Tłumaczenia dla hasła „zavesiť“ w polsko » niemiecki słowniku

zalesiać <‑ia> [zaleɕatɕ], zalesić [zaleɕitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

zalesiać

aufforsten

zalesiać

bewalden

zalesiać wydmy

Dünen bewalden

zadusić [zaduɕitɕ]

zadusić f. dk. od dusić

Zobacz też dusić

I . dusić <‑si> [duɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. dusić < f. dk. u‑> (ściskać za gardło):

dusić [lub za‑] [lub pod‑]

würgen

dusić [lub za‑] [lub pod‑]

ersticken

lis dusi kury

der Fuchs r.m. erwürgt die Hühner

strach dusi w gardle

die Angst r.ż. verschlägt den Atem

2. dusić (przyciskać, gnieść):

dusić czapkę, klakson

drücken

dusić kogoś w uściskach

jdn zerdrücken

dusić pieniądze

das Geld hamstern

3. dusić pot. < f. dk. z‑> przen. (tłumić):

dusić płacz, żal, tęsknotę

unterdrücken

4. dusić < f. dk. u‑> <[lub pod‑]> (gotować w małej ilości wody):

dusić mięso, warzywa

dünsten

dusić mięso, warzywa

dämpfen

5. dusić pot. (wymuszać):

dusić

[be]drängen

dusiła go, aby poszedł z nią

sie bedrängte ihn mitzukommen

dusić kogoś podatkami

jdn mit Steuern erdrücken

II . dusić <‑si> [duɕitɕ] CZ. cz. nieprzech.

duszący kaszel

Reizhusten r.m.

dym dusi

der Rauch r.m. ist zum Ersticken

gaz duszący

Erstickungsgas r.n.

III . dusić <‑si> [duɕitɕ] CZ. cz. zwr.

1. dusić (dusić jeden drugiego):

dusić

sich B. gegenseitig erwürgen

2. dusić < f. dk. u‑>:

dusić [lub za‑] [lub pod‑] (nie móc oddychać) (człowiek)

ersticken

3. dusić przen.:

dusić (czuć się przytłoczonym) (człowiek)

sich B. niedergeschlagen fühlen

4. dusić < f. dk. u‑>:

dusić [lub pod‑] [lub po‑] (ugotować się) (mięso, warzywa)

garen

dusić [lub pod‑] [lub po‑] (ugotować się) (mięso, warzywa)

gedämpft [o. gedünstet] werden

zakisić [zakiɕitɕ]

zakisić f. dk. od zakiszać

Zobacz też zakiszać

I . zakiszać <‑sza; f. dk. zakisić> [zakiʃatɕ] CZ. cz. przech.

zakiszać

einsäuern

zakisić ogórki na zimę

Gurken für den Winter einsalzen

II . zakiszać <‑sza; f. dk. zakisić> [zakiʃatɕ] CZ. cz. zwr.

zakiszać

sauer werden

ogórki już się zakisiły

die Gurken r.ż. l.mn. sind schon gesäuert

zakąsić [zakow̃ɕitɕ]

zakąsić f. dk. od zakąszać

Zobacz też zakąszać

zakąszać <‑sza; f. dk. zakąsić> [zakow̃ʃatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot.

zakąszać

zum Wodka essen

zakosić <‑si> [zakoɕitɕ] CZ. cz. przech. f. dk. pot.

1. zakosić (zebrać dużo czegoś):

zakosić

einfahren pot.

zakosił wszystkie nagrody na festiwalu

er hat auf dem Festival alle Preise abgeräumt pot.

2. zakosić (ukraść):

zakosić

mitgehen lassen pot.

zakosić

mausen pot.

zakosić samochód

ein Auto klauen pot.

I . zanosić <‑si; f. dk. zanieść> [zanoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. zanosić (dostarczać):

zanosić

[hin]bringen

zanieść dziecko do łóżka

das Kind ins Bett bringen

zanieść komuś wiadomość

jdm eine Nachricht überbringen

2. zanosić (unosić):

zanosić

treiben

prąd zaniósł łódkę w szuwary

die Strömung r.ż. trieb das Boot ins Schilf

3. zanosić (pokryć czymś sypkim, lotnym):

wiatr zaniósł śniegiem pola

die Felder ntpl waren vom Schnee verweht

wiatr zaniósł śniegiem pola

der Wind r.m. wehte Schnee auf die Felder

II . zanosić <‑si; f. dk. zanieść> [zanoɕitɕ] CZ. cz. zwr. (być opanowanym jakimś uczuciem)

zanosić

übermannt [o. befallen] werden

zanosić się od płaczu/śmiechu [lub płaczem/śmiechem]

in Tränen/Gelächter ausbrechen

III . zanosić <‑si; f. dk. zanieść> [zanoɕitɕ] CZ. cz. zwr., bezosob.

zanosić (być prawdopodobnym):

zanosić

bevorstehen

zanosić

aussehen

zwroty:

zanosi się na deszcz/awanturę

es sieht nach Regen/Ärger aus