Tłumaczenia dla hasła „segelfläche“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

te·gel·ka·chel <tegelkachel|s> [teɣəlkɑxəl] RZ. r.ż.

tegelkachel

Kachelofen r.m.

ge·la·chen CZ.

gelachen volt. deelw. van lachen¹, lachen²

Zobacz też lachen , lachen

la·chen² <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] CZ. cz. przech. (door lachen in een toestand komen)

lachen

lachen

het is om je rot te lachen

es ist zum Schießen [o. Schreien]

zich tranen lachen

Tränen lachen

zich een ongeluk lachen

sich C. einen Ast lachen

zich krom/slap/zich halfdood lachen

sich kranklachen/schieflachen/totlachen

wie het laatst lacht, lacht het best przysł.

wer zuletzt lacht, lacht am besten

la·chen¹ <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. lachen:

lachen (als uiting van vrolijkheid, opgewektheid)

lachen

lachen (ingetogen, fijntjes)

lächeln

iem aan het lachen maken

jdn zum Lachen bringen

fijntjes lachen

schmunzeln

fijntjes lachen

verschmitzt lächeln

in lachen uitbarsten

laut loslachen

in zijn vuistje lachen

sich C. (eins) ins Fäustchen lachen

zijn lachen inhouden

sich C. das Lachen verbeißen [o. verkneifen]

laat mij niet lachen!

dass ich nicht lache!

om [o. over ] iets lachen

über etw B. lachen

schaterend lachen

schallend [o. laut] lachen

schudden van het lachen

sich vor Lachen wälzen

dubbel liggen van het lachen

sich biegen [o. krümmen] vor Lachen

2. lachen (bespotten, schertsen; leedvermaak hebben):

lachen

lachen

lachen

lächeln

ik lach er niet om

mir ist nicht zum Lachen

er is [o. valt ] niets te lachen

es gibt nichts zu lachen

ge·lach [ɣəlɑx] RZ. r.n. geen l.mn.

gelach

Lachen r.n.

gelach (luid, aanhoudend)

Gelächter r.n.

in gelach uitbarsten

in Gelächter ausbrechen

uitbundig/schaterend gelach

unbändige(s)/schallende(s) Gelächter r.n.

ge·slacht <geslacht|en> [ɣəslɑxt] RZ. r.n.

1. geslacht:

geslacht (stamhuis, familie)

Geschlecht r.n.

geslacht (stamhuis)

Haus r.n.

een adellijk geslacht

ein adliges Geschlecht

2. geslacht (sekse):

geslacht

Geschlecht r.n.

een kind van het mannelijk geslacht

ein Kind männlichen Geschlechts

het zwakke geslacht

das zarte [o. schwache] Geschlecht

3. geslacht:

geslacht

Art r.ż.

geslacht

Gattung r.ż.

geslacht (ras)

Geschlecht r.n.

het menselijk geslacht

das Menschengeschlecht

4. geslacht (generatie):

geslacht

Geschlecht r.n.

geslacht

Generation r.ż.

geslacht rel.

Glied r.n.

van geslacht op geslacht

von Geschlecht zu Geschlecht

5. geslacht biol. (soort):

geslacht

Gattung r.ż.

het geslacht van de muizen

die Familie der Mäuse

van hetzelfde geslacht

gleichgeschlechtlich

6. geslacht (geslachtsorgaan):

geslacht

Geschlecht r.n.

7. geslacht taalk.:

geslacht

Geschlecht r.n.

geslacht

grammatische(s) Geschlecht r.n.

geslacht

Genus r.n. spec.

het mannelijk/ vrouwelijk/ onzijdig geslacht

das männliche/weibliche/sächliche Geschlecht

ap·pel·flauw·te <appelflauwte|n, appelflauwte|s> [ɑpəlflɑutə] RZ. r.ż.

een appelflauwte krijgen

in (vorgetäuschte) Ohnmacht fallen