Tłumaczenia dla hasła „Unschuldigen“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

be·schul·di·gen <beschuldigde, h. beschuldigd> [bəsxʏldəɣə(n)] CZ. cz. przech.

beschuldigen

beschuldigen

beschuldigen jur.

anklagen

beschuldigen jur.

bezichtigen form.

iem van hoogmoed beschuldigen

jdn des Hochmuts bezichtigen

in·hul·di·gen <huldigde in, h. ingehuldigd> [ɪnhʏldəɣə(n)] CZ. cz. przech.

inhuldigen

(feierlich) in ein Amt einführen

schul·di·ge <schuldige|n> [sxʏldəɣə] RZ. r.m. en r.ż.

schuldige

Schuldige(r) r.ż. (r.m.)

on·schul·dig <onschuldige, onschuldiger, onschuldigst> [ɔnsxʏldəx] PRZYM.

1. onschuldig (zonder schuld):

onschuldig

unschuldig

onschuldig

schuldlos

iem onschuldig verklaren

jdn für unschuldig erklären

2. onschuldig (argeloos):

onschuldig

unschuldig

onschuldig

arglos

onschuldig

ahnungslos

onschuldig als een lam

unschuldig wie ein Lamm

3. onschuldig (niemand benadelend):

onschuldig

unschuldig

onschuldig

harmlos

een onschuldig genoegen

ein harmloses Vergnügen

4. onschuldig (onschadelijk):

onschuldig

unschuldig

onschuldig

harmlos

een onschuldig middel

ein harmloses Mittel

be·schul·di·ging <beschuldiging|en> [bəsxʏldəɣɪŋ] RZ. r.ż.

1. beschuldiging (het beschuldigen, beschuldigd worden):

beschuldiging

Beschuldigung r.ż.

beschuldiging

Bezichtigung r.ż. form.

iem in staat van beschuldiging stellen

jdn unter Anklage stellen

2. beschuldiging (aanklacht):

beschuldiging

Anklage r.ż.

beschuldiging

Beschuldigung r.ż.

de akte van beschuldiging

die Anklageakte

de akte van beschuldiging

die Anklageschrift

een beschuldiging inbrengen tegen iem

gegen jdn eine Beschuldigung [o. Anklage] vorbringen

ver·ont·schul·di·gen¹ <verontschuldigde, h. verontschuldigd> [vərɔntsxʏldəɣə(n)] CZ. cz. przech. (van schuld vrijspreken)

verontschuldigen

entschuldigen

hul·di·gen <huldigde, h. gehuldigd> [hʏldəɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. huldigen (hulde bewijzen):

huldigen

ehren

een jubilaris huldigen

einen Jubilar ehren

2. huldigen (erkennen):

huldigen

huldigen form. a. iron. +C.

huldigen

vertreten

een opvatting huldigen iron.

einer Auffassung huldigen form. iron.

een opvatting huldigen iron.

eine Auffassung vertreten

schul·dig <schuldige, schuldiger, schuldigst> [sxʏldəx] PRZYM.

1. schuldig (verplicht te voldoen):

schuldig

schuldig

hoeveel ben ik u schuldig?

wie viel [o. was] bin ich Ihnen schuldig?

hij is haar geld schuldig

er ist ihr Geld schuldig

hij is haar geld schuldig

er schuldet ihr Geld

2. schuldig (schuld hebbend):

schuldig

schuldig

aan iets schuldig zijn

an etw C. schuldig sein

aan iets schuldig zijn

etw B. verschuldet haben

zich aan iets schuldig maken

sich einer Sache D. schuldig machen

zich aan iets schuldig maken

sich C. etw zuschulden kommen lassen

de rechter heeft hem schuldig verklaard

der Richter hat ihn schuldig gesprochen

het schuldig over iem uitspreken

jdn schuldigsprechen

hij is schuldig bevonden aan diefstal

er ist des Diebstahls für schuldig befunden worden

3. schuldig form. (zondig):

schuldig

sündhaft

schuldig

sündig

een schuldig leven

ein sündhaftes Leben

be·schul·dig·de <beschuldigde|n> [bəsxʏldəɣdə] RZ. r.m. en r.ż.

beschuldigde

Beschuldigte(r) r.ż. (r.m.)

beschuldigde

Angeklagte(r) r.ż. (r.m.)

de voornaamste beschuldigde

der Hauptangeklagte

be·scha·di·gen <beschadigde, h. beschadigd> [bəsxadəɣə(n)] CZ. cz. przech.

beschadigen

beschädigen