Tłumaczenia dla hasła „gestreepte“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

ge·streept [ɣəstrept] PRZYM.

1. gestreept (met strepen):

gestreept

gestreift

2. gestreept muz.:

gestreept

gestrichen

ge·steen·te <gesteente|n, gesteente|s> [ɣəstentə] RZ. r.n.

1. gesteente (steen(achtige delfstof)):

gesteente

Gestein r.n.

2. gesteente (edele stenen):

gesteente

Edelsteine l.mn.

ge·strekt [ɣəstrɛkt] PRZYM.

gestrekt

gestreckt

in gestrekte galop

in gestrecktem Galopp

drie·ge·streept [driɣəstrept] PRZYM. muz.

driegestreept

dreigestrichen

ge·streng [ɣəstrɛŋ] PRZYM.

gestreng

streng

op gestrenge toon

in einem strengen Ton

ge·stre·den CZ.

gestreden volt. deelw. van strijden

Zobacz też strijden

strij·den <streed, h. gestreden> [strɛidə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. strijden (vechten):

strijden

kämpfen

de strijdende partijen (proces)

die streitenden Parteien

de strijdende partijen (oorlog)

die kämpfenden Parteien

tegen de dood strijden

mit dem Tode ringen

strijden voor waardering

um Anerkennung ringen

voor de vrijheid strijden

für die Freiheit kämpfen

2. strijden (twisten):

strijden

(sich) streiten

3. strijden (in tweestrijd zijn):

strijden

kämpfen

strijden

mit sich ringen

4. strijden (wedstrijd houden):

strijden

kämpfen

om de eerste plaats strijden

um den Sieg kämpfen

5. strijden (onverenigbaar zijn):

strijden

verstoßen

dat strijdt met zijn karakter

das widerstrebt seinem Charakter

dat strijdt met de goede zeden

das ist verstößt gegen die guten Sitten

ge·stre·ken CZ.

gestreken volt. deelw. van strijken¹, strijken²

Zobacz też strijken , strijken

strij·ken² <streek, h./i. gestreken> [strɛikə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. strijken (zich laten gladmaken):

strijken

sich bügeln (lassen)

2. strijken (bespelen):

strijken

streichen

3. strijken (gaan langs, over):

strijken

streichen

strijken

streifen

haar adem streek langs zijn gezicht

ihr Atem streifte sein Gesicht

de zwaluwen strijken over het water

die Schwalben streichen über das Wasser

met de prijs/de eer (gaan) strijken

den Preis davontragen/den Ruhm einstreichen

strij·ken¹ <streek, h. gestreken> [strɛikə(n)] CZ. cz. przech.

1. strijken (met een strijkende beweging aanraken):

strijken

streichen

strijken

anstreifen

strijken

entlangfahren

met de hand langs zijn kin strijken

sich C. mit der Hand übers Kinn streichen

iem over de haren strijken

jdm über die Haare streichen [o. fahren]

2. strijken ((textiel) gladmaken):

strijken

bügeln

3. strijken (met een strijkende beweging verplaatsen, veranderen):

strijken

streichen

kreukels uit het papier strijken

zerknittertes Papier glätten

mosterd over de kaas strijken

den Käse mit Senf bestreichen

4. strijken:

strijken (laten zakken)

herunterholen

strijken (laten zakken)

niederholen

strijken (vlag)

streichen

strijken (vlag)

einholen

de mast/zeilen strijken

den Mast umlegen/die Segel einziehen [o. herunterholen]

5. strijken (dichtsmeren):

strijken

verstreichen

strijken

verschmieren

voegen strijken

Fugen verschmieren

6. strijken:

strijken (met een strijkijzer: aanbrengen op iets)

(auf)bügeln

strijken (met een strijkijzer: iets verwijderen)

ausbügeln

plooien uit een rok strijken

Falten aus einem Rock bügeln

ge·stal·te <gestalte|n, gestalte|s> [ɣəstɑltə] RZ. r.ż.

1. gestalte (figuur):

gestalte

Gestalt r.ż.

gestalte

Figur r.ż.

een rijzige gestalte

eine hochwüchsige Gestalt

2. gestalte (gedaante):

gestalte

Gestalt r.ż.

gestalte

Erscheinung r.ż.

gestalte geven (aan iets)

einer Sache Gestalt geben

gestalte krijgen

Gestalt annehmen

ge·stampt [ɣəstɑmt] PRZYM.

gestampt

gestampft

gestampt (tot poeder)

gestoßen

gestampte muisjes

gestoßene Aniszuckerstreusel l.mn.