Tłumaczenia dla hasła „wiz“ w polsko » niemiecki słowniku

wiąz <D. ‑u, l.mn. ‑y> [vjow̃s] RZ. r.m. BOT.

wiąz

Ulme r.ż.

wiąz górski

Bergulme r.ż.

widz <D. ‑a, l.mn. ‑owie> [vits] RZ. r.m.

1. widz (świadek):

widz

Augenzeuge(-zeugin) r.m. (r.ż.)

2. widz:

widz (telewizyjny)

Zuschauer(in) r.m. (r.ż.)

widz (teatralny)

Besucher(in) r.m. (r.ż.)

wiza <D. ‑zy, l.mn. ‑zy> [viza] RZ. r.ż. st. urz.

wiza

Visum r.n.

wiza

Sichtvermerk r.m.

wiza pobytowa/tranzytowa

Aufenthalts-/Transitvisum r.n.

ubiegać się o wizę

ein Visum beantragen

wizg <D. ‑u, l.mn. ‑i> [visk] RZ. r.m. podn. (pisk)

wizg

Quietschen r.n.

wizg

Piepsen r.n.

wizg

Pfeifen r.n.

maszyna wydała z siebie głośny wizg

die Maschine r.ż. gab ein lautes Gequietsche von sich

kwiz <D. ‑u, l.mn. ‑y> RZ. r.m.

kwiz

Quiz r.n.

wziąć udział w kwizie

an einem Quiz teilnehmen

I . wić¹ <wije f. dk. u‑> [vitɕ] CZ. cz. przech. podn. (pleść)

wić gniazdo

bauen

wić wianek

flechten

II . wić¹ <wije> [vitɕ] CZ. cz. zwr. podn.

1. wić:

wić (piąć się) (bluszcz)

sich B. schlingen

wić (piąć się) (bluszcz)

[sich B. ] ranken

2. wić:

wić (przebiegać spiralnie) (droga, rzeka)

sich B. schlängeln [o. winden]

3. wić (zwijać się):

wić się z bólu (człowiek)

sich B. vor Schmerzen winden

wić się jak piskorz

sich B. drehen und winden

wić się jak piskorz

sich B. krümmen wie ein Aal r.m.

wij <D. ‑a, l.mn. ‑e> [vij] RZ. r.m. ZOOL.

wij

Tausendfüßler r.m.

wio [vjo] WK pot.

wio

hü[h]

wio, koniu!

hü[h], mein Pferdchen!

wir <D. ‑u, l.mn. ‑y> [vir] RZ. r.m. podn.

1. wir:

wir (ruch obrotowy: wody)

Strudel r.m.

wir (karuzeli)

Wirbel r.m.

2. wir zwykle lp przen. (gonitwa, zamęt):

wir

Getümmel r.n.

wir

Trubel r.m.

w wirze walki przedwyborczej

im Trubel der Wahlkampagne

rzucić się w wir pracy

sich B. in die Arbeit stürzen

wid <D. ‑u, l.mn. ‑y> [vit] RZ. r.m.

ani widu, ani słychu pot.

keine Spur r.ż.

ani widu, ani słychu pot.

nichts zu sehen, nichts zu hören

w pijanym widzie pot.

im betrunkenen Zustand

w pijanym widzie pot.

betrunken

w pijanym widzie pot.

im Suff wulg.

więź <D. ‑ęzi, l.mn. ‑ęzi> [vjej̃ɕ] RZ. r.ż. podn.

więź

[Ver]bindung r.ż.

więź uczuciowa

Gefühlsbindung r.ż.

więź społeczna SOCJOL

gesellschaftliche Bindung

wiew <D. ‑u, bez l.mn. > [vjef] RZ. r.m. podn.

1. wiew (strumień powietrza):

wiew

Luftzug r.m.

świeży wiew znad morza

frische Meeresbrise r.ż.

