Tłumaczenia dla hasła „zakrzyczany“ w polsko » niemiecki słowniku

zaryczany [zarɨtʃanɨ] PRZYM. pot. (zapłakany)

zaryczany

verheult pot.

rozkrzyczany [roskʃɨtʃanɨ] PRZYM.

rozkrzyczany dziecko:

rozkrzyczany

schreiend

rozkrzyczany

brüllend pej. pot.

zakrzyczeć [zakʃɨtʃetɕ]

zakrzyczeć f. dk. od zakrzykiwać

Zobacz też zakrzykiwać

zakrzykiwać <‑kuje> [zakʃɨkivatɕ] CZ. cz. przech.

1. zakrzykiwać < f. dk. zakrzyczeć> <[lub zakrzyknąć]> zwykle f. dk. (krzyknąć):

zakrzykiwać donośnym głosem

mir vernehmlicher Stimme aufschreien

2. zakrzykiwać < f. dk. zakrzyczeć> (mówić głośniej niż inni):

zakrzykiwać

überschreien

zakrzykiwać

übertönen

nie mógł nic powiedzieć, bo go zakrzyczano

er konnte nichts sagen, weil er überschrien wurde

zakrzywiony [zakʃɨvjonɨ] PRZYM.

zakrzywiony

krumm

kij zakrzywiony na końcu

ein am Ende gebogener Stock r.m.

I . zakrzywiać <‑ia> [zakʃɨvjatɕ], zakrzywić [zakʃɨvitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

zakrzywiać

[krumm] biegen

zakrzywiać

krümmen

II . zakrzywiać <‑ia> [zakʃɨvjatɕ], zakrzywić [zakʃɨvitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

zakrzywiać

sich B. krümmen

zakrzywiać (gałąź)

sich B. biegen

zakrzywiać (gwóźdź)

sich B. verbiegen

zakrzywiać (droga)

sich B. krümmen

zakrzywiać (droga)

sich B. winden

zakrzewiony [zakʃevjonɨ] PRZYM.

zakrzewiony

mit Büschen bepflanzt

teren zakrzewiony

ein bebuschtes Gelände

gryczany [grɨtʃanɨ] PRZYM.

kasza gryczana

Buchweizengrütze r.ż.

zakazany [zakazanɨ] PRZYM.

1. zakazany (niedozwolony):

zakazany

verboten

zakazany działalność, praktyki

untersagt

zakazany książka

verboten

zakazany owoc

verbotene Frucht r.ż.

2. zakazany pot. (podejrzany):

zakazany

verrufen

zakazany typ, knajpa

anrüchig

zakazany typ, knajpa

abstoßend

zakrzywienie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [zakʃɨvjeɲe] RZ. r.n.

zakrzywienie

Krümmung r.ż.

zakrzywienie toru

Bahnkrümmung r.ż.

zakrzyknąć [zakʃɨknoɲtɕ]

zakrzyknąć f. dk. od zakrzykiwać

Zobacz też zakrzykiwać

zakrzykiwać <‑kuje> [zakʃɨkivatɕ] CZ. cz. przech.

1. zakrzykiwać < f. dk. zakrzyczeć> <[lub zakrzyknąć]> zwykle f. dk. (krzyknąć):

zakrzykiwać donośnym głosem

mir vernehmlicher Stimme aufschreien

2. zakrzykiwać < f. dk. zakrzyczeć> (mówić głośniej niż inni):

zakrzykiwać

überschreien

zakrzykiwać

übertönen

nie mógł nic powiedzieć, bo go zakrzyczano

er konnte nichts sagen, weil er überschrien wurde

zakrzykiwać <‑kuje> [zakʃɨkivatɕ] CZ. cz. przech.

1. zakrzykiwać < f. dk. zakrzyczeć> <[lub zakrzyknąć]> zwykle f. dk. (krzyknąć):

zakrzykiwać donośnym głosem

mir vernehmlicher Stimme aufschreien

2. zakrzykiwać < f. dk. zakrzyczeć> (mówić głośniej niż inni):

zakrzykiwać

überschreien

zakrzykiwać

übertönen

nie mógł nic powiedzieć, bo go zakrzyczano

er konnte nichts sagen, weil er überschrien wurde

zakrzepły [zakʃepwɨ] PRZYM. podn.

1. zakrzepły (ścięty):

zakrzepły

geronnen

zakrzepła krew

geronnenes Blut r.n.

2. zakrzepły przen. (niezmienny):

zakrzepły

erstarrt

zakrzepły wyraz twarzy

erstarrter Gesichtsausdruck r.m.

zakrzewiać <‑ia> [zakʃevjatɕ], zakrzewić [zakʃevitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

zakrzewiać

mit Büschen bepflanzen

zakrzewiać jakiś teren

ein Gelände bebuschen

zakrzepowy [zakʃepovɨ] PRZYM. MED.

zakrzepowy

thrombotisch

zator zakrzepowy

Thromboembolie r.ż.

I . zakręcać <‑ca> [zakrentsatɕ], zakręcić [zakreɲtɕitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. zakręcać (zamykać):

zakręcać słoik

zuschrauben

2. zakręcać (odcinać dopływ):

zakręcać kran

zudrehen

3. zakręcać (zginać):

zakręcać drut

biegen

4. zakręcać (modelować):

zakręcić sobie włosy [na wałki]

sich C. die Haare eindrehen [o. auf die Lockenwickler drehen]

5. zakręcać zwykle cz. ndk.:

zakręcać (zmieniać kierunek) (droga)

umkehren

zakręcać (zmieniać kierunek) (droga)

wenden

II . zakręcać <‑ca> [zakrentsatɕ], zakręcić [zakreɲtɕitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. tylko dk.

1. zakręcać (obracać się):

zakręcać

sich B. [um]drehen

2. zakręcać pot. (postarać się):

zakręcić się koło czegoś

sich B. um etw bemühen

I . zakrywać <‑wa; f. dk. zakryć> [zakrɨvatɕ] CZ. cz. przech.

zakrywać garnek

zudecken

zakrywać karty, twarz

verdecken

II . zakrywać <‑wa; f. dk. zakryć> [zakrɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. zakrywać (przykrywać się):

zakrywać

sich B. zudecken

2. zakrywać (chmurzyć się):

zakrywać

sich B. bedecken

niebo zakryło się chmurami

der Himmel bedeckte sich mit Wolken