W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » niderlandzki

Tłumaczenia dla hasła „gestreepte“ w niemiecko » niderlandzki słowniku

(Przełącz na niderlandzko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ge·ˈstreift: przymiotnik i przysłówek
ge·ˈstreng: przymiotnik i przysłówek
ge·ˈstrit·ten: czasownik
Ge·ˈstrüpp: rzeczownik
ge·ˈstri·chen: przymiotnik i przysłówek
ge·ˈsto·ben: czasownik
ge·sto·ßen: czasownik
ge·ˈste·hen: czasownik przechodni
ge·ˈstirnt: przymiotnik i przysłówek
ge·ˈstat·ten: czasownik przechodni
ge·ˈstie·gen: czasownik
ge·ˈstal·ten: czasownik przechodni
ge·stor·ben: czasownik

Widzisz podobne wyniki: gestreift , gestritten , gestreng , gestorben , gestalten , gestiegen , gestatten , gestirnt , gestehen , gestoßen , gestoben , gestrichen i Gestrüpp

ge·ˈstreift [gəˈʃtr͜aift] PRZYM.

met strepen [o. streepjes]

ge·ˈstreng [gəˈʃtrɛŋ] PRZYM. podn.

ge·ˈstrit·ten [gəˈʃtrɪtn̩] CZ.

gestritten im. cz. przeszł. von streiten¹, streiten²

Zobacz też streiten , streiten

ˈstrei·ten² <stritt, gestritten> [ˈʃtr͜aitn̩] CZ. cz. zwr.

1. streiten:

ruzie maken [o. hebben]

2. streiten:

wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte przysł.

als twee honden vechten om een been, loopt de derde ermee heen

ˈstrei·ten¹ <stritt, gestritten> [ˈʃtr͜aitn̩] CZ. cz. nieprzech.

1. streiten:

die streitenden Parteien PR.

de tegenover elkaar staande partijen

die streitenden Parteien PR.

de procespartijen

2. streiten:

darüber lässt sich streiten

daar valt over te twisten

3. streiten podn. przen.:

Ge·ˈstrüpp <Gestrüpp(e)s, Gestrüppe> [gəˈʃtrʏp] RZ. r.n.

1. Gestrüpp:

kreupelhout r.n.

struikgewas r.n.

2. Gestrüpp przen. (Dircheinander):

ge·ˈstri·chen¹ [gəˈʃtɪçn̩] PRZYM.

ein gestrichener Löffel

een afgestreken lepel

ein gestrichenes Maß

gestrichen voll

helemaal [o. tot de rand (toe)] vol

gestrichen voll

gestrichen voll

op

gestrichen voll

ge·ˈsto·ben [gəˈʃtoːbn̩] CZ.

gestoben im. cz. przeszł. von stieben

Zobacz też stieben

ˈstie·ben <stob, gestoben> [ˈʃtiːbn̩] CZ. cz. nieprzech.

ge·sto·ßen [gəˈʃtoːsn] CZ.

gestoßen im. cz. przeszł. von stoßen¹, stoßen², stoßen³

Zobacz też stoßen , stoßen , stoßen

ˈsto·ßen³ <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsn̩] CZ. cz. zwr. (sich stoßen)

zich stoten ook fig.

sich an etwe stoßen przen.

zich aan iets stoten

ˈsto·ßen² <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsn̩] CZ. cz. przech.

1. stoßen (aufmerksam machen):

duwen

jdn auf etw stoßen przen.

iem met zijn neus op iets duwen

jdn von sich stoßen

iem van zich afstoten

jdn von sich stoßen

jdn von sich stoßen podn. przen.

2. stoßen (kleinstampfen):

etw zu Pulver stoßen

iets tot poeder fijnstampen

3. stoßen (Ball):

4. stoßen pot. (konfrontieren):

aan het verstand brengen

onder zijn neus wrijven

jdm Bescheid stoßen

iem flink [o. behoorlijk] de waarheid zeggen

ˈsto·ßen¹ <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsn̩] CZ. cz. nieprzech.