2. wiew przen. (obecność czegoś niematerialnego):

wiew

Hauch r.m. podn.

wiew swobody

ein Hauch von Freiheit podn.

wici <D. l.mn. wici> [vitɕi] RZ. l.mn.

wici HIST.:

wici

Heerbann r.m.

zwroty:

rozesłać wici

etw B. verbreiten [lassen]

I . wiać <wieje> [vjatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. wiać:

wiać (dąć) (wiatr)

wehen

wiedzieć skąd wiatr wieje

wissen, woher der Wind r.m. weht

biednemu zawsze wiatr w oczy wieje przysł.

armen Mannes Glück r.n. ist dünn gesät przysł.

2. wiać pot. (uciekać):

wiać

sich B. aus dem Staub machen przen. pot.

wiać

Reißaus nehmen pot.

wiać, aż się kurzy

davonlaufen, dass es nur so qualmt pot.

wiać, gdzie pieprz rośnie

bleiben [o. dorthin gehen] , wo der Pfeffer wächst pot.

II . wiać <wieje> [vjatɕ] CZ. bezosob.

1. wiać (dąć):

mocno wieje

es weht stark

2. wiać (zawiewać):

wiać

[hinein]ziehen

wieje mi po nogach

mir zieht es an den Beinen

od okna wieje chłodem

vom Fenster her zieht es

3. wiać przen. (być odczuwalnym):

wiać

ausgehen

wiać

ausstrahlen

była wprawdzie piękna, ale wiało od niej chłodem

sie war zwar hübsch, strahlte aber eine [gewisse] Kälte aus

z ekranu wiało nudą

das Fernsehprogramm r.n. war total langweilig

wiec <D. ‑u, l.mn. ‑e> [vjets] RZ. r.m. podn.

wiec

Kundgebung r.ż.

przemawiać na wiecu

auf einer Kundgebung eine Ansprache halten

wiek <D. ‑u, l.mn. ‑i> [vjek] RZ. r.m.

1. wiek bez l.mn. (liczba lat):

wiek

Alter r.n.

być w czyimś wieku [lub w tym samym wieku co ktoś]

in demselben Alter wie jd sein

być w czyimś wieku [lub w tym samym wieku co ktoś]

mit jdm gleichaltrig sein

z wiekiem

mit dem Alter [o. der Zeit]

wiek przejściowy

Pubertät r.ż.

wiek rozrodczy

gebärfähiges Alter

wiek reprodukcyjny BIOL.

reproduktionsfähiges Alter

wiek męski

Mannesalter r.n.

nie wyglądać na swój wiek

jünger aussehen

cielęcy wiek

Flegeljahre l.mn.

wiek chrystusowy podn.

das 33. Lebensjahr r.n.

matuzalemowy wiek podn.

Methusalemalter r.n.

wiek balzakowski podn.

Alter zwischen 30 und 40

być w kwiecie wieku

in der Blüte der Jahre stehen

panna w wieku poborowym żart.

junge Frau r.ż. im heiratsfähigen Alter

coś się komuś należy z wieku i urzędu

etw gebührt jdm auf Grund seines Alters und seiner Stellung

2. wiek (stulecie):

wiek

Jahrhundert r.n.

w dwudziestym wieku

im zwanzigsten Jahrhundert

coś sprzed wieków

etw Altertümliches [o. Altmodisches]

na wieki

für [immer und] ewig

na wieki

für alle Zeiten

od wieków

seit einer Ewigkeit [o. langem] [o. eh und je] [o. Urzeiten]

przed wiekami

vor [o. in] Urzeiten

zamknąć oczy na wieki podn.

die Augen für immer schließen podn.

3. wiek podn. (epoka: elektryczności, komputerów):

wiek

Zeitalter r.n.

wiek

Epoche r.ż.

złoty wiek

das goldene Zeitalter

4. wiek zwykle l.mn. przen. (długi czas):

wiek

Ewigkeit r.ż.

wieki całe się nie widzieli

sie haben sich B. eine Ewigkeit nicht gesehen

wieś <D. wsi, l.mn. wsie> [vjeɕ] RZ. r.ż.

