niderlandzko » niemiecki

klin·ker <klinker|s> [klɪŋkər] RZ. r.m.

1. klinker (spraakgeluid):

Vokal r.m.
Selbstlaut r.m.

2. klinker (hardgebakken steen):

Klinker r.m.

klin·ken1 <klonk, h. geklonken> [klɪŋkə(n)] CZ. cz. przech. (ambacht(elijk))

be·klin·ken <beklonk, h. beklonken> [bəklɪŋkə(n)] CZ. cz. przech.

1. beklinken (vast afspreken):

abmachen pot.

2. beklinken (met het glas klinken):

na·klin·ken <klonk na, h. nageklonken> [naklɪŋkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

2. naklinken (blijven klinken):

klink <klink|en> [klɪŋk] RZ. r.ż. (deurkruk)

kli·niek <kliniek|en> [klinik] RZ. r.ż.

tuin·kers [tœyŋkɛrs] RZ. r.ż. geen l.mn.

lin·ker·hand <linkerhand|en> [lɪŋkərhɑnt] RZ. r.ż.

lin·ker·kant <linkerkant|en> [lɪŋkərkɑnt] RZ. r.m.

lin·ker·been <linker|benen> [lɪŋkərben] RZ. r.n.

lin·ker·zij [lɪŋkərzɛɪ] RZ. r.ż. geen l.mn.

1. linkerzij (linkerkant):

linke Seite r.ż.

2. linkerzij (deel van het lichaam):

linke Seite r.ż.

3. linkerzij pol.:

linke Seite r.ż.
Linke r.ż.

lin·ker·arm <linkerarm|en> [lɪŋkərɑrm] RZ. r.m.

linke(r) Arm r.m.

me·de·klin·ker <medeklinker|s> [medəklɪŋkər] RZ. r.m.

door·klin·ken1 <doorklonk, h. doorklonken> [dorklɪŋkə(n)] CZ. cz. przech.

weer·klin·ken <weerklonk, h. weerklonken> [werklɪŋkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

klink·na·gel <klinknagel|s> [klɪŋknaɣəl] RZ. r.m.

kli·nisch [klinis] PRZYM.

uit·blin·ker <uitblinker|s> [œydblɪŋkər] RZ. r.m.

Könner r.m.
Ass r.n. pot.

kling [klɪŋ] RZ. r.ż. geen l.mn.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski