć):

rozbłyskać

aufleuchten

księżyc rozbłysnął na niebie

der Mond r.m. leuchtete am Himmel auf

2. rozbłyskać przen. (wyróżniać się):

rozbłyskać

sich hervortun

3. rozbłyskać przen. (ożywiać się pod wpływem uczuć):

rozbłyskać

aufstrahlen

oczy jej rozbłysły radością

ihre Augen ntpl strahlten [vor Freude] auf