Tłumaczenia i wymowa verderblicher w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

ver·de·di·ger <verdediger|s> [vərdedəɣər] RZ. r.m.

1. verdediger:

verdediger (beschermer, voorstander)

Verteidiger r.m.

verdediger (mening)

Vertreter r.m.

2. verdediger:

verdediger (advocaat)

Verteidiger r.m.

verdediger (in strafzaken)

Strafverteidiger r.m.

3. verdediger (sport):

verdediger

Verteidiger r.m.

verdediger

Abwehrspieler r.m.

ver·der·ven <verdierf, h. verdorven> [vərdɛrvə(n)] CZ. cz. przech.

verderven

verderben

ver·der·fe·lijk <verderfelijke, verderfelijker, verderfelijkst> [vərdɛrfələk] PRZYM.

verderfelijk

verderblich

verderfelijk (noodlottig)

verhängnisvoll

ver·de·len¹ <verdeelde, h. verdeeld> [vərdelə(n)] CZ. cz. przech.

1. verdelen (splitsen):

verdelen

teilen

een appel in vieren verdelen

einen Apfel in vier Stücke teilen

2. verdelen (in delen afmeten):

verdelen

verteilen

verdelen

aufteilen

verdelen

einteilen

3. verdelen (uitdelen; evenwichtig spreiden):

verdelen

verteilen

een erfenis onder de erfgenamen verdelen

eine Erbschaft an die Erben verteilen

4. verdelen (twist zaaien):

verdelen

teilen

verdelen

spalten

verdeel en heers

teile und herrsche

ver·del·gen <verdelgde, h. verdelgd> [vərdɛlɣə(n)] CZ. cz. przech.

verdelgen

vertilgen

verdelgen (uitroeien)

ausrotten

onkruid verdelgen

Unkraut vertilgen

ver·de·ling <verdeling|en> [vərdelɪŋ] RZ. r.ż.

1. verdeling (opsplitsing):

verdeling

Verteilung r.ż.

verdeling

Teilung r.ż.

hoofdelijke verdeling

Pro-Kopf-Verteilung r.ż.

2. verdeling (uitdeling):

verdeling

Verteilung r.ż.

3. verdeling (resultaat, maat, schaal):

verdeling

Einteilung r.ż.

ver·de·di·gen <verdedigde, h. verdedigd> [vərdedəɣə(n)] CZ. cz. przech.

verdedigen

verteidigen

verdedigen (mening ook)

verfechten

verdedigen (mening ook)

vertreten

zijn belangen verdedigen

für seine Interessen eintreten

het doel verdedigen SPORT

das Tor hüten

een proefschrift verdedigen

eine Doktorarbeit verteidigen

zich verdedigen

sich verteidigen

ver·de·dig·ster RZ. r.ż.

verdedigster forma żeńska od verdediger

Zobacz też verdediger

ver·de·di·ger <verdediger|s> [vərdedəɣər] RZ. r.m.

1. verdediger:

verdediger (beschermer, voorstander)

Verteidiger r.m.

verdediger (mening)

Vertreter r.m.

2. verdediger:

verdediger (advocaat)

Verteidiger r.m.

verdediger (in strafzaken)

Strafverteidiger r.m.

3. verdediger (sport):

verdediger

Verteidiger r.m.

verdediger

Abwehrspieler r.m.

ver·deeld·heid [vərdelthɛit] RZ. r.ż. geen l.mn.

verdeeldheid

Uneinigkeit r.ż.

ver·dich·ten¹ <verdichtte, h. verdicht> [vərdɪxtə(n)] CZ. cz. przech.

1. verdichten:

verdichten nat., scheik.

verdichten

2. verdichten lit.:

verdichten

erdichten

ver·blij·ven <verbleef, h./i. verbleven> [vərblɛivə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. verblijven:

verblijven (vertoeven)

sich aufhalten

verblijven (logeren)

wohnen

2. verblijven (onderdak hebben, wonen):

verblijven

wohnen

in afwachting van uw brief verblijf ik …

in Erwartung Ihrer Antwort verbleibe ich …

inmiddels verblijf ik, hoogachtend …

ich verbleibe hochachtungsvoll …

ver·blij·den <verblijdde, h. verblijd> [vərblɛidə(n)] CZ. cz. przech.

verblijden

beglücken

verblijden

erfreuen

het is verblijdend, dat …

es ist erfreulich, dass …

iem met iets verblijden

jdn mit etw beglücken [o. erfreuen]

ver·blin·den <verblindde, h. verblind> [vərblɪndə(n)] CZ. cz. przech.

1. verblinden (korte tijd blind maken):

verblinden

blenden

2. verblinden przen.:

verblinden

(ver)blenden

verblinden

betören

verblind door hartstocht

durch Leidenschaft verblendet

ver·do·rie [vərdori] WK

verdorie

verdammt (noch mal)

verdorie

zum Teufel

ver·driet [vərdrit] RZ. r.n. geen l.mn.

verdriet

Kummer r.m.

verdriet (ergernis)

Verdruss r.m.

iem verdriet doen [o. aandoen ]

jdm Kummer bereiten

ze stierf van verdriet

sie starb vor Kummer