1. stoßen a. ŁOW.:

2. stoßen (holpern):

3. stoßen (treffen):

auf Bekannte stoßen

kennissen tegen het lijf lopen

4. stoßen (schießen):

mit den Füßen nach jdm stoßen

(naar) iem trappen [o. schoppen]

5. stoßen (sich anschließen):

zich aansluiten

zu einer Organisation stoßen

zich bij een organisatie aansluiten

6. stoßen (führen):

direct leiden [o. gaan]

die Straße stößt auf den Bahnhof

de straat komt op het station uit

7. stoßen (grenzen):

palen

sein Zimmer stößt an das meinige

zijn kamer ligt naast de mijne

8. stoßen veraltet:

in die Trompete stoßen

op de trompet blazen

in die Trompete stoßen

de trompet steken

ge·ˈste·hen [gəˈʃteːən] CZ. cz. przech. niereg.

jdm seine Liebe gestehen

iem zijn liefde bekennen

ge·ˈstirnt [gəˈʃtɪrnt] PRZYM. podn.

met sterren bezaaid

ge·ˈstat·ten [gəˈʃtatn̩] CZ. cz. przech. podn.

gestatten (erlauben)

gestatten (erlauben)

gestatten (als Höflichkeitsformel)

gestatten Sie?

pardon!

gestatten Sie?

mag ik?

Sie gestatten?

pardon!

Sie gestatten?

mag ik?

ge·ˈstie·gen [gəˈʃtiːgn] CZ.

gestiegen im. cz. przeszł. von steigen

Zobacz też steigen

ˈstei·gen <stieg, gestiegen> [ˈʃt͜aign̩] CZ. cz. nieprzech.

1. steigen:

steigen (sich aufwärtsbewegen)

steigen (besteigen, klettern)

auf einen Baum steigen

in een boom klimmen

auf einen Berg steigen

een berg bestijgen [o. beklimmen]

auf einen Berg steigen

de hoogte ingaan

einen Drachen steigen lassen

een vlieger oplaten

ein Geruch stieg ihm in die Nase

een geur drong [o. kwam] in zijn neus

ein Geruch stieg ihm in die Nase (sich intensivieren)

ein Geruch stieg ihm in die Nase (sich intensivieren)

auf 20 Grad steigen

oplopen tot 20 graden

im Steigen sein

im Steigen sein

in stijgende lijn gaan

aufwärtssteigen

aufwärtssteigen

um ein Prozent steigen

(met) één procent stijgen

vom Turm steigen

van de toren naar beneden komen

2. steigen:

steigen (aufsteigen)

steigen (einsteigen)

steigen (aussteigen)

aufs Fahrrad steigen

op de fiets stappen

aufs Pferd steigen

het paard bestijgen

aufs Pferd steigen

aus dem Auto steigen

uit de auto stappen

in den Bus steigen

in de bus stappen

in den Keller steigen

de kelder ingaan

ins Bett steigen pot.

3. steigen pot. (stattfinden):

eine Fete steigen lassen

een feestje bouwen

4. steigen (Pferde):

ge·ˈstal·ten¹ [gəˈʃtaltn̩] CZ. cz. przech.

1. gestalten ARCHIT. (einrichten):

(een) vorm geven

den Abend könnt ihr frei gestalten

de avond kunnen jullie vrij(elijk) invullen [o. besteden]

etw neu gestalten

iets reorganiseren [o. vernieuwen]

2. gestalten (organisieren):

ein Fest gestalten

een feest(je) organiseren

3. gestalten (aufstellen, verfassen):

ein Programm gestalten

een programma opstellen

ge·stor·ben [gəˈʃtɔrbn̩] CZ.

gestorben im. cz. przeszł. von sterben¹, sterben²

Zobacz też sterben , sterben

ˈster·ben² <stirbt, starb, gestorben> [ˈʃtɛrbn̩] CZ. cz. nieprzech.

sterben (aufhören zu leben)

sterven ook fig.

sterben (aufhören zu leben)

sterben (aufhören zu leben)

sterben przen. a.

sterben przen. a. (vergehen)

für jdn gestorben sein przen.

voor iem niet meer bestaan

für jdn gestorben sein przen.

bij iem afgedaan hebben

daran [o. davon] stirbt man [o. stirbst du] nicht gleich pot. przen.

daar ga je niet van dood

das große Sterben

de massale [o. grote] sterfte

im Sterben liegen

op sterven liggen

gestorben sein pot. przen.

van de baan zijn

gestorben sein pot. przen.

afgedaan hebben

vor Angst sterben pot. przen.

het van schrik besterven

zum Sterben langweilig

doodvervelend [o. oervervelend] [o. stomvervelend]

ˈster·ben¹ <stirbt, starb, gestorben> [ˈʃtɛrbn̩] CZ. cz. przech.

tausend Tode sterben

duizend doden sterven

tausend Tode sterben

duizend angsten uitstaan

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski