Tłumaczenia dla hasła „stöckel“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

stoel <stoel|en> [stul] RZ. r.m.

1. stoel:

stoel (zitmeubel: keuken-, tafelstoel)

Stuhl r.m.

stoel (zitmeubel: fauteuil)

Sessel r.m.

stoel (in auto)

Sitz r.m.

een hoge stoel

ein Stuhl mit hoher Rückenlehne

de luie/gemakkelijke stoel

der Sessel/der Lehnstuhl

iets niet onder stoelen of banken steken przen.

aus etw C. kein(en) Hehl machen

op iems stoel gaan zitten

sich in jds Lage versetzen

op iems stoel gaan zitten pej.

sich jds Rang anmaßen

voor stoelen en banken praten (tevergeefs)

gegen eine Wand reden

voor stoelen en banken praten (voor een lege zaal)

vor leeren Bänken sprechen

de elektrische stoel

der elektrische Stuhl

2. stoel (zetel als ambtsplaats):

stoel

Stuhl r.m.

stol·sel <stolsel|s> [stɔlsəl] RZ. r.n.

stolsel

Gerinnsel r.n.

stop·pel <stoppel|s, stoppel|en> [stɔpəl] RZ. r.m.

1. stoppel (halmen):

stoppel

Stoppel r.ż.

2. stoppel (baardhaar):

stoppel

Bartstoppel r.ż.

stoppel

Stoppel r.ż.

ste·kel <stekel|s> [stekəl] RZ. r.m.

1. stekel plantk.:

stekel

Stachel r.m.

stekel

Dorn r.m.

2. stekel dierk.:

stekel

Stachel r.m.

zijn stekels opzetten

seine Stacheln auf-/hochstellen

zijn stekels opzetten przen.

seine Borsten aufstellen [o. hervorkehren]

sto·ken¹ <stookte, h. gestookt> [stokə(n)] CZ. cz. przech.

1. stoken:

stoken (laten branden)

(be)feuern

stoken (aanwakkeren)

anfachen

stoken (aansteken)

anzünden

stoken (aansteken)

anheizen

de haard stoken

den Ofen anheizen [o. einheizen]

het vuur stoken

das Feuer anfachen

een vuurtje stoken

ein Feuer machen

2. stoken (als brandstof gebruiken):

stoken

brennen

stoken

heizen mit

olie stoken

mit Öl heizen

3. stoken (verwarmen):

stoken

(be)heizen

een woning met gas stoken

eine Wohnung mit Gas (be)heizen

4. stoken (aanwakkeren):

stoken

schüren

stoken

entfachen form.

onrust stoken

Unruhe schüren

5. stoken (distilleren):

stoken

brennen

jenever stoken

Schnaps brennen

6. stoken (tanden):

stoken

stochern

sto·ker <stoker|s> [stokər] RZ. r.m.

1. stoker (vuur):

stoker

Heizer r.m.

2. stoker:

stoker (onruststoker)

Hetzer r.m.

stoker (allgemeen)

Unruhestifter r.m.

3. stoker (distilleerder):

stoker

Brenner r.m.

stok·ken <stokte, i. gestokt> [stɔkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

stokken

stocken

stokken

aussetzen

de motor stokt

der Motor setzt aus

ston·ken CZ.

stonken 3. os. l.mn. cz. prz. van stinken

Zobacz też stinken

stin·ken <stonk, h. gestonken> [stɪŋkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

stinken

stinken

stinken (allgemeen)

(übel) riechen

stinken als een bunzing [o. als de pest]

stinken wie die Pest

het stinkt hier przen.

Eigenlob stinkt

een uur in de wind stinken

drei [o. sieben] Meilen gegen den Wind stinken

erin stinken pot. (betrapt worden)

erwischt werden

erin stinken (erin lopen)

hereinfallen

tec·kel <teckel|s> [tɛkəl] RZ. r.m.

teckel

Dackel r.m.

teckel

Teckel r.m. spec.

kortharige teckel

Kurzhaardackel r.m.