Tłumaczenia dla hasła „forcée“ w francusko » polski słowniku

force [fɔʀs] RZ. r.ż.

1. force t. FIZ. (énergie):

force

siła r.ż.

2. force D. l.mn. (possibilité intellectuelle et morale: de caractère):

force

siła r.ż.

cet exercice dépasse mes forces

to ćwiczenie jest ponad moje siły

force d'âme

siła ducha

3. force (pouvoir):

force

władza r.ż.

employer la force

użyć siły

4. force D. l.mn. (ensemble de personnes: de défense, de police):

force

siły r.ż. l.mn.

5. force WOJSK.:

force de frappe

siła r.ż. uderzenia

forces de l'ordre

siły porządkowe

forces armées

siły zbrojne

6. force (principe d'action):

force

przyczyna r.ż.

idée-force

myśl r.ż. przewodnia

force majeure

siła r.ż. wyższa

forces aveugles

ślepy los r.m.

7. force t. przen.:

force (puissance)

siła r.ż.

force (d'un style)

moc r.ż.

avec un vent de force 7

z siłą wiatru 7 w skali Beauforta

dans toute la force du mot/du terme

w pełnym tego słowa znaczeniu

8. force:

force (efficacité: d'un moteur)

moc r.ż.

force (d'un médicament, poison)

skuteczność r.ż.

force (d'un argument, préjugé)

siła r.ż.

zwroty:

à force

obficie

à force de pleurer

wskutek płaczu

faire qc de force

robić coś siłą

I . forcé(e) [fɔʀse] CZ.

forcé part passé de forcer:

II . forcé(e) [fɔʀse] PRZYM.

1. forcé (involontaire):

forcé bain, mariage

z musu

forcé atterrissage, travail

przymusowy

2. forcé (factice):

forcé rire, sourire

sztuczny

forcé amabilité, gaieté

wymuszony

Zobacz też forcer

I . forcer [fɔʀse] CZ. cz. przech.

1. forcer (obliger):

forcer qn à qc/à faire qc

zmuszać kogoś do czegoś/do zrobienia czegoś

2. forcer (tordre):

forcer vérité

zniekształcać

forcer le sens

zmienić znaczenie

3. forcer (faire céder):

forcer coffre, porte, serrure

wyłamywać

forcer barrage

forsować

4. forcer (obtenir):

forcer admiration, estime

wymuszać

forcer le respect

wymusić szacunek

forcer le destin

kierować własnym losem

5. forcer (faire un trop grand effort):

forcer voix

nadwyrężać

forcer pas

przyspieszać

6. forcer (dépasser):

forcer la dose

przedawkować

II . forcer [fɔʀse] CZ. cz. nieprzech.

1. forcer (devenir plus fort: vent):

forcer

nasilać się

2. forcer (abuser de):

forcer sur le sel

nadużywać soli

3. forcer (faire agir le plus possible):

forcer sur les avirons

szybciej wiosłować

III . forcer [fɔʀse] CZ. cz. zwr.

se forcer à qc/faire qc

zmuszać się do czegoś/do zrobienia czegoś

se forcer sourire

zmuszać się do uśmiechu

I . forcer [fɔʀse] CZ. cz. przech.

1. forcer (obliger):

forcer qn à qc/à faire qc

zmuszać kogoś do czegoś/do zrobienia czegoś

2. forcer (tordre):

forcer vérité

zniekształcać

forcer le sens

zmienić znaczenie

3. forcer (faire céder):

forcer coffre, porte, serrure

wyłamywać

forcer barrage

forsować

4. forcer (obtenir):

forcer admiration, estime

wymuszać

forcer le respect

wymusić szacunek

forcer le destin

kierować własnym losem

5. forcer (faire un trop grand effort):

forcer voix

nadwyrężać

forcer pas

przyspieszać

6. forcer (dépasser):

forcer la dose

przedawkować

II . forcer [fɔʀse] CZ. cz. nieprzech.

1. forcer (devenir plus fort: vent):

forcer

nasilać się

2. forcer (abuser de):

forcer sur le sel

nadużywać soli

3. forcer (faire agir le plus possible):

forcer sur les avirons

szybciej wiosłować

III . forcer [fɔʀse] CZ. cz. zwr.

se forcer à qc/faire qc

zmuszać się do czegoś/do zrobienia czegoś

se forcer sourire

zmuszać się do uśmiechu