1. wieś (teren pozamiejski):

wieś

Land r.n.

wyjechać na wieś

aufs Land [hinaus]fahren

2. wieś (miejscowość):

wieś

Dorf r.n.

mieszkać na wsi

auf dem Dorf [o. Lande] leben

wieś czynszowa/kościelna/pańszczyźniana HIST.

Pacht-/Kirch-/Frondorf r.n.

wieś zabita deskami

gottverlassenes Nest r.n. pot.

wieś zabita deskami

Krähwinkel r.m. iron.

wieś zabita deskami

Kaff r.n. pej. pot.

ktoś wygląda, jakby siedem wsi spalił przest

jd macht ein finsteres Gesicht

I . więc [vjents] SPÓJ.

1. więc (w zdaniu wynikowym):

starał się, więc mu się też udało

er hat sich C. Mühe gegeben, deshalb ist es ihm auch gelungen

tak więc

also

2. więc (podczas wyliczania):

wszystko, a więc zadanie A, B i C

alles, und zwar [o. also] [o. will sagen podn. ] die Aufgaben A, B und C

II . więc [vjents] PART. pot.

a więc to ty!

du bist das also!

a więc to ty ukradłeś moje dokumenty!

du hast also meine Papiere entwendet!

więc tym się teraz zajmujesz!

damit also beschäftigst du dich jetzt!

więc to już koniec

das ist also jetzt das Ende r.n.

a więc po kolei...

also, jetzt der Reihe nach ...

wikt <D. ‑u, bez l.mn. > [vikt] RZ. r.m. przest

wikt żart.:

wikt

Verpflegung r.ż.

wikt

Kost r.ż.

domowy wikt

Hausmannskost r.ż.

zwroty:

wikt i opierunek pot.

Verpflegung r.ż.

wikt i opierunek pot.

Kost r.ż. und Logis r.n.

wilk <D. ‑a, l.mn. ‑i> [vilk] RZ. r.m.

1. wilk ZOOL.:

wilk

Wolf r.m.

o wilku mowa[, a wilk tu]!

wenn man vom Teufel spricht[, kommt er]! żart.

o wilku mowa[, a wilk tu]!

wenn man vom Teufel spricht[, ist er nicht weit]! żart.

o wilku mowa[, a wilk tu]!

wenn man den Esel nennt[, kommt er gerennt]! żart.

o wilku mowa[, a wilk tu]!

wenn man vom Esel tratscht[, kommt er angelatscht]! żart. pot.

głodny jak wilk

hungrig wie ein Wolf

wilk morski

Seebär r.m. żart. pot.

wilk w owczej skórze

ein Wolf im Schafspelz

patrzeć wilkiem

finster dreinblicken

bajka o żelaznym wilku

unglaubhafte [o. phantastische] Geschichte r.ż.

człowiek człowiekowi wilkiem przysł.

der Mensch r.m. ist des Menschen Wolf r.m. przysł.

czekaj tatka latka, aż kobyłę wilki zjedzą przysł.

da kannst du lange warten

czekaj tatka latka, aż kobyłę wilki zjedzą przysł.

das kannst du warten, bis du schwarz bist

ciągnie wilka do lasu przysł.

gegen seine Natur kommt man nicht an

i wilk syty, i owca [lub koza] cała przysł.

alle sind zufrieden[gestellt]

i wilk syty, i owca [lub koza] cała przysł.

beiden Seiten ist gedient

nie wywołuj wilka z lasu! przysł.

mal den Teufel nicht an die Wand! przysł.

nosił wilk razy kilka, ponieśli i wilka przysł.

die Strafe r.ż. folgt auf dem Fuße [o. bleibt nicht aus]

nosił wilk razy kilka, ponieśli i wilka przysł.

man muss für alles bezahlen

2. wilk pot. → wilczur

3. wilk BOT. (pęd):

wilk

Wildling r.m.

4. wilk bez l.mn. MED.:

wilk

Intertrigo r.ż.

wilk

[Haut]wolf r.m.

Zobacz też wilczur

wilczur <D. ‑a, l.mn. ‑y> [viltʃur] RZ. r.m. ZOOL.

wilczur

Schäferhund r.m.